Greece loses to Pax Iraniana in Iran-Israel battle
……………………
Polish / Po polsku
Grecja ofiarą irańsko-izraelskiej wojny o Cypr
Roy Tov 26.2.2012, przekład-skrót Piotr Bein
Niepotwierdzona bitwa dziś w tej wojnie: Iran blokuje transport ropy do Grecji za sankcje UE. Minister obrony Iranu jest w Bejrucie celem wzmocnienia armii libańskiej. Wraz z wizytą Netanjahu na Cyprze, wydarzenia te sygnalizuję eskalację wojny o pola gazowe pod wsch. M. Śródziemnym; powstają nowe sojusze, wzmacnia się stare. Grecja najbardziej na tym straci, jakby mało miała kłopotów od banksterów.
Afera naftowa Iran-UE to detal większej wojny. W ramach sankcji ONZ wymierzonych w irański program atomowy, w styczniu br. Unia zdecydowała zaprzestać importu ropy z Iranu od 1.7.2012. Sankcje okazały się …przeciw Europie! Iran zapowiedział w ub. tyg. zatrzymanie sprzedaży ropy kompaniom brytyjskim i francuskim. Ceny ropy od razu podskoczyły, także od groźby Teheranu zamknięcia Cieśn. Hormuz w przyadku ataku na Iran. Arabia Saudyjska obiecała skompensować podaż ropy, ale ceny pozostaną wysokie przy sankcjach ONZ, karząc Zachód a nie Iran.
Trzecia wojna libańska
List MSZ Libanu (5.9.2011) do ONZ odrzucił roszczenia Izraela do granicy morskiej z Libanem – temat ważny po odkryciu o`gromnych pól gazu pod M. Śródziemnym. Izraelskie mapy pokazują roszczenia do pól wbrew przepisom międzynarodowym. Ofiara kilku ataków przez Izrael (głównie wojny 1982 i 2006), Liban zapowiedział obronę swych pól. Syria, najbliższy sojusznik Libanu, może zawieść wobec chwiejnego reżimu Assada.
Dlatego chyba na scenę wchodzi Iran, kluczowy sponsor libańskiego Hezbollah. Minister Iranu na obecnej wizycie w Bejrucie jest w partii chrześcijańskiej powiązanej z Hezbollah. Iran ogłosił wzmocnienie armii Libanu. Mimo sankcji ONZ i przepychanek z UE nt. ropy, Iran widocznie chce zyskać wpływ nt. gazu śródziemnomorskiego, wzmacniając swą moc w globalnej ropie. Już w 2010 r. Ahmadinedżad odwiedził Liban, sygnalizując wzmocnienie współpracy. Pachnie wojną, tym bardziej, że sojusznik Izraela, Turcja po ataku na Flotyllę Wolności oświadczyła poparcie dla Libanu ws. pól gazowych.
Cypr ogłosił (listopad 2011) kooperqcję z Izraelem w eksploracji swych pól gazowych, po czym Netanjahu odwiedził Republikę Cypr w bm. Wspólne oświadczenie sugeruje, że Izrael przeniósł sojusz z Turcji na Cypr. Turcja oznajmiła, że militarnie nie pozwoli na podwodne wiercenia w wodach Cypru, którego posiada płn. połowę. Pola gazowe przewiązano więc dwoma tasiemkami: turecko-libańsko-płn. cypryjsko-irańską i izraelsko-cypryjską, co zapewni dobrą frekwencję miliratną po obu stronach w razie konfliktu.
To nie konflikcik na tle profitów z gazu. Nowe sojusze mołyby poprzestawiać granice w regionie, a przy zażartości poprzednich wojen, możemy być świadkiem zapalnika następnej, tym razem z bezpośrednimi konsekwencjami dla Europy.
Cyprus to więcej niż wyspa-państwa (Turcja i Republika Cypru). To ostatni front Turcja-Grecja, główna granica chrześcijaństwo-islam, bliska Grecji, która była tam do 1822 r. Z poparciem Rosji, W. Brytanii i Francji, Cypr oficjalnie uznano w 1830 r. Mimo pępowiny z antyczną Grecją, wyrwano jej Cypr jako część imperium tureckiego. Po wojnie rosyjsko-tureckiej (1877–1878) i Kongresie Berlińskim, Cypr wynajęto imperium brytyjskiemu. Cypr zyskał suwerenność 16.8.1960 r. W. Brytania utrzymała bazy w Akrotiri i Dhekelia, a posady rządowe miały być obsadzane wg proporcji etnicznych, co dało mniejszości tureckich cypryjczyków 30% weto w parlamencie i administracji. 15.7.1974 r. grecka junta wojskowa dokonała przewrotu, by połączyć wyspę z Grecją. Turecka armia 5 dni później wylądowała na Cyprze pod pretekstem przywrócenia Republice Cypr porządku konstytucyjnego. Od tego czasu wyspa jest podzielona.
Po I wś. Grecja walczyła z nacjonalsitami tureckimi Mustafy Kemala, w wyniku czego doszło do masowej relokacji ludności między obu państwami po Traktacie w Luzannie. der the Treaty of Lausanne, chyba największej czystki etnicznej w historii. Politycy izraelscy często powołują się na tę czystkę, lansując relokację Palestyńczyków. Jednak nieobjęty Traktatem w Luzannie, Cypr utrzymał ludność b. zróżnicowaną etnicznie, dając podstawę do nowych sojuszy na początku 2012 r. z powodu pól gazowych.
Rząd Grecji b. szybko zareagował na niby niesprawdzoną wiadomość (początek artykułu), czego nie zrobiłby w przypadku kaczki dziennikarskiej. Tzn. Grecja jest pod presją, bo potrzebuje irańskiej ropy. Być może Teheran poslał Atenom sygnał: nie mieszać się do sojuszu Izrael-Cypr. Obita przez finanse UE, Grecja musi poddać się Pax Iraniana.