A teraz rozpoczyna się walka z… Solidarnością i jej „niewidzialnym dowództwem” w Waszyngtonie
Marek Głogoczowski 10.5.2012
W Internecie mojemu koledze EZ z Gańska udało się wyłowić jeden z charakterystycznych przykładów bardzo wyraźnej już w wielu europejskich krajach WALKI KLASOWEJ, czyli dokładnie walki odwrotnej do tej jaką stoczyła – i nadal toczy – „Solidarność” w Polsce, od samego początku marząca „aby była u nas wolność taka jak w USA”.
Interesującym jest, do jakiego stopnia zarówno slogany jak i melodie kultowe polskiej „Solidarności z Mamonem” zostały przechwycone z kultury antykapitalistycznej Zachodniej Europy o kulturze „łacińskiej”. W szczególności hymn Jacka Kaczmarskiego „A mury runą, runą i pogrzebią stary świat” to jest piosenka, z okresu „rewolucji 68”, katalońskiego autora Lluisa Llacha, marzącego o końcu prokapitalistycznej dyktatury Franco w jego kraju – i te mury, które muszą runąć, to są właśnie mury banków, które Polska zaczęła na gwałt budować gdy zwyciężyła u nas „Solidarność”!
(La estaca de los 60 era la dictadura hoy es la banca. Nada ha cambiado. Tenemos que liberarnos)
Zaś jeśli chodzi o program Franciszka Hollanda, krytykowany poniżej przez organizację FRONT SINDICAL DE CLASSE, to powiedział on publicznie coś takiego:
http://prawda2.info/viewtopic.php?t=20171
“Nie lubię ceremonii i pałaców.Ja lubię prostotę,to nie skromność a szczerość.Powiem wam o czymś co być może już sami rozumiecie – podczas gdy inni lubią pieniądze, ja lubię ludzi.
Mój wróg nie ma twarzy ani politycznej przynależności,on nigdy nie startował w wyborach i nikt na niego nie głosował,ale to właśnie on wszystkimi rządzi. Mój wróg to świat finansów”
(podejrzewam, ze ten Klasowy Front Pracowniczy, w ukryciu przygotowali sami francuscy socjaliści, aby sobie zapewnić „oddolne” wsparcie dla „antyrynkowych”, niezbędnych reform – MG)
Czy jakiś polski “luj” partyjny, wysiadujący w dzisiejszym Sejmie RP – poza śp. Andrzejem Lepperem – odważyłby się coś takiego publicznie powiedzieć?
dr Marek Głogoczowski
www.markglogg.eu (teksty 2011+)
oraz/et/and www.zaprasza.net/mglogo
Wtorek, 08 maja 2012
Oświadczenie (francuskiego) Klasowego Frontu Pracowniczego
A teraz rozpoczyna sie walka!
Sarkozy wyrzucony, to jest rzecz dokonana1
Z milionami robotników, którzy walczyli przez wiele lat z likwidacją powszechnych zdobyczy społecznych oraz demokratycznych, z ograniczaniem emerytur, z polowaniem na imigrantów oraz z ksenofobią państwa, z likwidacja usług publicznych oraz z outsourcing, czyli przenoszeniem zakładów pracy do innych krajów … . Klasowy Front Pracowniczy z zadowoleniem przyjmuje porażkę przyjaciela wielkich szefów (ultraliberalnych francuskich korporacji) CAC 40 i MEDEF, które zostały zaprojektowane wyłącznie do niszczenia dziedzictwa Krajowej Rady Ruchu Oporu: stąd prawdopodobnie aluzja do sloganu “prawdziwa praca ” pochodzącego z czasów (faszystowskich rządów) Petaina!
Ponowny wybór Sarkozy’ego to byłby straszny cios dla naszych zmagań, torując drogę do nieograniczonego zaostrzenia polityki coraz bardziej prawicowej. Kto może uwierzyć w twierdzenie, że utrzymanie w mocy faszyzującej władzy Sarkozy’ego zmobilizowało by w efekcie socjalną walkę pracowników zwalnianych i bezrobotnych, przeciwstawionych pracownikom “prawdziwym”, przy czym imigranci byli by wskazani jako odpowiedzialni za pogorszenie się sytuacji wszystkich?
Jednakże zarówno dzisiaj jak wczoraj, pracownicy mogą polegać tylko na sobie samych by położyć kres polityce Euro-formatowania wiodącej narody do ruiny.
A co głosi F. Holland?
Potwierdza on swoje zaangażowanie w respektowaniu długu: 1,7 bilionów euro rocznie, samo spłacanie jego odsetek, które pochłania cały podatek dochodowy (pięćdziesiąt miliardów euro); jest to królewski dar dla rynków finansowych. Tymczasem doświadczenie Argentyny od roku 2000 oraz Islandii od niedawna wskazują, że wszelkie korekty które służą ludziom polegają na zakwestionowaniu tego długu i co najmniej jego restrukturyzację (75% w przypadku Argentyny).
F. Holland potwierdza także pozostanie nadal, za wszelką cenę ,w strefie euro, która jest głównym powodem wyboru polityki oszczędnościowej nałożonych na ludzi jak widać w wypadku Grecji!
Potwierdza podporządkowanie się do europejskiego Systemu oraz różnych traktatów, które organizują w Unii Europejskiej “wolna i niezakłóconą konkurencję”, a zatem konkurencję wśród pracujących w Europie (zatwierdzenie traktatu z Maastricht, Europejski Traktat Konstytucyjny, Traktat lizboński …). Nie ukrywa, że jest gotowy do przyjęcia “europejskiego mechanizmu stabilizacyjnego” pod warunkiem, że dołączy do “Paktu na rzecz Wzrostu”, jednocześnie stwierdzając, od razu, że ma to być wzrost osiągnięty poprzez konkurencyjność przedsiębiorstw, co oznacza bardziej elastyczny rynek pracy, a zatem zakwestionowanie długoterminowych umów pracy…
Te wybory oraz kierunki polityki leżą właśnie u obecnego kryzysu i Oni chcą abyśmy zań płacili!
Na tym polega właśnie pułapka:
Klasy panujące wiedzą, jak to Lionel Jospin musiał przyznać w telewizji France Inter we wtorek, 8 maja, że ich polityka oszczędności winna doprowadzić do chaosu podobnego jak w Grecji i że ludzie odrzucają coraz silniej zarówno tę politykę jak i te partie, które chcą ją stosować.
Walki, które rozwijają się w całej Europie, w Czechosłowacji oraz w Niemczech, a także wynik wyborów w Grecji, wskazujący na upadek prawicy, oraz dotychczas rządzącej Partii Socjalistycznej, potwierdzają ten potężny ruch odrzucenia obecnej linii polityki przez narody.
Renegocjacja traktatu w szczególności z Niemcami, powoływanie się na „wzrost” połączone powoływaniem się na “sprawiedliwy” podział wysiłków, to są tylko pozory nowych rozwiązań, aby uzyskać akceptację przygotowywanych nowych środków oszczędnościowych!
Jest to pułapka na pracowników, którą Nicolas Doisy, (“doradca” w sprawach banki i fundusze emerytalne), ujawnił w swoim ostatnim wywiadzie dla Francois Ruffin:
” To właśnie z przyczyny nieudanego referendum w sprawie konstytucji UE w 2005 r. Francois Hollande będzie musiał się poruszać się wśród przeciwstawnych sobie sił na lewicy.Traktat został odrzucony, ponieważ uznawał wolny rynek jako podstawową zasadę Unii Europejskiej, poprzez wstawienie dyrektywy usługowej w Konstytucji. To odrzucenie było typowym przejawem francuskiej niechęci (zarówno na lewicy jak i na prawicy) w stosunku do rynku.
W tej perspektywie byłoby politycznie mądrzejsze by jego partnerzy ze strefy euro pozwoli Francois Hollande udawać, że zgadzają się na kilka ustępstw, nawet jeśli w rzeczywistości będą to ustępstwa pozorne. Wniosek o renegocjację traktatu byłby wykorzystany do wprowadzenia w błąd odbiorców francuskich, które przy okazji zaakceptują odpowiednie reformy, w tym rynku pracy.
[…] Francois Hollande ma serce Europejczyka. W latach 93-97, stał na czele organizacji doradczej Jacques’a Delorsa, “Świadek Club.” Powinno to pomóc mu wybrać skuteczne reformy polityki korzystne dla wzrostu, takich jak cięcia w wydatkach publicznych i liberalizacje rynku pracy (i usług) w taki czy inny sposób. Prawdziwym wyzwaniem dla niego będzie znalezienie politycznej formułę sprzedaży tych reform narodowi francuskiemu. ”
Zostaliśmy ostrzeżeni!
Jak w takich warunkach walczyć z likwidacją wszystkich naszych praw?
● Stop dla reformy emerytalnej, które została nam narzucona pomimo potężnych walk (z powrotem do 60 lat bez warunków!)
● Zatrzymanie grabieży usług publicznych (poczta, szpital, szkoła …)
● Stop dla złej ustawy o autonomii uniwersytetu
● Koniec do redukcji zatrudnienia w sektorze publicznym, zamiast dawać ludziom impuls do uruchomiania usług publicznych
● Zahamować zwolnienia, zamknięcia firm, relokacje i dążyć do reindustrializacji
● Zatrzymać politykę płac, która faworyzuje, od już 30 lat, akcjonariuszy: podnieść minimum płacowe do € 1600 netto miesięcznie!
● Stop dla podporządkowania polityce USA, NATO i wojen prowadzonych obłudnie w imię praw człowieka!
Nie wspominając o nadzwyczajnych środkach dla osób bezpośrednio dotkniętych kryzysem, jak zamrożenie wynajmu mieszkań, zamrożenie cen benzyny i zamrożenie cen na artykuły podstawowych potrzeb!
Wyjście z obecnego marazmu polega na zakwestionowaniu długu, dominacji rynków oraz zakwestionowanie instytucji regulujących panowanie oligarchii i rynków: czyli całej strefy euro i Unii Europejskiej!
W najbliższej przyszłości, po pokonaniu Sarkozy’ego o, chodzi o zakończenie polityki którą on uprawiał, a zatem o ODWRÓCENIE KIERUNKU REFORM, KTÓRE ON NAM NARZUCIŁ. I to jest, jak to było zawsze w przypadku świata pracy, w tym w latach 36 45 i 68, rozmiar naszych zmagań, od których wszystko zależy.
Klasowy Front Pracowniczy, 09 maja 2012
Źródło: http://www.frontsyndical-classe.org/article-et-maintenant-le-deploiement-de-la-lutte-104810428.html
Mardi 8 mai 2012
Et maintenant le déploiement de la lutte !
Déclaration du Front Syndical de Classe
Et maintenant le déploiement de la lutte !
Sarkozy dehors, c’est chose faite !
Avec les millions de travailleurs qui se sont battus durant des années contre la casse généralisée des acquis sociaux et démocratiques, contre la casse des retraites, contre la chasse aux immigrés et la xénophobie d’Etat, contre la casse des services publics et les délocalisations…. le Front Syndical de Classe se réjouit de la défaite de l’ami des grands patrons du CAC 40 et du MEDEF qui ne visaient qu’à détruire tout l’héritage du Conseil National de la Résistance : d’où sûrement l’allusion au “vrai travail” de Pétain !
La réélection de Sarkozy aurait constitué un terrible coup pour les luttes, ouvrant la voie à une aggravation sans limites d’une politique de plus en plus droitisée.
Qui peut croire et prétendre que le maintien du fascisant Sarkozy au pouvoir aurait eu pour effet de mobiliser dans la lutte sociale le salarié menacé de licenciement, le chômeur opposé au “vrai” travailleur, l’immigré pointé comme responsable de l’aggravation de la situation de tous ?
Pour autant, aujourd’hui comme hier, les travailleurs ne pourront compter que sur eux-mêmes pour mettre réellement fin avec la politique euro-formatée qui mène les peuples à la ruine.
Or, que proclame F. Hollande ?
Il affirme son engagement d’honorer la dette :1700 milliards d’euros et par an, le paiement des intérêts qui engloutit l’ensemble de l’impôt sur le revenu (50 milliards) constitue un cadeau royal aux marchés financiers ALORS que l’expérience montre, de l’Argentine de 2000 à l’Islande récemment, que tout redressement au service de la population passe par une remise en cause et au minimum une restructuration de la dette (75% dans le cas de l’Argentine).
Il réaffirme le maintien à tout prix dans l’eurozone qui constitue le motif principal du choix des politiques d’austérité imposées aux peuples comme on le voit avec le cas de la Grèce !
Il revendique sa soumission à la logique européenne et aux différents traités qui ont organisé l’Union européenne et la “concurrence libre et non-faussée” et donc la concurrence entre les salariés en Europe (approbation du Traité de Maastricht, du Traité constitutionnel Européen, du Traité de Lisbonne…). Il ne cache pas qu’il est prêt à accepter le « mécanisme européen de stabilité », à la condition de lui joindre un “pacte de croissance” : tout en précisant d’ailleurs aussitôt, que la croissance passe par la compétitivité des entreprises et donc par la flexibilisation du marché du travail et par conséquent par la mise en cause du Contrat de travail à durée déterminée…
Ces choix et ces orientations sont précisément à la racine de la crise que nous traversons et qu’ils veulent nous faire payer !
Là est précisément le piège :
Les classes dominantes savent, comme Lionel JOSPIN a dû l’admettre sur France Inter mardi 8 mai, que leurs politiques d’austérité infligées conduisent au chaos comme en Grèce et que les peuples rejettent de plus en plus fortement ET ces politiques ET les partis qui les appliquent.
Les luttes qui se développent partout en Europe, en Tchécoslovaquie comme en Allemagne et le résultat des élections comme en Grèce avec l’effondrement de la droite et du parti socialiste au pouvoir attestent de ce puissant rejet des peuples!
La renégociation du traité en particulier avec l’Allemagne, le volet de croissance et l’évocation de la “justice”, de la répartition de l’effort sont donc brandis comme la nouvelle solution afin de faire accepter les nouvelles mesures de rigueur en préparation !
C’est ce piège tendu aux travailleurs que Nicolas Doisy, « senior advisor »deCheuvreux, conseillant 1200 banques et fonds de pension, révélait dans son interview récente par François Ruffin :
” Ne serait-ce qu’à cause de l’échec du référendum sur la constitution de l’UE en 2005, François Hollande va devoir naviguer à travers des forces contraires dans la gauche.
Le traité avait été rejeté parce qu’il devait consacrer le marché libre comme principe fondateur de l’Union Européenne, au travers l’insertion de la directive Services dans la Constitution. Ce rejet était une manifestation typique du préjugé français (de gauche comme de droite) contre le marché.
Dans cette perspective, il serait politiquement intelligent que ses partenaires de l’Eurozone permettent à François Hollande de prétendre qu’il leur a arraché quelques concessions, même si c’est faux en réalité. La demande de renégociation du traité serait alors utilisée pour tromper le public français en lui faisant accepter des réformes convenables, dont celle du marché du travail.
[…] François Hollande a le cœur d’un Européen convaincu. Entre 93-97, il a présidé le think tank de Jacques Delors, le « Club témoin ». Cela devrait l’aider à opter pour une politique efficace de réforme favorable à la croissance telles que couper dans les dépenses publiques et libéraliser le marché du travail (et les services) d’une manière ou d’une autre. Le vrai défi pour lui sera de trouver une formule politique pour vendre ces réformes à la population française. ”
Nous voilà prévenus !
Comment dans ces conditions en finir avec la casse de tous nos droits ?
● En finir avec la réforme des retraites qui nous a été imposée malgré de puissantes luttes (retour aux 60 ans sans conditions !)
●En finir avec le saccage des services publics (poste, hôpital, école …)
●En finir avec la loi scélérate sur l’autonomie des universités
● En finir avec les suppressions de postes dans la fonction publique et au contraire donner les moyens humains de fonctionner aux services publics
●En finir avec licenciements massifs, les fermetures d’entreprise, les délocalisations et réindustrialiser
● En finir avec les politiques salariales qui ont privilégié depuis 30 ans les actionnaires : le SMIC à 1600€ net par mois !
●En finir avec la sujétion à la politique américaine, à l’OTAN et aux guerres d’ingérence menées hypocritement au nom des droits de l’homme !
Sans parler des mesures d’urgence pour les populations directement frappées par la crise comme le blocage des loyers, le blocage du prix de l’essence et le blocage des prix des biens de première nécessité !
La sortie du marasme actuel passe par la remise en cause de la dette, la domination des marchés et par la remise en cause des institutions qui encadrent la domination de l’oligarchie et des marchés : la zone euro et l’Union européenne !
Dans l’immédiat, ce qui est en jeu après avoir battu Sarkozy, c’est d’en finir avec la politique qu’il a acté et donc de commencer par revenir sur les contre-réformes qu’il nous a imposé.
Et maintenant, comme cela a toujours été le cas pour le monde du travail, notamment en 36 45 et 68, c’est de l’ampleur de nos luttes que tout dépendra !
Le Front Syndical de Classe, 9 mai 2012
Wtorek, 30 listopada 2010
Narodowy abonament wsparcie FSC
“… Walka klasowa nie jest wynalazek, to jest fakt …”
W czerwcu 2011 r., KNF będzie obchodził swoje drugie urodziny, a dzisiaj nikt nie może ignorować jego istnienie i jego roli w ideologicznej walce zastąpiona przez jego determinacji, na czele walki do walki, razem, przeciwko kapitalizmowi.
W ciągu ostatnich tygodni zwiększyły świadomość wielu obywateli, zwłaszcza młodych pracowników (ów), liceum (do) s, student (S) lub bezrobotnych. FSC ujawniła również potrzebę dążenia nieubłaganie walkę klasową.
Kilka przywództwo unia musieli brać pod uwagę tę nową sytuację, a dodatkowo ćwiczą podwójne standardy. Wszyscy (E) może dokonać ustalenia w czasie walk w obronie emerytur.
Kapitalizm globalny dzisiaj, nadal on, jego walka z postępu społecznego w oparciu o ich lokajów rządowych. Nie ukrywa swoją chęć zniszczenia wszystkich zdobyczy społecznych i ciężko wywalczonej, w tym te ustanowione przez Krajową Radę Ruchu Oporu (CNR) w 1945 roku, po zajęciu Francji przez hitlerowców.
Wszystkie te i wszystkich tych, którzy strzegą FSC, jego zwolenników, powinna kontynuować swoją pracę i zwiększyć swoją obecność w terenie, w biznesie, przed szkołami i uniwersytetami. W każdym z naszych struktur związkowych w firmach takich jak UL oraz w konferencji na każdym poziomie jakiejkolwiek, musimy wyrazić nasze wymagania i dokładności naszej pozycji rynkowej.
W ścięgna wojny
Kontynuuj to bitwa, że trzeba mieć środki do celów.
Przez lata pracowniczych (s), emerytowany (s), bezrobotni, ludzie w ogóle, ponieważ przeważającą rolą propagandy klasy rządzącej.
Propaganda klasy rządzącej, a nie “Komunikacja”, chcąc termin “poprawne politycznie”, odprowadzana jest codziennie przez podmiot mediów na kaprysy polityków niewolniczym zbrojne skrzydła przemysłowej, farmaceutycznej, bankowej i ubezpieczenie.
W tej sytuacji, FSC rozpoczyna narodową apel, aby dać każdej z naszych lokalnych i regionalnych komitetów dodatkowe środki propagandy i działania.
Plakaty, ulotki, znaczki, naklejki, banery, itp., wszystkie narzędzia, które wymagają znacznych zasobów finansowych.
W 2011 roku organizujemy również kilka spotkań w regionach i rozwój dni studyjnych i stowarzyszenie szkolenia. To ma swoją cenę.
W tym programie, ale na wysokości ambitnych wymagań społecznych, istnieją międzynarodowe wysiłki, jakie robią w naszym uznaniu przez Federację Związków Zawodowych WFTU).
Rzeczywiście, bardziej niż kiedykolwiek, walka związkowa jest międzynarodowa. Nowości w Irlandii, Portugalii, Grecji, jest dowodem. Kapitalizm jest globalny. Walka klasowa była zawsze międzynarodowym.
Rozwój walki klasowej, w obronie naszej społecznej, do stopniowego społeczeństwie, wspierać FSC.
Put i call zapłacić za subskrypcję krajowego FSC.
“Jeśli nie imiesłowy w walce, możesz wziąć udział w klęsce” Bertolt Brecht
Ustanowienie czek na FSC oraz kontakt:
FSC / Jacky Omer – 16, Impasse de Cannes 13010 Marsylia
http://www.frontsyndical-classe.org/article-souscription-nationale-de-soutien-au-fsc-62044332.html