Jak Babcia skompromitowała bank

98-letnia kobieta z Wielkiej Brytanii napisała do swojego banku list,

w którym w ironiczny sposób wyraziła opinię na temat jego działalności.

Zawarła w nim wiele opinii, które podzielają chyba wszyscy korzystający z

bankowych usług.

Dyrektor placówki, nie mogąc uwierzyć w treść wiadomości, opublikował ją w

“The Times”. A list staruszki natychmiast stał się hitem internetu, zyskując

ogromną popularność i wywołując dyskusję na temat działalności banków.

98-latka napisała bowiem tak:

Szanowni Państwo,

Piszę aby podziękować za niezrealizowanie mojego czeku, którym zamierzałam

zapłacić mojemu hydraulikowi w zeszłym miesiącu.

Z moich kalkulacji wynika, że 3 nanosekundy musiały dzielić moment

otrzymania przez Was mojego czeku do momentu wpłynięcia pieniędzy na moje

konto, które miały go pokryć. Odwołuję się tutaj do zlecenia automatycznego

przelewu, który otrzymuję – przyznam szczerze – od 38 lat.

Jestem pełna uznania dla Was, za stworzenie debetu na moim koncie w

wysokości 30 funtów jako kary za kłopoty spowodowane przez wasz bank.

Moja wdzięczność sprawiła, że jeszcze raz przemyślałam sobie sposób zarządzania moimi finansami.

Zauważyłam, że muszę osobiście odbierać wszystkie listy i telefony od Was, ale ilekroć ja próbuję się

skontaktować z Wami, czeka mnie żmudna konfrontacja z bezosobową, automatyczną, pozbawioną

emocji jednostką, którą stał się wasz bank.

Od teraz to ja, podobnie jak Wy, chcę współpracować wyłącznie z osobami z krwi i kości.

Raty za moją hipotekę i pożyczki nie będą już dłużej płacone z automatycznego przelewu

– będę przynosić je do Waszego banku w formie czeku, zaadresowane imiennie z

zachowaniem poufności do pracownika banku, którego wy wybierzecie.

Musicie to zrobić, gdyż zgodnie z prawem pocztowym otworzenie koperty przez osobę

nieautoryzowaną jest przestępstwem.

Do niniejszej wiadomości załączam aplikację do kontaktu ze mną, którą musi

wypełnić wasz pracownik chcący do mnie zadzwonić. Przykro mi, że zawiera ona

aż 8 stron, ale muszę wiedzieć o nim przynajmniej tyle, ile bank wie o mnie.

Koniecznie zwróćcie uwagę, że wszystkie kopie jego historii medycznej muszą

być podpisane przez adwokata. Tak samo informacje o jego sytuacji finansowej

muszą być (przychody, wydatki, aktywa, pasywa) odpowiednio udokumentowane.

Wasz pracownik będzie zobligowany do posiadania numeru PIN, który będzie

musiał podawać podczas rozmów ze mną. Naprawdę żałuję, że nie może mieć

mniej niż 28 cyfr, ale, ponownie, wzoruję się tutaj na liczbie naciśnięć

przycisków wymaganej do dostępu do moich usług bankowych przez telefon. Jak

mówią, naśladownictwo jest najszczerszą formą pochlebstwa.

Pozwólcie mi jednak wyrównać szanse jeszcze bardziej. Kiedy będziecie do

mnie dzwonić, musicie wybrać odpowiedni numer:

1. Umówienie się na spotkanie

2. Zaległe płatności

3. Przekierowanie połączenia do mojego salonu, jeżeli akurat tam będę

4. Przekierowanie połączenia do mojej sypialni, jeżeli akurat będę spała

5. Przekierowanie połączenia do WC, gdybym akurat oddawała się naturze

6. Przekierowanie połączenia na mój telefon komórkowy, gdyby nie było mnie w domu

7. Pozostawienie wiadomości na moim komputerze (wymaga hasła dostępu,

które przekażę podczas autoryzacji kontaktu)

8. Powrót do menu głównego i ponowne odsłuchanie opcji 1-8

9. Ogólne skargi i pytania, które zostaną nagrane na pocztę głosową.

Przy okazji możecie sobie posłuchać relaksującej muzyki, która będzie grała

podczas trwania połączenia.

Niestety, ale – ponownie was naśladując – muszę pobierać od Was opłaty,

związane z pokryciem nowej funkcjonalności zintegrowanej w moim telefonie.

Życzę Szczęśliwego, nawet jeżeli z mniejszymi zyskami, Nowego Roku

Wasz Klient.

Pojawiają się głosy, że list może nie być prawdziwy i jest to jedynie próba

skompromitowania placówki. Nie zmienia to jednak faktu, że ktoś, kto zdobył

się na tego typu żart, w bardzo przejrzysty sposób przedstawił wszelkie

zarzuty, jakie na co dzień mają do swoich banków ( a może nie tylko banków?) ich klienci.