Piotr Bein: Raport zawiera użyteczne info, ale…
– Obwinia wieki europejskiej kolonizacji. Na swym portalu, ED Noor wstawił w raport swój wtręt: Szczerzej, rasizm Izraela pochodzi z talmudu Babilońskiego. Zgoda, a żydowska plemienność wraz z “wewnętrznym” terrorem sprawiają, że Zydzi, ich szabas-goje i użyteczni idioci popierają cele narzucone przez paskudnych liderów judeocentrycznych, obecnie banksterów i syjonistycznych ideologów/religionistów — patrz Judeocentrycy i masowe zbrodnie.
– Raport sugeruje, że NIE popiera krążących licznych wymyślnych teorii o roli Izraela czy Zydów w ‘kontrolowaniu świata’. Przeciwnie, antysemickie teorie spiskowe mylnie interpretujące te czy podobne fakty służą wzmacnianiu izraelskiej propagandy […]
Istnieją nie do zbicia FAKTY nt. Kompleksu Władzy Judeocentrycznej (KWJ) i jego spisku dla neo-kolonializmu, globalnej eksploatacji i ujarzmienia. Po to, CIA założone przez Wall Street organizuje przewroty, represjes, rebelie, okupacje, rewolucje i wojny na całym świecie. Izrael jest dla KWJ kluczowym instrumentem wdrożeniowym, mającym nadaną rolę, opisaną w raporcie.
Inne byty prowadzone przez skrajnych Zydów też odgrywają role skordynowane w ramach ogólnej strategii KWJ (zwanej w raporcie globalny imperializm), np.:
- Rezerwa Federalna USA i globalny system bankowy;
- Wielka Farmacja, Przemysł GMO (np. Monsanto od handlu niewolnikami niegdyś, a ostatnio z syjo-hitlerowskiego kompleksu śmierci, IG Farben, ojca Wielkiej Farmacji) mające sitwę skorumpowanych prawodawców i oficjeli rządowych z krajach Zachodu i intytucjach globalnych;
- mafia Koszer Nostra kontrolująca inne mafie na całym świecie;
- pod-kompleks Religii/Biznesu/Literatury/Museum Holokaustu, indoktrunujący, przekłamujący historię i okradający narody-ofiary ludobójstwa przez syjo-hitlerowców i żydo-sowietów.
Antisemityzm to bzdura utworzona przez syjonistów do wystraszenia mas żydowskich, by poparły sprawę państwa żydowskiego, a dziś — do utrzymania zbrodniczego Izraela poprzez malowanie Zydów jako wieczne ofiary. Pojęcie uzasadnia globalny podbój przez KWJ. Spróbuj nazwać etnicznie ‘przywódców’ takich a takich państw (nie tylko zachodnich), albo ich agentów…
Krytyka Izraela i KWJ to antysyjonizm i anty-judeocentryzm, w obronie narodów na całym świecie. Jako taka, jest uzasadniona i potrzebna, do zachowania integralności ludzkości i przeżycia. Skrajne, lokalne zbrodnicze nacjonalizmy są godne potępienia — tym bardziej supremacjonistyczna ideologia rasistowska, wymierzona w narody na całym świecie, w tym masy żydowskie, manipulowane prxez KWJ.
– Izrael nie jest wasalem USA, tylko na odwrót, a ściślej — USA ma znaczenie dla KWJ, którego tzw. Lobby Izraela praktycznie porusza sznurkami wewn. i zagranicznej polityki USA
– Arabska ropa nie jest głównym celem KWJ na Bliskim Wsch. Choć kontrolowana, zmonopolizowana przez banksterię (podobnie jak energia nuklearna), ropa może być celem ubocznym, ale bałkanizacja i podbój narodow w regionie (wraz z zasobami) są celem zasadniczym.
ED Noor: Zamieszczoną poniżej broszurę w całości przygotował International Jewish Anti-Zionist Network (IJAN) – Międzynarodowa Żydowska Sieć Antysyjonistyczna.
Nigdy wcześniej nie słyszałam o IJAN, ale zawarte w tej broszurze informacje obciążają Izrael, a fakt że pochodzą od społeczności żydowskiej daje daje odrobinę większą siłę przebicia, niż gdyby pochodziły od goja-antysemity. Nie trzeba mówić, że każdą organizaję żydowską przyjmuję ze szczyptą przeklętej przez rabina koszernej soli z M. Martwego, ale informacje tu przedstawione są pewne.
Niniejszy raport obejmuje wydarzenia z ostatnich 25 lat – przed wykreowaniem PNAC – przed 11 września, z udziałem izraelskich firm ochroniarskich w planowaniu tej zbrodniczej operacji
- przed “wojną z terrorem”
- przed Kosowem i Sarajewem
- przed ustanowieniem nadzorowanego społeczeństwa
- przed wojnami z Iranem, Afganistanem, Pakistanem, Libią et al
- przed wszystkimi Aktami Wolnego Handlu dziesiątkującymi narody
- przed militaryzacją lokalnych sił policyjnych, ich korupcją w izraelskich operacjach paramilitarnych (zapytaj się dlaczego nowojorska policja ma biuro w Tel Awiwie)
- zanim świat zrozumiał, że Palestyna była (i jest nadal) poletkiem doświadczalnym dla nowej broni, co widzieliśmy w operacji ‘płynny ołów’.
ROLA IZRAELA W REPRESJACH NA ŚWIECIE
©2012, tłumaczenie Ola Gordon, korekta Piotr Bein, przypisy i grafika w oryginale
Specjalne podziękowania dla Jimmy Johnsona za wnikliwe badania. Publikacja ta w dużym stopniu opiera się na pracy Benjamina Beit-Hallahmi The Israel Connection: Who Israel Arms and Why [Kogo zbroi Izrael i dlaczego] (Pantheon City: 1987).
Choć książka ma już 25 lat, nadal odgrywa istotną rolę w dokumentowaniu roli Izraela w represjach na świecie. Światowe represje i rola Izraela w nich poszerzyły się ogromnie od tego czasu; ale nawet ta informacja jest w większości nieznana.
Jest to skromna próba zebrania informacji z tego i in. źródeł, by pociągnąć ten wątek historii.
Wprowadzenie
Niniejsza broszura zajmuje się rolą izraelskiego rządu, jego militarnych i pokrewnych korporacji i organizacji w globalnym przemyśle przemocy i represji.
Kraje zaangażowane w ten przemysł profitują z wiecznej wojny i okupacji na całym świecie przy jednoczesnym utrzymaniu bardzo nierównych własnych społeczności. Izrael eksportuje broń, technologie, szkolenia i techniki przemocy do wykorzystania przez rządy i korporacje przeciwko społeczeństwom na całym świecie. Ekspertyza na jakiej się opiera rozwinęła się dzięki okupacji Palestyny i częściach Libanu, Syrii i Egiptu, jak również jego represjom i agresji militarnej przeciwko mieszkającym tam narodom.
Kolonizacja Palestyny była wcześniej częścią brytyjskiego i francuskiego ataku na ruch jedności arabskiej i niezależności, który zagrażał europejskiej kontroli nad zasobami tego regionu [2].
To partnerstwo umożliwiło Izraelowi narzucenie i zachowanie kolonialnego państwa osadniczego [3] w Palestynie. Partnerom Izrael zapewnił kontrolę nad tym co wcześniej administracja Roosevelta nazwała największą nagrodą w dziejach ludzkości – arabską ropę [4].
Znaczenie Izraela dla Ameryki jest odzwierciedleniem wzrastającego znaczenia zarówno ropy jak i handlu bronią w gospodarce światowej. Stany Zjednoczone, główny arbiter władzy na świecie, jest największym fundatorem Izraela. Większość amerykańskiej pomoicy dla Izraela jest w formie pomocy militarnej. Rząd USA daje Izraelowi przeciętnie 3 mld $ rocznie w pomocy finansowej i kilka mld więcej rocznie w pomocy militarnej i kontraktach [5].
Ameryka zapewnia 18%, tj. niemal 1/5 budżetu militarnego Izraela [6]. W l. 1949-2011 szacowana pomoc bezpośrednia USA dla Izraela wyniosła 115-123 mld $ [7].
W 2009 r. wydatki militarne Izraela wynosiły dodatkowo 15,1% całego budżetu. Były to największe wydatki militarne wzgl. PKB, także największe wzgl. budżetu wśród wszystkich krajów rozwiniętych [8].
Izrael wykorzystuje pomoc USA na finansowanie okupacji Palestyny i Syrii i swoich kampanii wojskowych — laboratorium w rozwoju broni, technologii nadzoru i taktyki kontroli ludności, sprzedawanych później na całym świecie.
Rola Izraela na świecie
Wyjątkowe zdolności Izraela w kontrolowaniu tłumów, przymusowych wysiedleniach, nadzorze i okupacji wojskowej sprawiły, że ulokował się na czele globalnego przemysłu represji: rozwija, produkuje i sprzedaje technologie wykorzystywane w celach represyjnych przez armie i policję na całym świecie.
Rola Izraela w tym przemyśle rozpoczęła się od izraelskej armii, która jako pierwsza użyła broni przeciwko narodowi palestyńskiemu w historycznej Palestynie, i przeciwko krajom sąsiadującym. W ostatnich latach, ze wzrostem zainteresowania rządów na całym świecie inwigilacją, oraz technikami policyjnymi, pojawił się izraelski przemysł prywatnych usług w zakresie “bezpieczeństwa wewnętrznego”, zbudowany na tych przetestowanych już instrumentach, by wykorzystywać i eksportować to zainteresowanie.
Przemysł ten obejmuje agencje rządowe, izraelską armię, a także sieć prywatnych korporacji; w 2008 r. przyniósł dochód w wys. 2,7 mld $ [9]. Stanowi ok. 7% gospodarki Izraela. Izraelskie Ministerstwo Przemysłu, Handlu i Pracy tak pisze na swojej witrynie:
Izrael posiada ponad 300 firm Bezpieczeństwa Wewnętrznego (HLS) eksportujących cały wachlarz produktów, systemów i usług… Te rozwiązania powstały z konieczności przetrwania Izraela i i rozwijały się przez realność stałego zagrożenia terrorystycznego dla państwa…
Żaden inny kraj nie ma tak ogromnej liczby personelu doświadczonego w bezpieczeństwie, wojskowości i policji, żaden inny kraj nie mógł testować swoich systemów i rozwiązań w prawdziwych sytuacjach.
Oprócz izraelskiego rządu, wojska i korporacji, pajęczyna organizacji syjonistycznych zapewnia wsparcie polityczne i ekonomiczne państwu Izrael. Np. w USA, te organizacje angażują się w nadzór i ułatwiają wymiany między armiami Izraela i USA, agentami federalnymi i policją [10].
Syjonizm jest ideologią żydowskiego nacjonalizmu, który powstał w politycznym programie budowy państwa dla Żydów w Palestynie, które nabyto w wyniku kolonialnego osadnictwa i czystek etnicznych. Syjoniści i organizacje syjonistyczne to te, które wspierają zachowanie żydowskiego państwa osadniczego w historycznej Palestynie, oparte na niszczeniu lub podminowywaniu bezpieczeństwa, dobrobytu, godności i równości Palestyńczyków i innych na kolonizowanym terenie (Beduini, Druzowie, Syryjczycy na Wzgórzach Golan), i w regionie.
Ta pajęczyna organów państwa, korporacji i organizacji charytatywnych dzieli się informacjami wywiadowczymi, koordynuje strategie nadzoru i represji, oraz kolaboruje dla zysku. Funkcja każdego z nich różni się, zależnie od jego roli [11].
Izrael dostarcza broń, szkoli ochotników, policję wojskową i cywilną, rozwija i dostarcza technologię nadzoru i strategię represji oraz dostarcza metody szerokiego wachlarza in. technik kontroli, od broni “nieśmiercionośnej” do kontroli granic. Izrael odegrał rolę w zbrojeniu i szkoleniu dla rządów apartheidu Płd. Afryki i Rodezji, kolonialnych rządów na Bliskim Wsch. i w Afryce Płn. (znanych jako SWANA = Southwest Asia and North Africa) i dyktatorów w Ameryce Śr. i Azji.
Izrael przyjął na siebie główną, światową rolę w narzucaniu ograniczeń w swobodzie przemieszczania się, nadzorowania wspólnot i podminowywaniu walk narodów o sprawiedliwość. Ten dobrze udokumentowany fakt rzadko wspomina się czy dyskutuje, a jeszcze rzadziej go kwestionuje.
Nasze ruchy – te w solidarności z narodem palestyńskim, przeciwko wojnie, biedzie i niesprawiedliwej gospodarce globalnej – muszą brać pod uwagę bardzo realne metody jakie Izrael dostarcza w przemocy i represji na świecie.
Izrael sprzedaje swoją broń, technologie, szkolenia i techniki przemocy sojusznikom, a nawet tym, których uważa za wrogów. Sprzedaje lub sprzedawał do krajów islamu, komunizmu, kapitalizmu, dyktatury i socjaldemokracji. Siłą napędową za izraelskim eksportem broni, poza motywem zysku, jest potrzeba bliskiego i silnego sojuszu z głównymi siłami imperialistycznymi, które udzielają mu ciągłego wsparcia militarnego i dyplomatycznego, zapewniają rynki handlowe i dostęp do władzy. Dlatego priorytetem dla Izraela jest sprzedaż broni sojusznikom i agentom tych rządów.
Książka Izraela Szahaka z 1982 r. Israel’s Global Role: Weapons for Repression [Globalna rola Izraela: broń represji], dokumentuje, że od Rodezji do apartheidowej Afryki Południowej do monarchii w Zatoce, Izrael wiąże swoje interesy nie z masami walczącymi o wolność, lecz z ich oprawcami [12]. Pomimo konkurencji i konfliktów między rządami i reżimami, które rzadko stosują represje, te same rządy i reżimy nie mają trudności we współpracy ze sobą przeciwko ruchom ludowym.
Początki: kolonizacja Palestyny i regionu
Izrael jest kolonialnym krajem osadniczym w Palestynie, założonym i zachowanym przez ponad 100 lat dzięki stałej imigracji żydowskiej. Izrael ustanowiono (1948) przy wsparciu ONZ. Od 1947 r., syjonistyczne bojówki brutalnie wypędziły 3/4 mln Palestyńczyków w celu przejęcia ich ziemi i stworzenia żydowskiej większości. Rezultatem tego było stworzenie ogromnej diaspory palestyńskiej. Palestyńczycy, którzy pozostali, utworzyli mniejszość narodową, która teraz jest przedmiotem systematycznej dyskryminacji i represji.
Izrael powiększył (1967) swe terytorium kolonialne na pozostałe ziemie historycznej Palestyny, jak również na tereny egipskie i syryjskie.
Okupacją Wzgórz Golan, Zach. Brzegu ze wsch. Jerozolimą, Strefy Gazy i pustyni Synaj (zwrócił w całości Egiptowi w 1982 r.), Izrael dokonał czystek etnicznych na wielką skalę. Nadal okupuje część Syrii, a miliony Palestyńczyków przebywają pod bezwzględnym rygorem izraelskiej okupacji wojskowej.
Kolonizacja Palestyny trwa
- Palestyńskim uchodźcom odmawia się prawa powrotu do ojczyzny (prawo oficjalnie chronione prawem międzynarodowym).
- Palestyńczycy żyjący wewnątrz państwa Izrael podlegają ponad 20 rasistowskim przepisom [13].
- Palestyńczycy na Zach. Brzegu i we wsch. Jerozolimie podlegają okupacji wojskowej, burzy się ich domy i kradnie ziemię, wielokrotnie są przymusowo przesiedlani, nie mają dostępu do wody dla zwierząt, przemieszczanie się jest poważnie ograniczone, panuje śmiertelna przemoc — wszystko oficjalnie przez izraelske wojsko i nieformalnie przez żydowskich osadników.
- Palestyńczycy w Gazie usiłują przetrwać, jak uznaje ONZ, sztuczny kryzys humanitarny. Codzień groża im: brak dostępu do wody, żywności, handlu, prądu elektrycznego i środków medycznych; ataki wojskowe przez Izrael; międzynarodowa blokada nałożona przez Izrael.
- Ostatnio dramatycznie wzrosły próby przemieszczenia i zniszczenia społeczności Beduinów w nieuznawanych wioskach na pustyni Negev [14].
- Tymczasem społeczności imigrantów i uchodźców w Izraelu, zwłaszcza z Afryki, są coraz bardziej kryminalizowane, poddawane deportacjom i przemocy ze strony państwa i samozwańczych strażników.
Dalej dokumentujemy rolę Izraela we wspieraniu i ułatwianiu represji dokonywanych przez agresorów na całym świecie. Na Bliskim Wsch., Izrael jest głównym agresorem. Izrael nie sprzedaje swoim sąsiadom, lecz własną broń i techologie używa przeciwko nim. Chociaż Izrael eksportuje swoje narzędzia i strategie masowych zbrodni, represji i przetrzymywania w więzieniach poza regionem, w swym regionie dokonuje każdej z nich.
Izrael eksportuje to, co używa w represji i dominacji Palestyńczyków oraz w agresji przeciw sąsiadom. Poniżej niektóre z tych narzędzi, technologii, metod i broni:
– Szkolenie policji, wojska i strażników.
– Systemy inwigilacji używane w kryminalizacji społeczności uważanych za potencjalne zagrożenie dla legalności czy bezpieczeństwa państw represyjnych i reżimów. Informacje wykorzystuje się w masowym więzieniu, deportacji, egzekucjach, torturach i przymusowych wysiedleniach w celu przejęcia ziemi i zasobów.
– Metody izolowania ludności przymusową migracją i niszczeniem ziemi, na ograniczone tereny, gdzie kontroluje się przestrzeń powietrzną, granice i przygranicze oraz telekomunikację.
– Zmilitaryzowane granice i technologia graniczna wykorzystywana do uuniemożliwiania swobody przemieszczania się.
Ameryka Śr. i Płd. [15]
Izrael sprzedawał w krajach całego regionu swą markową broń palną, karabiny maszynowe Uzi i karabiny Galil. Zbroił szwardony śmierci w Gwatemali i Contras w Nikaragui [16], Chile Pinocheta i juntę wojskową w Argentynie przeciw społeczeństwu i ich ruchom.
– Izrael dostarczył Nikaragui 98% broni dla Somozy, użytej w ostatnim roku jego dyktatury do wymordowania 50 tys. obywateli [17].
– Izrael sprzedał rakiety, myśliwce i pojazdy opancerzone i dostarczył ekspertów kontrrewolucyjnych ww. siłom represyjnym i dyktaturom w Hondurasie [18] i Salwadorze [19].
– W Kostaryce już w 1981 r. oprócz sprzedaży broni policji represjonującej społeczeństwo, Izrael dostarczył paszporty, fałszywe nazwiska i broń dla Contras działających spoza Kostaryki przeciw narodowi Nikaragui [20].
– Histadrut, izraelska krajowa federacja pracy (więcej poniżej) współpracowała w Salwadorze,z amerykańską AFL-CIO i CIA, by podminować kolektywy wiejskie [21].
– W Salwadorze Izrael od 1972 r. uczestniczył w szkoleniu wojska, policji i szwadronów śmierci. Rozwinął młodzieżowy porogram militarny sponsorowany przez siły zbrojne Izraela i wspierał kontrrewolucyjne szkolenia tajnej policji, łącznie z komendantem wojskowym Sigifredo Ochoa, odpowiedzialnym za rzezie cywilów w 1981 r. [22].
– Już w l. 1950-ych Izrael sprzedawał broń dyktatorowi Republiki Dominikańskiej, Rafaelowi Trujillo, który przez 31 lat stosował terror wobec Dominikańczyków [23].
– W Salwadorze i Gwatemali, żeby pomóc rządom w ściganiu podejrzanych o opozycję, Izrael wprowadził skomputeryzowany sprzęt do monitorowania telefonów i zakłócania transmisji radiowych. Zgromadzone informacje wykorzystywały prawicowe szwadrony śmierci w egzekucjach opozycjonistów [24].
– Korzystając z wieloletniej taktyki przesiedlania Palestyńczyków, Izrael pomógł zaplanować i wprowadzić politykę “spalonej ziemi” w Salwadorze i Gwatemali. W Gwatemali tę taktykę połączono z biegunami rozwoju (skoncentrowane wioski przesiedlonych, dające większą kontrolę rządową nad ruchami ludowymi i represjami wobec wszelkiej organizacji oddolnej) [25].
– Izrael dostarczył broń krótką i szkolenie wojskowe dla kolumbijskich organizacji paramilitarnych i handlarzy broni w l. 1980-ych, i od tego czasu organizował szkolenia kontrrewolucyjne, dostarczał samoloty, rakiety i broń krótką brutalnemu rządowi Kolumbii [26].
– Dyktatura Pinocheta, który w l. 1973-90 mordował, gwałcił i torturował opozycjonistów w Chile, łącznie z działaczami związków zawodowych i socjalistami, kupowała izraelską broń do kontrolowania tłumów, w tym pojazdy wyposażone w działka wodne [27]. W l. 1980-ych Izrael dostarczał inwigilacje reżimowi Pinocheta.
– W l. 1970-ych Izrael zbroił brutalny reżim junty w Argentynie, która narzuciła 7 lat terroru na społeczeństwo, łącznie z torturowaniem i “zaginięciami” ok. 22 – 30 tys. działaczy lewicowych, związków zawodowych, studentów, dziennikarzy i in. rzekomo antyreżimowych cywilów.
– Argentyński reżim i jego zwolennicy postawili na celowniku także swoich żydowskich cywilów i udzielali poparcia retoryce antysemickiej. Chociaż 2% ludności Argentyny stanowili Żydzi, to 10-15% osób aresztowanych, torturowanych i zaginionych w czasie junty było Żydami [29].
– Zamiast potępiać juntę, Izrael współpracował z argentyńskim rządem w celu wprowadzenia programu “opcja”, pozwalającym Żydom na ucieczkę do Izraela. Wykorzystywał zamiast konfrontować antysemityzm rządu, by ułatwiać żydowską emigrację do Izraela [30].
…kiedy argentyńscy żołnierze torturowali wydawcę żydowskiego dziennika (i obrońcę praw człowieka) Jacobo Timermana w celi z wymalowanymi na ścianach swastykami, trzech izraelskich generałów, w tym b. szef sztabu, przybyli do Buenos Aires z ‘misją przyjaźni’, by sprzedać broń – Penny Lernoux, cytat z biografii Timermana.
– Obecnie w Argentynie rząd ma kontrakt na 40 mln $ z IMI (firma Izraelski Przemysł Militarny) na budowę więzienia [31].
– Izraelski rząd i korporacje grają istotną rolę w polityce Brazylii nt. kontroli tłumów, systemów nadzoru, broni wojskowej i zmilitaryzowanych granic [32]. Szkolenie i zbrojenie brazylijskiej policji jest częścią kampanii anty-favela [33] i in. krajowych represji [34].
– Brazylia podpisała kontrakt z Izraelem na dostawę zaawansowanego systemu inwigilacji w więzieniach [35].
Afryka
– Izrael uzbroił Portugalię przeciw narodowym ruchom wyzwoleńczym Mozambiku, Angoli i Republice Gwinei Bissau [36].
– Izrael sfinansował i wyszkolił wojsko we wprowadzaniu represji powstań antykolonialnych i/lub dyktaturze na Wybrzeżu Kości Słoniowej, Republice Afryki Śr., Beninie, Kamerunie, Senegalu, Togo, Ugandzie, Nigerii i Somalii [37].
– W neo-kolonialnych wojnach domowych, byłe potęgi kolonialne i obecne siły imperialne napędzają, zbroją a nawet wszczynają te wojny, by podzielić i ponownie podbić Afrykę. Izrael uzbroił wielu po każdej stronie. Głównym przykładem tego jest uzbrojenie trzech stron w wojnie domowej w Angoli na przestrzeni 40 lat [38].
– Za rządów Mobutu w Zairze (teraz Demokratyczna Republika Kongo), Izrael sprzedał Mobutu broń i wyszkolił spadochroniarzy, prezydenckich ochroniarzy i wojsko, wzmacniając władzę tego pro-zachodniego dyktatora [39].
– W Malawi, w l. 1960-80 Izrael wyszkolił armię tyrana (dr Banda), wykorzystywaną do mordów oponentów politycznych, terroryzowania robotników chłostami i torturowania opozycjonistów [40].
– W Ruandzie od 1992 r. Izrael sprzedawał broń, a później organizował szkolenia wojskowe i milicji Hutu, która w 1994 dokonała ludobójstwa na Tutsi. Izrael nadal wysyłał miliony dolarów w postaci broni, nawet kiedy ludobójstwo przyciągało uwagę międzynarodową [41].
– Obecnie Izrael utrzymuje silne więzi z rządem Gwinei Równikowej prezydenta Obianga, który przejął władzę w 1979 r. Uważa się, że za swego panowania Obiang nakazał mordy tysięcy Gwinejczyków i przewodził jednemu z najbardziej despotycznych rządów na kontynencie. Gwinea Równikowa, z populacją 800 tys. – teraz zalana petrodolarami – zakupiła od izraelskich firm sprzęt morski i lotniczy wart dziesiątki mln dolarów [42].
Biała Rodezja – obecnie Zimbabwe
– Izrael pozostał sojusznikiem białego rasistowskiego państwa Rodezji do zwycięstwa ruchu antykolonialnego w 1979 r.
– Po sankcjach nałożonych na Rodezję przez ONZ w 1967 r. i w późnych l. 1970-ych, Izrael handlował z rasistowskim reżimem i dostarczał mu broń, łącznie z Uzi i helikopterami, w dodatku do udzielenia Rodezji pomocy w produkcji jej własnej broni maszynowej marki Ruzis. Izrael pomógł Rodezji umocnić granice przez zainstalowanie pasa min lądowych o długości 800 km [43].
Rasistowska Płd. Afryka [44]
– Izrael był zagorzałym sojusznikiem rasistowskiej Płd. Afryki. Sprzedaż broni obejmowała Uzi, łodzie rakietowe, rakiety Gabriel, techologię komunikacyjną i radarową, amunicję i drony. Poza tym Izrael dostarczał broń i organizował szkolenia dla niektórych z marionetkowych rządów Bantustanu [45].
– Izrael pomógł wzmocnić granice Płd. Afryki poprzez instalację mikrofalowego systemu wykrywania, radarów, pól minowych i elektrycznych ogrodzeń [46].
– Histadrut miał niemal monopol na izraelski handel z rasistowską Płd. Afryką, chętnie współpracował z polityką Bantustanu [47]. Iskoor, wspólna firma Płd. Afryki i Histadrut, produkowała stal i pancerz czołgów [48]. Firmy w całkowitym lub częściowym posiadaniu Histadrut pomogły zbudować elektryczne ogrodzenie uniemożliwiające przedostanie się antyrasistowskich bojowników do Płd. Afryki [49].
– W 1960 r. Histadrut zorganizował Afro-Azjatycki Instytut ds. Badań Pracowników i Współpracy, ufundowany przez CIA przy pomocy AFL-CIO. Instytut miał przygotowywać azjatyckich i afrykańskich studentów do zajmowania w przyszłości stanowisk przywódczych w krajowych ruchach robotniczych [50]. Motywacją dla państwowych związków zawodowych Izraela i USA było uniemożliwienie powstawania niezależnych organizacji robotniczych, na rzecz takich organizacji, które służyły budowie neo-kolonialnych państw w dawnych koloniach [51].
Od chwili powstania w 1920 r. Histadrut uważano za, i mylono ze związkiem zawodowym, jako spadkobiercą części socjalistycznej tradycji. Twierdził, że walczy nie o wszystkich pracowników, tylko o żydowskich. Kierowała nim Partia Pracy Ben Guriona, która później rządziła Izraelem. Histadrut, niezależnie od roszczeń do reprezentowania pracowników, działał jako rząd w trakcie szkolenia. Jako taki działał zarówno jako pracodawca kierujący różnymi branżami, które służyły projektowi kolonizacji, jak i w interesie pracodawców w celu uniemożliwiania organizowania się pracowników. Po ustanowieniu państwa, Histadrut nadal odgrywał podwójną rolę, mając za priorytet interesy państwa i przemysłu, ale twierdząc iż reprezentuje pracowników.
Do l. 1990-ych był drugim największym pracodawcą w Izraelu. Dlatego tu mówimy o Histadrut jako związek zawodowy i pracodawa.
Część związkowa Histadrut i AFL-CIO ułatwiają relacje między pracownikami a państwami Izrael i USA, tak żeby chronione były państwowe interesy gospodarcze. Oba związki i państwa, z którymi współpracują, w zw. z tym mają wspólną niechęć do samoorganizujących się pracowników, bo to zagraża zdolności każdego z nich do kontrolowania pracowników zorganizowanych. Ponadto, samoorganizujący się pracownicy stanowią silną podstawę ruchów społecznych.
Dlatego współpraca CIA, AFL-CIO i Histadrut w osłabianiu zorganizowanych pracowników w Salwadorze i Pd. Afryce odzwierciedla wspólne interesy z represyjnym rządem Salwadoru i rasistowskim w Płd. Afryce.
– Pod koniec l. 1970-ych Izrael obarczano przekazaniem informacji, techniki i materiałów do skonstruowania broni nuklearnej przez Płd. Afrykę [52].
– Na represjach stosowanych wobec czarnych Płd.-Afrykańczyków skorzystało kilka izraelskich kibuców [53]. Obok należących do państwa Izrael fabryk produkujących materiały dla Płd. Afryki, był kibuc Beit Alfa, który rozwinął zyskowną produkcję pojazdów do użycia przeciw protestującym w zamieszkałych przez Murzynów miasteczkach [54]. Mishmar-Haemek produkował kaski dla rasistowskiej armii i policji, a Lohamei Hagetaot, znany z muzeum holokaustu, prowadził fabrykę chemiczną w KwaZulu Bantustan [55].
Azja płd.-wsch., wschodnia i Pacyfik
Z punktu widzenia naszej egzystencji i bezpieczeństwa, przyjaźń z jednym krajem europejskim jest cenniejsza niż opinie wszystkich narodów Azji – David Ben Gurion, 1957
– Za panowania Szaha w Iranie, Izrael służył obronie tego brutalnego amerykańskiego marionetkowego reżimu. Z kolei Szah był jednym z pierwszych liderów w regionie, który uznał państwo Izrael [56].
– Podczas irańskiej rewolucji, która obaliła Szaha, Izrael sprzedał reżimowi broń o wartości ponad 150 mln $ [57].
– Od 1954 r. tajna policja Szaha szkolona była przez CIA i Izrael [58].
– Izrael uczestniczył w amerykańskim skandalu Iran-Contra [59] i sprzedawał broń Iranowi [60].
– Podczas wojen domowych w Jemenie i Omanie, Izrael wspierał arabskie dyktatury, dostarczał sprzęt militarny i organizował szkolenia. Udział Izraela koordynowało USA [61].
– Na sumę dziesiątków mln $, Izraelski rząd i korporacje dostarczyły dla rządu w Sri Lance sprzęt morski i powietrzny (łącznie z dronami), elektroniczną technologię militarną i pociski woda-woda oraz organizowały szkolenia wywiadowcze, jako pomoc w wysiłkach rządu zniszczenia Tamilów żądających niepodległej ojczyzny w płn. części kraju (Tamilowie stanowią 17% z 16 mln populacji Sri Lanki) [62].
– Izrael sprzedał Indonezji amerykańskie myśliwce i helikoptery atakujące w 1978 r., kiedy wojsko dokonywało ludobójstwa we Wsch. Timorze. W l. 1978-99 wojsko Indonezji wymordowało ponad 200 tys. Timorczyków. Izraelski handel bronią z dyktaturą Suharto trwał do jego ustąpienia w 1998 r. [63].
– Izrael udzielił wsparcia popieranej przez USA dyktaturze Marcosa na Filipinach. Dostarczał ochroniarzy dla Marcosa i organizował tajne szkolenia przez prywatne firmy [64].
– Indie zakupują więcej izraelskiej broni niż izraelska armia. Izrael jest drugim największym dostawcą broni dla Indii. Tę broń Indie wykorzystują, by grozić Pakistańczykom i do represji własnej ludności, łącznie z Jammu, Kaszmirem, plemionami leśnymi, w tym grup oporu naksalitów [65].
– W 2009 r. Izrael wysłał swoich instruktorów do szkolenia policji w Indiach w celu walki z terroryzmem, która na celowniku miała zwłaszcza muzułmańskich przywódców [66].
– Ostatnio Izrael pomagał Indiom w modernizacji sił zbrojnych, łącznie z samolotami Falcon wyposażonymi w izraelskie systemy ostrzegania, radarami zainstalowanymi na granicy Indie-Pakistan i ulepszonymi rakietami Barak przeciw samolotom, helikopterom i rakietom samosterującym [67].
Stany Zjednoczone
Tak Izrael jak i USA praktykują kolonializm osadniczy, w którym lud tubylczy, zamiast wykorzystania go głównie jako pracowników, jest czyszczony etnicznie, a pozostali przy życiu zostają posegregowani i odizolowani na coraz mniejszych terenach.
Jak wiele innych krajów, Ameryka zakupiła izraelską broń do wykorzystania za granicą, a izraelskie technologie, strategie inwigilacji i pilnowania do wykorzystania w represji wewnątrz kraju. Organizacje syjonistyczne w USA, poprzez programy fundowane przez departament bezpieczeństwa wewn. (DHS), weszły w partnerstwo z rządem USA przeciw irańskim, palestyńskim i in. arabskim oraz muzułmańskim grupom i organizacjom [68].
Odpowiednia propaganda umożliwiła i napędziła rosnącą przemoc ze przeciw tym społecznościom. Wpływ tych finansowanych przez rząd organizacji na politykę bezpieczeństwa narodowego jest zintegrowany z pozostałą polityką, mającą istotne i daleko idące skutki dla wszystkich mieszkańców USA. Najbardziej pilnowane, represjonowane politycznie, nadzorowane i poddawane polityce imigracyjnej są grupy kolorowych i imigrantów. Również na celowniku są ci, którzy wyrażają się i angażują jako dysydenci.
Od 1949 r. szacowana całkowita suma pomocy USA dla Izraela wynosi 115-123 mld $. USA daje Izraelowi średnio 3 mld $ rocznie w pomocy militarnej i gospodarczej. Pomoc ta odbiera możliwość realizacji potrzeb krajowych, w tym edukacji i opieki zdrowotnej.
W ostatnich 20 latach Liga Przeciwko Zniesławieniu (ADL), żydowska organizacja syjonistyczna założona dla walki z antysemityzmem, uczestniczyła w nadzorowaniu ponad tysiąca organizacji sprawiedliwości społecznej i praw człowieka, w tym oponenci apartheidu w Afryce Płd., Unia Pracowników Farm, Publiczna Fundacja Strażników, Rada Robotnicza/AFL-CIO, NAACP, MADRE, Greenpeace i Ośrodek Praw Konstytucyjnych [69].
Elbit, izraelska firma która wybudowała mur apartheidowy w Palestynie, uczestniczyła w zaprojektowaniu i zapewniła technologię nadzoru dla Muru Śmierci na granicy USA-Meksyk.
Dzięki umożliwieniu przez rząd USA finansowania antyterroryzmu, izraelski rząd i korporacje, a także organizacje syjonistyczne w USA, współpracowały z i szkoliły lokalną policję, Gwardię Narodową i bezpiekę DHS w taktykach represyjnych, łącznie z nadzorowaniem i kontrolą tłumu, np.:
- Od 2003 r. ADL wyszkoliło prawie 700 wyższego stopnia stróżów prawa, reprezentujących ponad 220 różnych agencji zajmujących się zagrożeniami ze strony ekstremistów i terrorystów. Tylko w 2010 r. ADL wyszkoliło ponad 10,5 tys. stróżów prawa [70].
- Po huraganie Katrina, do Izraela udała się 25-osobowa delegacja Gwardii Narodowej, celem szkolenia w zachowywaniu porządku po klęskach żywiołowych i atakach terrorystycznych [71].
- Od 2005 r. DHS przekazywało fundusze antyterrorystyczne dla organizacji non-profit w USA, by zaangażować je w identyfikację i zapobieganie działalności terrorystycznej. Z funduszy przekazanych organizacjom pozarządowym specyficznie w tym celu, 73-80% otrzymały organizacje żydowskie. Tzn. te organizacje otrzymały 2008 r. 19 mln z 25 mln $, a w 2011 r. 15 mln z 19 mln $ [72].
Podsumowanie
Izrael, często działając wespół z USA, był kluczowym graczem w tłumieniu walk ludowych, dostarczając represyjnym reżimom narzędzi do masowej przemocy — od Ameryki Płd. po Afrykę Płd., od dyktatur Mobutu po Trujillo.
Przedstawione tu fakty nie wspierają licznych krążących dziwacznych teorii o roli Izraela czy Żydów w kontroli świata.
Wręcz przeciwnie, antysemickie teorie spiskowe, które mylnie interpretują te czy podobne fakty, służą wzmacnianiu izraelskiej propagandy, pomagając Izraelowi w przedstawianiu siebie jako ofiary, nawet uzasadniając jego przemysł represyjny jako konieczność w obliczu takiego antysemityzmu.
Ponadto, to pozwala sojusznikom i klientom Izraela kamuflować ich własne interesy w represjonowaniu ruchów narodowych walczących o wolność. Dlatego takie spiski nie służą ruchom wyzwoleńczym w żadnym miejscu, łącznie z walką Palestyńczyków.
Główny benefaktor i państwo kolonialno-osadnicze, Izrael, może wykorzystywać swoje zyski do dalszej represji i przesiedlania Palestyńczyków i wymyślania groźniejszej broni w wyniku tego procesu. Zważywszy, że dla większości ludzi nieznany jest zakres izraelskiego przemysłu obronnego i przemysłowa skala jego działań w tłumieniu ruchów, zebraliśmy tu niektóre z najbardziej bestialskich aspektów izraelskiej represji na całym świecie.
Izraelski rasizm jest zakorzeniony w trwającym setki lat kolonializmie europejskim.
Jest integralną częścią imperializmu globalnego z którego czerpie inwestycje, wsparcie i ochronę. Izrael współpracował z represyjnymi reżimami w każdym zakątku świata w celu ułatwienia tłumienia, mordów, egzekucji, gwałtów, tortur, znikania, porywania i więzienia walczących o wolność i sprawiedliwość. Jego przemysł obronny i represyjny działa obecnie poprzez izraelskie iinstytucje państwowe i prywatne korporacje, oraz światową pajęczynę organizacji syjonistycznych. Represyjne reżimy mają w Izraelu chętnego i zdolnego sojusznika.
Te dobrze udokumentowane, przedstawione przez nas informacje nie są szeroko dostępne w mediach czy na uniwersytetach. Kraje i korporacje które angażują się w wojnę, handel bronią, okupację, więzienie, nadzór i represje, korzystają z niepublikowania tej informacji. Śledzenie działalności Izraela w globalnej represji stwarza okazję ujawniania graczy w tym ogromnym przemyśle. Istnieje konieczność dalszego ujawniania roli Izraela w światowej represji i wspierania działań w celu ich zakończenia.