From: “stalinism” <stalinism@wp.pl>
Date: June 27, 2013 3:08:01 PM PDT (CA)
Subject: Polscy Narodowcy są oburzeni zaproszeniem płk Zygmunta Baumana do Polski i do Wrocławia
UZASADNIONE OBURZENIE I PROTESTY MŁODZIEŻY NARODOWEJ PRZECIW PŁK ZYGMUNTOWI BAUMANOWI
Od wielu lat Komitet Pamięci Ofiar Stalinizmu zwracał uwagę kolejnym ekipom władz PRL , a także III RP i IV, na stalinowską przeszłość Bronisława Geremka. Zygmunta Baumana, Karola Modzelewskiego i im podobnym stalinowcom. Bronisław Geremek np. w najbardziej ponurym okresie PRL, w latach 50-tych należał do grupy uprzywilejowanej, wyróżniał się nadgorliwością i służalczością wobec reżimu stalinowskiego. Jako aktywny działacz partyjny na Uniwersytecie Warszawskim wraz
płk Zygmuntem Baumanem sprawił lub przyczynił do uwięzienia nieprawomyślnych studentów. W wyniku jego nadgorliwości jeden z naszych członków –( założycieli Komitetu Pamięci Ofiar Stalinizmu) więziony był we Wronkach. Od roku 1989, od momentu powołania Komitetu Pamięci Ofiar Stalinizmu, pan Józef Chlabicz, bezskutecznie domagał się, przynajmniej publicznych przeprosin. W złożonej deklaracji członkowskiej pisze on. m.in. …pragnę prosić stalinowca, doc. Geremka, aby mnie publicznie przeprosił . Oprócz niego przyjmę przeprosiny od płk Zygmunta Baumana ”. Niestety. Podobnie jak wielu wrogów Polski zostali oni bezkarni , a nawet uhonorowani najwyższymi państwowymi odznaczeniami: ( m.in. Bronisław Geremek, Karol Modzelewski, Marek Edelman) i wielu innych wrogów Narodu Polskiego. Uważam, że nierozsądne, a nawet głupotą i prowokacją było zapraszanie do Polski i do Wrocławia tak haniebnej postaci , jak płk Zygmunt Bauman. Jego kariera naukowa budzi wiele uzasadnionych wątpliwości i zapewne sterowana była przez KC PZPR i UB. W tamtych czasach istniała praktyka na uczelniach by znaczących działaczy partyjnych ,przeważnie bez akademickiego wykształcenia, zatrudniać na stanowiskach z tzw. tytułem „zastępców profesora”. Prawdopodobnie taką drogą dostał się na Uniwersytet Warszawski płk Zygmunt Bauman i jemu podobni politrucy. Zresztą po marcu 1968 podobny manewr zastosowała PZPR mianując tzw. „docentów marcowych” ( dziś zapewne są już oni profesorami i mnożą niedouczoną kadrę pseudo naukową). Dlatego nie dziwię się oburzeniu i protestom Młodzieży Narodowej we Wrocławia.
Leszek Skonka
– B. działacz opozycji przed sierpniem 1980 ( Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela- ROPCiO), organizator Wolnych Związków Zawodowych (WZZ) na Dolnym Śląsku, współorganizator i współ kierujący strajkiem w sierpniu 1980 roku we Wrocławiu, członek Prezydium w pierwszym składzie Zarządu Regionu Dolnośląskiego NSZZ, organizator i prowadzący pierwsze kursy ( jeszcze w czasie strajku) na temat organizowania i działania związkowego, a następnie w MKZ po zakończeniu strajku, dla działaczy i organizatorów nowych związków.
Sprzeciwiał się wprowadzaniu KOR-u i upolitycznieniu nowego ruchu pracowniczego, zrywaniu Umowy Gdańskiej, awanturnictwu politycznemu. Chciał by związek nie wychodził poza swój Statut. Za swą postawę pomówiony został przez kierownictwo „Solidarności” publicznie bez jakichkolwiek podstaw o rzekome sprzyjanie PZPR, działanie na szkodę Związku, współpracę z SB. Usunięty ze wszystkich funkcji, również ze Związku, którego był współtwórcą, spotwarzony publicznie, bez prawa do obrony, skazany na karę śmierci cywilnej przez „Solidarność” kierowaną przez Karola Modzelewskiego i Władysława Frasyniuka. Założyciel i przewodniczący istniejącego od 1988 roku Komitetu Pamięci Ofiar Stalinizmu w Polsce oraz Instytutu Badań Stalinizmu i Patologii Władzy, zbudował w 1989 roku pierwszy w Polsce i na świecie Pomnik Ofiar Stalinizmu stojący od ponad 20 lat w centrum miasta.
Adres kontaktowy Leszek Skonka
50-O46 Wrocław , Sądowa 10/7
tel. 691 830350, fax 71 7809081
E-mail: stalinism@wp.p