Wedy Słowiańsko-Aryjskie

PB: Poczytalem pobieznie wszystkie 8 stron. Te wedy brzmia rasistowsko i szowinistycznie. Inne kultury tez mialy wedy, sagi, madrosci = po co Inglingi sie wywyzszaja i przedstawiaja jako jedyni stroze wed slowianskich – zeby pelnic role kaplanow i sterowac innymi ludami?Czy te wedy to nie bylo narzucenie wiary hiduskiej Slowianom, z zachowaniem rekwizytow z ich wlasnej wiary, np. nazwy bogow? Niewydaje mi sie prawdopodobne, ze Slowianie dali Wedy Hindusom a nie odwrotnie. Np. fakt ze Slowianie musieli migrowac przed zlodowaceniem na poludnie, gdzie mieszkaly ludy do tego niezmuszane, wiec zdolne wytworzyc bardziej dlugotrwala i stabilna kulture, ugruntowaną w kamieniu, a nie drewnie. Slowianom kamienia niebrakowalo, wiec gdzie ich piramidy jak w Am. Pld. czy precyzyjnie dopasowane bloki w budowlach? A moze wedy rzekomo w rekach Inglinow to jakas synteza sag skandynawskich z “poganstwem” Slowian i Wedami Hinduskimi?
AS: Wstawki rasistowskie to sprawka jak podejrzewam współczesnych tłumaczy Wed z kręgu białego rasisty Trehlebova. Zalecenia dla Słowian aby nie żenili się z Murzynkami to absurd – Słowianin nawet jakby chciał Murzynkę – to skąd miał ją wytrzasnąć.
Wedy są dowodem na starożytność Słowiańszczyzny. Ich mitologia sięga setek tysięcy lat wstecz. Uwzględnia katastrofy klimatyczne znane z archeologii. A żydowska mitologia to ledwo 6 tys. lat wstecz – kiedy to rzekomo został stworzony świat.
Ariowie, lud który poszedł do Indii zarażony został rasizmem. Natomiast Słowianie rasistami nie byli. Choć Ariowie i Słowianie wywodzą się od wspólnych pra-Słowian.
Słowianie przez tysiąclecia pozostawali ludem przedurbanizacyjnym – żyli blisko natury w małych wspólnotach. A nie w miastach. Nie wytworzyli też systemu hierarchicznego z królem-bogiem i niewolnictwem. Nie było więc komu kogo zapędzać do budowy potężnych piramid.
Wedy wrzuciłem z dużym wahaniem. Z jednej strony dowodzą starożytności Słowian. Z drugiej strony skażone  i zafałszowane są  właśnie owym rasizmem.
……………………

Wedy Słowiańsko-Aryjskie

Jakiś czas temu pojawiła się w internecie informacja o tzw Słowiańsko-Aryjskich Wedach, które mają być źródłem prastarej wiedzy. Chyba najbardziej znanym propagatorem tej wiedzy jest Trehlebov. Czym jednak są te Wedy?
Zgodnie z informacjami, do których udało mi się dotrzeć Wedy to zbiór dawnych dokumentów aryjskich i słowiańskich, zawierający zapisy dawnych legend, bajek i baśni ludowych przed długi czas przekazywanych ustnie.
Ogólnie Wedy zawierają informacje na temat natury i odzwierciedlają historię ludzkości na przestrzeni ostatnich kilkuset tysięcy lat. Zawierają także przewidywane wydarzenia, jakie miały nastąpić na przestrzeni ostatnich 40 tys. lat.
Wedy podzielone są na trzy główne grupy: Santi (Veda), Harati (Veda), Wołhvari (Veda). Najstarszą z nich i jedyną dostępną jest Santi Weda, która pierwotnie zwana była “Santi Weda Pioruna”, a obecnie zwana po prostu Wedami. Santa Weda zawiera wzmianki o innych Wedach zwanych “starożytnymi”, które istniały w przeszłości. Niestety, obecnie są zagubione lub ukryte w tajnych i bliżej nieokreślonych miejscach. W każdym bądź razie jeśli istnieją, to nie zostały ujawnione światu.

Santi Wedy odzwierciedlają najgłębszą starożytną wiedzę. Można nawet powiedzieć, że są skarbnicą wiedzy. Według tych przekazów indyjskie Wedy – to tylko część słowiańsko-aryjskich Wed, które zostały wysłane przez Ariów do Indii około 5000 lat temu. Wykonywane są w postaci złotych tablic.

Harati Wedy zazwyczaj były późniejszymi kopiami lub też odpisami z Santi Wedy, przeznaczonymi do szerszego zastosowania w środowisku kapłańskim. Najstarsze Harati – “Harati Światła” (Księga Mądrości), które zostały spisane 28 736 lat temu (lub, bardziej precyzyjnie, od 20 sierpnia do 20 września 26731 p.n.e). Natomiast Harati zwana “Avesta” została spisana 7513 lat temu na 12 tys. wołowych skór i zawiera zapisy wojny narodu słowiańsko-aryjskiego z ludem żółtym (Chińczycy?). Zakończenie wojny między wojującymi stronami nastąpiło w Lato Świątyni Światła (na 112 Kręgu Życia. Termin dotyczy czasu, nie zaś miejsca). Moment ten został określony Dniem Stworzenia Świata w Gwiezdnej Świątyni (w j. rosyjskim Сотворение Мира в Звездном Храме – С.М.З.Х.).

Wołchwary zwane inaczej Wlesowymi książkami zapisane na deszczułkach (prawdopodobnie w etapach i przez wielu autorów) przedstawiają historię ludów Europy Południowo-Wschodniej na półtora tysiąca lat przed chrztem Rusi Kijowskiej (chrzest nastąpił w roku 988 n.e.). Wołchwary przeznaczone były dla Wołchwów (duchowieństwa starowierców) i stąd ich nazwa. Wołchwary były metodycznie niszczone przez kler, który uważał je za “diabelskie tabliczki”.

Księga Pierwsza
Santii Wedy Peruna – Krąg Pierwszy (przekład z h’Aryjskiego) – jedno z najstarszych Sławiano-Aryjskich Świętych Podań, zachowanych przez kapłanów-strażników Staroruskiej Inglistycznej Cerkwi Prawosławnych Starowiercow-Inglingow. Santie posiadają bogatą w treść formę dialogu i zostały spisane koło 40000 lat w temu.
Saga o Inglingach (przekład z islandzkiego) – Święte Podanie o przeniesieniu się Starowierców-Inglingów na Zachód, do Skandynawii, starannie przechowywane przez Rody Staroobrzędowców w Zachodniej Syberii i Islandii. Opowiadające o legendarnych historycznych i mitycznych czasach, o burzliwej epoce wikingów i innych narodów.
Księga Druga
Księga Światła (Harati Światła) Harati 1-4 (przekład z da’Aryjskiego) – Stare Aryjskie Podanie o narodzinach Świata. Jedna ze świętych ksiąg Starowierców-Inglingów, wraz z Indyjskimi Wedami, Awestą, Eddami, Sagami (Sagą o Inglingach). Przekład zrealizowany w latach 60 – tych XX wieku przez kilka wspólnot Kościoła Staroruskiego. Księga sakralna, jednakże nastał taki czas, gdy wszystko zostaje ujawniane, dlatego seniorzy Kościoła Staroruskiego pod koniec 1999 roku pozwolili na publikację.
Słowo Mądrości Wołchwa Wielimudra. Część 1 (przekład z starosłoweńskiego) – Wypowiedzi Starożytnych Mędrców spisane Runami na deseczkach z dębu lub glinianych tabliczkach. W Santiach nosi nazwę – Słowo Mądrości. Zapoznajcie się z pewnymi wypowiedziami jednego ze Starożytnych Mędrców – Białowoda, którego nazywano Wielimudr.
Księga Trzecia
Ingliizm – Starożytna Wiara Praprzodków Sławiańskich i narodów Aryjskich. Przykazania Bogów i Przodków. Starożytna symbolika. Hymny i traktaty.
Słowo Mądrości Wołchwa Wielimudra (przekład z starosłoweńskiego). Część 2
Księga Czwarta
Źródło Życia – Stare podania i legendy przekazywane z pokolenia na pokolenie, z Rodu w Ród. W każdym Sławiańskim albo Aryjskim Rodzie zachowała się cząstka starego Świata Obrazów.
Biała Droga – niewielkie objętościowo, lecz o ogromnej wartości starych Obrazów podanie, mówiące o podstawach sławiańskiego światopoglądu. Słowianie zawsze byli Wolnymi ludźmi gdyż Wola i Sumienie prowadziły ich po Białej (Bożej) Drodze.
Księga Piąta
“Sławiański światopogląd” – Współczesna wiedza o Słowianach, zasadniczo nie wykracza poza kulturoznawstwo, co nie pozwala zrozumieć go do głębi, i właściwie ocenić jego wartości. Każdy, kto przeczyta tę książkę zaczerpnie dla siebie niemało nowej wiedzy i rozszerzy tym samym swoje rozumienie istniejącej rzeczywistości.
Księgi w formacie pdf (j.rosyjski) można pobrać z poniższych linków
http://www.dunmers.com/?p=157
https://radosvet.net/21-russkie-vedy.html

PRZEDMOWA

Wydanie Staroruskiej Inglistycznej cerkwi Prawosławnej Starowierców-Inglistów.
Asgard Iryjski (Omsk), rok 7500
Oryginalne San’ti jedynie obrazowo można nazwać “książką”. San’ti – to płyty z metalu szlachetnego, nie poddającego się korozji, na których umieszczono stare H’Aryjskie Runy. Runy H’Aryjskie to nie litery i nie hieroglify w naszym współczesnym tego słowa rozumieniu. Runa – to tajne Obrazy zawierający ogromny zakres pradawnej wiedzy. Ta stara forma pisma nie zniknęła w otchłani wieków tak, jak inne stare alfabety, takie jak choćby bukwica, lecz nadal pozostaje podstawową formą pism u Kapłanów Staroruskiej Cerkwi Inglistycznej. W czasach starożytnych h’Aryjskie runy stały się główną bazą dla stworzenia uproszczonych form zapisu: starego Sanskrytu, pisma klinowego, Dewanagari, germano-skandynawskiej runiki i liczny innych.
Aby h’Aryjska Runiczna forma zapisu zachowała się dla naszych potomków i by Stara Mądrość nie zaginęła w otchłani czasu jest wykładana w Seminariach cerkwi Staroruskiej i przekazywana z pokolenia na pokolenie.
San’tia składa się z 16 ślok*, a każda śloka ma 9 linii, zaś w każdej linii umieszczono 16 run. Na każdej płycie umieszczone są 4 śloki – po dwa na każdą stronę. Dziewięć San’tij zostało umieszczonych na 36 płytach tworzących koło utrzymujące 144 śloki połączone 3 pierścieniami, które symbolizują trzy Światy:

1. Jawi – Świat ludzi (świat mineralny)
2. Nawi – Świat Duchów i Dusz zmarłych Przodków (świat astralny),
3. Prawi – Jasny Świat Słowiano-Aryjskich Bogów (świat mentalny, mental).

San’tii posiadają bogatą w treść formę dialogu i zostały zapisane koło 40000 lat temu. W pierwszym Kręgu opowiada się o przykazaniach danym narodom Wielkiej Rasy i potomkom Rodu Niebieskiego przez Boga Peruna; o nadchodzących wydarzeniach w ciągu Swarożego Kręgu i dziewięćdziesięciu dziewięciu Kręgów Życia t.j. 40176 lat.
Pierwszy przekład z h’Aryjskiej Karuny (starego h’Aryjskiego języka) został zrobiony w roku 7452 od Stworzenia Świata w Gwiezdnej Świątyni, roku 12952 od Wielkiego Ochłodzenia (1944 r. n.e.) dla odnowionych Słowiańskich Wspólnot na terytorium Białowodzia, albo jak się to mówi w San’tinach – świętej ziemi Rasy (terytorium od Uralu do Bajkału, i od Północnego oceanu do Mongolskiego Ałtaju). Nazwa Białowodzie pochodzi ze starożytnej nazwy rzeki Irij (Irtysz – Irij najcichszy, Ira – cisza), w starym języku istnieje runa Irij, której graficzna reprezentacja oznacza białą, czystą wodę.
Przy przekładzie była wykorzystywana rosyjska forma zapisu zapewniająca bardziej pełne odtworzenie obrazu Starych Run, nie zaś radziecka, zniekształcana w latach 20-30 XX wieku. Wiele słów znajduje się w oryginalnym brzmieniu, gdyż ani w rosyjskim, a tym bardziej w radzieckim języku brak jest odpowiedników językowych (brak znaczenia obrazu).
Nowe wydanie jest powtórzeniem pierwszego przekładu San’ti Wedy Peruna i także przeznaczone jest dla odradzających się Słowiano-Aryjskich Wspólnot.
W przekładzie San’ti brało udział niewielu Kapłanów, dlatego wydźwięk San’ti jest zróżnicowany, lecz sens pozostał niezmienny. W niniejszym wydaniu nie ma komentarzy, a jedynie wyjaśniania poszczególnych słów. Wszelkich wyjaśnień może udzielić jedynie kapłan-strażnik albo Kapłan-Inglingi t.j. Starsi Strażnicy Mądrości przy Słowiano-Aryjskich Świątyniach.
Wielokropki i linia z kropek oznaczają, że w tych miejscach jest zawarta informacja, którą jeszcze wcześnie by podawać w otwartej formie. Prastara Wiedza przeznaczona jest dla służenia Dobru i Prawdzie i nie może zostać wykorzystana przez Zło…
Każdy przedruk, pełny i częściowy, bez pozwolenia Rady Seniorów Staroruskiej Ingliistycznej cerkwi Prawosławnych Starowierow-Inglingow – zabroniony!
Niniejsza publikacja przeznaczona jest wyłącznie w celach edukacyjnych do użytku wewnątrz wspólnoty oraz użytku Świątynnego.
Od Asgarskiego (Omskiego) duchowo-cenzuralnego Komitetu: zezwala się na drukowanie. Zaaprobowane przez Radę Seniorów Staroruskiej Ingliistycznej cerkwi Prawosławnych Starowierow-Inglingów.
Rok 7500 (13000) miesiąca Ramhat 6 dnia. Krąg Pierwszy.
santi-wedy.pdf

*) ŚLOKA – popularna miara wiersza – dwie linie po 16 sylab, każda linia podzielona na dwie tzw. pada. Śloka jest najpopularniejszym metrum w epice, stosuje ją Ramajana i Mahabharata.
 
Santia I
1 (1). Jak w grodzie Bogów, w Asgardzie Iryjskim,
na zlaniu się świętych rzek Irija i Oma,
koło Wielkiej Świątyni Inglii,
przy Świętym kamieniu Ałatyr,
zeszła z nieba Wajtmana, boski rydwan…
Wielki blask i płomień otaczały ją,
kiedy opadała na Ziemię…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
2 (2). Zbieraliśmy się – zjeżdżaliśmy się wokół Wajtmany Niebieskiej tej,
Rody h’Aryjskie i D’Aryjskie,
Pody Raszenów i Swiatorusów,
wodzowie i żołnierze wszystkich Rodów Rasy Wielkiej,
zebrali się Wieduny srebrnowłose
i Mędrcy wielce mądrzy,
i wyznawcy Boga Jedynego…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
3 (3). Zbieraliśmy się-zjeżdżaliśmy się,
w krąg Wajtmany rzędami rozstawieni,
wiele dni Bogów rozsławiali…
I otworzyła się Wajtmana, wyszedł z niej we własnej osobie
Jasny Bóg Niebieski…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
4 (4). Rzekł Bóg wiecznieprzepiękny:
Zjawiłem się z Uraj-Ziemi,
z Swargi Niebieskiej, gdzie płynie Irij jasny,
w ogrodach Wyryja, koło Asgardu Niebieskiego,
ja Perun Gromowładny, Swaroga syn.
Słuchajcie ludzie i żołnierze Rodów Ludzkich słów moich,
pouczania słów moich słuchajcie…
Powiedział do Peruna Racibor, żołnierz z Rodu Swiatorusów:
Ty powiedz-opowiedz Światły Wodzu,
czy jest śmierć dla żołnierzy Rodów naszych?
5 (5). Odpowiadał Perun żołnierzowi: nie ma śmierci
dla żołnierzy Rodu Niebieskiego…
Każda jawna albo tajna wątpliwość serca,
Bóg Wyszen, Strażnik Światów,
Ojciec Swaroga i Dziadek mój,
najlepszy z wszystkich Mądrych, pozwoli…
Wiem, wieczna Przemądrość Bogów.
Kto zostawszy nauczycielem, nawet jeśli Wielką Tajemnicę opowiedział,
Bogowie nie potępią, gdyż nie ma śmierci dla nich…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
6 (6). I spytali ludzie Gromowładnego wielomądrego:
Ty, powiedz nam, Swarożyc, opowiedz,
dlaczego wyznawcy Boga Jedynego i Wędrowcy Boży,
drogą poznania Wed chcą osiągnąć Nieśmiertelność?
Ty, powiedz nam, odpowiedz,
jest li śmierć w Świecie Jawy czy też nieśmiertelni wszyscy?
Co zaś z dwóch – prawdą jest?
7 (7). Odpowiadał im Swarożyc: jedno i drugie poprawne,
błędnie tylko
śpiewacy uczą o śmierci, ludzie.
Zaś nazywam oszustwem – śmierć,
a nieoszustwo, Nieśmiertelnością nazywam…
Przez samooszukiwanie Legi zginęli,
nieoszuści bytu dostępują w Prawi.
I śmierć nie jak ryś pożera urodzonych,
bo przyjętej nie ma u niej formy…
Śmierć obserwujcie w otoczeniu,
a dla siebie wy jej nie szukajcie…
8 (8). Inni ludzie liczą, co Udrzec – Bóg martwych,
odmienny od śmierci, lecz chodzenie wasze
w Świat Prawi bezśmiertelne,
ono w Duszach i Duchu u was przebywa;
Ten zaś Bóg panuje w Świecie Przodków,
dobry on dla pełnych dobra, dla niedobrych zaś i niedobry on…
Poleceniem Udrzeca, w Dzieciach Człowieczych
objawia się gniew, zbłądzenie i śmierć,
przejawia się chciwości obraz…
9 (9). Przez zadufanie sprowadzony z drogi,
jedności z Duszą człowiek nie osiąga…
We władzy śmierci zbłądziwszy ludzie
posuwają się tą drogą i umarłszy,
znowu i znowu w Nawi Świat wpadają…
Na manowce z drogi uczucia,
dlatego śmierć, nazywają Mora…
10 (10). Pasjonując się swymi czynami,
w pogoni za ich owocami,
kontynuują marsz w tym kierunku
i nie przemagają śmierci…
Miast dążenia ku chwalebnym celom,
jak Sumienie ludzi wzywa,
Dziecię Człowiecze, na Midgardzie zrodzone,
obraca się w kręgu przyjemności, a
na tej drodze śmierć go czeka…
11 (11). To – wielki zamęt uczuć,
z próżnymi celami łącząc się,
przybliża się do Piekła po daremnej drodze…
Porażone przez związki z daremnymi celami,
i o nich dzień i noc zamierzając,
wasze ukryte JA
zacznie czcić zewnętrzny świat Jawy…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
12 (12). W Świecie Jawy, objawionym przez Ród,
pierwsze, co ludzi razi
to życzenie cudzego,
wkrótce ono pociąga za sobą gniew i pożądanie.
Te trzy wytwory ciemnych,
ludzi nierozumnych do śmierci przyprowadzają,
a w Świecie Jawi tylko wytrwali ludzie,
w których rządzi Sumienie,
trwałością śmierć zwyciężają zawsze…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
13 (13). Skierowaną myślą kotłujące się uczucia uspokoiwszy,
lekceważeniem z nimi trzeba walczyć…
Dla takich nie ma śmierci,
gdyż oni Wiedzą
pokonali namiętności i przewyższyli śmierć…
A człowiek, podążający za pożądaniem,
idąc za namiętnościami ginie…
Ale pokonawszy życzenia błędne,
z siebie wszelkie prochy namiętności człek zdmuchuje…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
14 (14). Dla wszystkich istot i ludzi
Piekło wydaje się ciemnością nieprzeniknioną;
jak szaleni dążą do pewnego niepowodzenia…
Ale człowiekowi, który odrzucił obłęd,
co śmierć może zrobić?
Kto zaś odmówi posiadania Mądrości Starożytnej
ten niech o niczym innym nie myśli,
jakby wypędziwszy z siebie Siłę Życia!
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
15 (15). Gniew, chciwość i zbłądzenie głębokiego JA,
oto śmierć; i oni – w tym ciele ziemskim…
Człowiek poznawszy Mądrość
Bogów i Przodków swoich
wie, że tak rodzi się śmierć,
i śmierć go tu nie przeraża…
W nim śmierć sczezła,
podobnie jak sczezł śmiertelny,
dostawszy się w dziedzinę śmierci…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
16 (16). I spytał Peruna jeden
żołnierz z Rodu h’Aryjskiego:
powiedz nam, dlaczego Mędrcy mówią,
składając ofiary bezkrwawe,
ludzie mogą dostąpić błogosławionych Światów Prawi,
najczystszych nieprzemijających…
Wedy ich nazywają najwyższym celem;
kto to wie, ten może zająć się sprawami?
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
 
Santia II
1 (17). Odpowiedział Jedyny, Perun wszechpiękny:
nie tylko poznający Wielką Starą Mądrość,
tam zmierzają i dla nich zachowuje znaczenie to
o czym mówi się w Ukrytych Wedach…
Wolny z życzeń mrocznych dąży wyżej
drogą najwyższego rozwoju duchowego,
odtrącając błędne drogi rozwoju…
2 (18). Żyjcie prawami RITA i
prawami Boga Roda-Stwórcy Jedynego,
gdyż tymi prawami żyją wszystkie Światy i Ziemie
we wszystkich Wszechświatach …, który stworzył Wielki Ra-M-Ha…
I nie znają oni śmierci,
gdyż opuściły śmierć i ciemność Światy te,
a Światło i Nieśmiertelność napełniły pięknem Życia ich…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
3 (19). I powiedział Hari, Mędrzec wielce mądry:
Światły nasz Opiekunie,
daj Mądre Przykazania swoje Rodom ludzkim,
potomkom Rodu Niebiańskiego i Rasy Wielkiej,
żeby Sprawiedliwość zatriumfowała na Midgardzkiej Ziemi,
a Kłamstwo zginęło na zawsze ze Świata naszego,
i nie zostało po nim nawet wspomnienie…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
4 (20). Odpowiadał Perun Gromowładny Mędrcowi wielce mądremu,
i wszystkim zebranym słuchającym go:
poznawajcie ludzie Przykazania moje,
pouczań słów moich słuchajcie:
Czcijcie Rodziców swoich,
i utrzymujcie ich w starości,
bo jak wykażecie troskę o nich,
tak i o was zatroszczą się dziecięta wasze…
5 (21). Zachowajcie pamięć o wszystkich Przodkach Rodów waszych
i wasi potomkowie będą pamiętać o was…
Brońcie starych i małych,
ojców i matek, synów i córek,
gdyż to Krewni wasi, mądrość i piękno narodów waszych…
Wychowajcie w dzieciętach swoich
miłość do świętej ziemi Rasy,
żeby nie łakomili się cudami zamorskimi,
a mogli same uczynić cuda
wspanialsze i piękniejsze,
ku chwale świętej ziemi waszej…
6 (22). Nie czyńcie cudów dla dobra własnego,
a czyńcie cuda dla dobra Rodu swego i Rodu Niebieskiego…
Pomóżcie bliźniemu w nieszczęściu jego,
a gdy do was nieszczęście przyjdzie
pomogą i wam bliźni wasi…
Czyńcie dzieła dobre,
ku chwale Rodu waszego i Przodków waszych,
a otrzymacie opiekę od Bogów Jasnych waszych…
7 (23). Pomagajcie ze wszystkich sił budować Sanktuaria i Świątynie,
zachowujcie Mądrość Bożą, Mądrość Starożytną…
Obmywajcie po pracach ręce wasze,
bo kto rąk swych nie obmywa, ten siłę Bożą traci…
Oczyszczajcie się wy w wodach Irija,
gdzie płynie rzeka w świętej ziemi
by obmyć swojo ciało białe,
poświęcić go Bożą siłą…
8 (24). Utwierdzajcie na Ziemi waszej Prawa Niebiańskie,
które dali wam Jaśni Bogowie wasi…
Czcijcie ludzie dni rusalskie,
przestrzegajcie świąt Bożych…
Nie zapominajcie o Bogach waszych,
wysławiajcie Bogów paląc kadzidła
i doświadczajcie łaski Bogów waszych…
9 (25). Nie czyńcie krzywd sąsiadom waszym,
żyjcie z nimi w pokoju i harmonii…
Nie poniżajcie innych ludzi,
a nie będziecie poniżeni…
Nie czyńcie krzywdy ludziom innej wiary,
gdyż bóg-Stwórca Jedyny nad wszystkimi Ziemiami…
i nad wszystkimi Światami…
10 (26). Nie sprzedawajcie ziemi waszej za złoto i srebro,
gdyż przekleństwa na siebie ściągniecie
i nie będzie przebaczenia po wszystkie dni bez reszty…
Brońcie ziemi waszej, a
zwyciężycie bronią prawą wszystkich wrogów Rasy…
11 (27). Brońcie Rody Raszenów i Swiatorusow
od cudzoziemskich wrogów, którzy wchodzą do ziem waszych
ze złymi planami i z bronią.
Nie przechwalajcie się swą siłą łapiąc za broń,
lecz chwalcie się sukcesami na polach bitwy…
Zachowujcie w tajemnicy Mądrość Bożą,
Mądrości Tajnej cudzoziemcom nie dawajcie…
12 (28). Nie przekonujcie tych ludzi,
którzy nie chcą słuchać was i wysłuchiwać słów waszych…
Zachowajcie wasze Sanktuaria i Świątynie
od pohańbienia przez cudzoziemców,
jeśli nie zachowacie Świątyń Świętej Rasy…
i Wiary Przodków waszych,
nawiedzą was lata smutku, krzywd i cierpień…
13 (29). Kto ucieknie z ziemi swej na obczyznę
w poszukiwaniu życia łatwego,
ten odstępcą Rodu swego,
nie będzie wybaczenia Rodu jego,
gdyż odwrócą się Bogowie od niego…
Nie radujcie się z nieszczęścia cudzego,
gdyż kogo cudze nieszczęście cieszy,
ten do sobie nieszczęście wzywa…
Nie oczerniajcie i nie śmiejcie się,
z tych, co was miłują
a odpowiadajcie na miłość miłością
by doświadczyć opieki Bogów waszych…
Kochajcie bliskiego waszego, jeżeli on tego godny…
14 (30). Niech brat siostry swej za żonę nie bierze,
a syn – matki swej, bo Bogów rozgniewacie
i krew Rodu zmarnujecie…
Nie bierzcie żon z czarną skórą,
gdyż sprofanujcie dom i swój Ród zmarnujcie,
biorąc żony ze skórą białą,
swój dom rozsławicie…
i swój Ród przedłużycie…
Żony odzień męskich nie noście,
gdyż kobiecość stracicie,
a noście żony to, co wam polega na…
15 (31). Nie naruszajcie więzów Związku Rodzinnego przez Bogów poświęconych,
gdyż wbrew prawu Boga-Stwórcy Jedynego postąpicie
i szczęście swoje stracicie…
Nie zabijajcie dziecięcia w brzuchu matki,
gdyż kto zabije dziecię w brzuchu
ściągnie na siebie gniew Boga-Stwórcy Jedynego…
16 (32). Kochajcie żony mężów swoich,
gdyż oni obroną i oparciem waszym, i całego Rodu waszego…
Nie nadużywajcie chmielonych napoi,
miejcie umiar w piciu,
gdyż kto nadużywa alkoholu,
traci wygląd ludzki…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Santia III
1 (33). I powiedział Mędrzec Swiatozar Piorunie Wiecznieprzepiękny:
co oznacza ostatnie Przykazanie Twoje?
Powiedz-odpowiedz nam.
Mówił Perun wszystkim ludziom zebranym:
przypomnijcie sobie, ludzie Rasy Wielkiej,
podanie, o synach Tora wielomądrego,
zachowane w Świętych Wedach,
dane wam, synom moim, Tarchom Dadźbogom…
2 (34). Zestarzał się Tor wielomądry i wezwał do sobie
synów swoich Stara, Winga i Odyna…
I mówił im takie słowa:
synowie moi ukochani,
minęły już trzy Kręgi Lat Życia
mego, starość i dolegliwości napełniły ciało moje…
Siły moje już porzucają mnie.
Wiem, że jest daleko na południu…
u podnóża Himawat-gory,
Ckuf Legow Niebieskich…
3 (35). W Ckufie tym podgórskim,
przygotowują Mądre Legi…
wszystkim Bogom Niebieskim Surycę,
jaśniejący, boski napój,
darujący liczne życiowe siły…
i wieczną młodość…
Jeżeli człowiek wypije Surycy Legow,
on znów odzyska siły Życia,
i znów w ciało powróci zdrowie…
i wieczna młodość w nim zajaśnieje.
4 (36). I Star powiedział do Tora: Ojcze mój ukochany,
przyniosę ci napój Bogów…
I poszedł Star na południe, do Himawat-gory…
Długo czekał na starszego syna Tor wielomądry…
i posłał on średniego syna
na poszukiwanie Stara, mówiąc mu:
widocznie nieszczęście wydarzyło się ze starszym bratem twoim,
ty wyjdź Wing na pomoc bratu swemu…
I poszedł Wing na poszukiwanie Stara brata swego…
5 (37). Wiele wód odtąd upłynęło w Irii Świętym…
Mały Księżyc dziewięć razy
dokonała swojej drogi naokoło Ziemi,
a Duży Księżyc – cztery razy,
i powiedział Odyn do Tora wielomądrego:
miły mój Ojcze, puść,
ty, mnie do Himawat-góry…
na poszukiwanie braci moich rodzonych,
na poszukiwanie Skufa podgórskiego… Legow Niebieskich,
jak i Surycy boskiej…
6 (38). Pobłogosławił Tor wielomądry
syna swego ukochanego,
i udał się Odyn na południe do Himawat-góry…
na poszukiwanie braci swych
i Skufa Legow Niebieskich.
Jak przybył do Himawat-góry,
… zobaczył Skuf Legow Niebieskich.
Pośrodku Skufa podgórskiego,
gotowała Legina srebrnowłosa,
Surycę jaśniejącą w złotym kotle
… dla Bogów Jasnych…
7 (39). Powiedział Odyn takie słowa:
ciesz się dobrym zdrowiem, Legino-Mateczko,
niech nie będzie chmur ciemnych nad Skufą Twoją,
niech będą wszystkie sprawy wasze,
ku chwale Bogów Jasnych…
Odpowiedziała Odynowi Legina srebrnowłosa:
bądź pozdrowiony i ty, jasny dobry zuchu,
powiedz-opowiedz, co przyprowadziło cię
w Skuf nasz podgórski do Himawat-góry…
8 (40). Przywiódł mnie kroczący ból,
za rodzonym Ojcem mym,
już trzy jego Kręgi Lat Życia przeminęły,
starość i dolegliwość opanowały ciało jego.
Tylko Suryca twoja życiodajna, Legino-Mateńko,
przegoni starość i dolegliwość,
jak i męczarnie z cierpieniami,
i uświęci ciało Ojcowe Bożą Siłą…
9 (41). Powiedziała Odynowi Legina srebrnowłosa:
w złotym kotle Suryca gotuje się,
ty weź spij-spróbuj Surycy, ale pamiętaj!
Pierwsza czara, daje siły,
wypędza bóle, zmęczenie i dolegliwości…
Druga czara daje wesołość i wieczną młodość,
wypędza gnębiącą starość…
Trzecia czara dla ludzi niepotrzebna,
ona zamienia człowieka w zwierzę…
10 (42). Przyszło od ciebie dwu młodzieńców,
ale nie usłuchali słów moich,
i wypili po trzy czary,
a teraz oni jak zwierzęta pasą się na łące
za Skufem podgórskim naszym…
I wskazała ona ich Odynowi…
i poznał braci swoich rodzonych,
i paśli się jako owce na łące zielonej…
11 (43). I napełniło się serce Odyna
smutkiem wielkim za rodzonymi braćmi swymi.
I wziął czarę z Surycą i wypił ją jednym duszkiem…
Minął smutek, siły wielkie napełniły ciało jego
i pojawiło się pragnienie wypicia jeszcze jednej czary,
ażeby odzyskać młodość wieczną,
którą Bogowie Jaśni mają…
12 (44). Wypił czarę kolejną,
wesołość i wieczna młodość
napełniła ciało jego,
i rozpaliło się wielkie życzenie
wypić trzecią czarę, lecz przypomniał sobie Odyn
słowa Leginy srebrnowłosej… i nie wypił więcej,
a napełnił dzbanek swój podróżny,
dwoma czarami Surycy,
dla Ojca swojego rodzonego…
13 (45). I uczynił Odyn… hymn-modlitwę Bogom Jasnym,
i wezwał ich do pomocy braciom swoim rodzonym.
Zjawili się Jaśni Bogowie na Odyna zew…
i zwrócili rozum braciom jego, Starowi i Wingowi,
i pobłogosławili ich Bogowie na drogę powrotną…
Wrócili bracia do ojcowskiego domu…
i oddał Odyn Surycę Ojcu swemu rodzonemu.
14 (46). I wypił Tor wielomądry pierwszą czarę,
choroby i niemoc porzuciły ciało jego,
a siły życia wielkie napełnili rozum i ciało jego.
Drugiej czary nie wypił Tor wielomądry,
lecz wylał Surycę pod korzenie starych,
uschniętych drzew Dębu, Brzozy i Jesionu…
I odzyskały one siły wielkie…
i rozpuściły się zielone liście na koronach ich…
15 (47). Powiedział synom Tor słowa takie:
Nie mam potrzeby młodości wiecznej,
przeżyłem długie życie przez Stwórcę Ramha dane,
niech Drzewa te siły dają liczne,
wam synowie moi ukochani,
i wszystkim potomkom Rodów waszych…
we wszystkich czasach od Kręgu do Kręgu.
Posadźcie nasiona z drzew tych,
koło domostw Rodów waszych…
i pielęgnujcie je, jak dzieci własne…
16 (48). Od tego czasu strzegą Rodów Rasy Wielkiej
i potomków Rodu Niebieskiego,
trzy Drzewa Życia i Siły Wielkiej.
W trudną godzinę albo w święta przychodzą do Drzew
Siłę Życia dającym, i zdobywają siły liczne…
i rozsławiają Bogów Jasnych
i Przodków wielomądrych, za czyny dobre,
tak ku chwale wszystkich Rodów Rasy Wielkiej…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Santia IV
1 (49). I spytał Peruna Rodan da’Aryjski, Kodarad:
Powiedz-opowiedz nam,
Boże Wiecznieprzepiękny,
dlaczego wielu Mędrców składa śluby milczenia…
i mówią, że dążą do poznania Wed.
Czy jest prawda w ślubach milczenia?
W milczeniu przychodzi mądrość Mędrców…
Jest Nieme poznanie Prawdy czy nie?
2 (50). Odpowiedział Kodaradowi Perun wielomądry:
Nie ma sensu w ślubowaniu milczenia,
gdyż Stare Wedy poznajesz  sercem,
milczący zrozumieć nie może…
i w serce jego Stare Wedy nie wnikają…
Stare Wedy tylko żywym Słowem dają się poznać,
i gdzie rozlegają się słowa Wed,
tam serca zaczynają poznawać
ich Wielką istotę…
3 (51). Myślą liczni ludzie,
kto pozna wszystkie Wedy – bezgrzesznym jest,
nawet kiedy postępuje źle…
Ale ni hymny z Mądrości Poznania Światów,
ni sentencje z Mądrości Świata Światła,
ni zaklinania z Mądrości Życia…
nie uratują czyniących złe czyny…
i każdy odpowie za swoje bezprawie…
4 (52). Święte hymny i pieśni,
nie uratują przed Krzywdą tego,
kto bezwolnie poddaje się omamom,
kto przebywa w Świecie czarów i własnych iluzji.
Jak ptaki porzucają gniazdo,
kiedy rosną u nich skrzydła,
tak i święte śpiewy porzucają człowieka,
gdy nadejdzie czas…
5 (53). Wedy nie uratują tych, którzy nie wypełniają
swojego Obowiązku wobec Życia,
one wskazują wam dwie drogi:
poświęcenie i składanie bezkrwawych ofiar,
przez ich znajomość osiągną czystość…
i tą czystością odpędzą grzech…
samooświeceni wiedzą Wed…
6 (54). W sile wiedzy Starych Wed,
zbliża się Dusza wiedzącego do Świata Prawi,
gdy jednak zwykłych owoców Świata Jawy pragnie,
zabiera ze sobą
wszystko czego dokonał,
i w Świecie Nawi spożywa owoce czynów swoich,
niesie odpowiedzialność za każdy czyn swój
i znowu idzie drogą,
przez Ramha Wielkiego wyznaczoną…
7 (55). Dzieci Ludzkie poświęcenie
dokonuje się w Świecie Jawy,
a owoce wszystkich czynów spożywacie w Świecie Nawi,
dla Mędrców, Kapłanów i Duchownych,
oddających się wyrzeczeniom,
przeznaczono te wielkie Światy…
Bezgrzeszne poświęcenia uważa się,
za wyrzeczenie się zła;
takie indywidualne poświęcenie
bywa pomyślnym i niefortunnym.
Poświęceniem znawcy Starych Wed
dostąpili Nieśmiertelności…
8 (56). Ale jest i grzeszne poświęcenie…
Kto z ludzi owładnięty gniewem niesprawiedliwym,
i innymi szesnastoma wadami,
a także kto narusza Przykazania Bogów i Przodków,
szczególnie Przykazania Krwi,
kto popełnia trzynaście szkodliwości – grzeszny ten.
A kto posiada czystą Duszę i Ducha jasnego,
i żyje zgodnie z nakazami Praojców swoich,
ten bezgrzeszny…
9 (57). Gniew niesprawiedliwy, pożądliwość, chciwość,
urojenia, lubieżność, okrucieństwo,
pomówienie, próżność, czarnowidztwo, zboczenie, zawiść,
wstręt, rozpusta, pragnienie cudzego,
ucisk, złość – oto wady Dzieci Ludzkich,
ludzie powinien unikać tych szesnastu…
10 (58). Każda z nich czai się na ludzi,
pragnąc zawładnąć ich wnętrzem,
jak myśliwy czatuje na zwierzynę…
Chełpliwemu, pożądliwemu, wyniosłemu,
pamiętliwemu, chwiejnemu,
odmawiającemu zaszczytu obrony tych sześć grzechów,
czynionych przez nieprawych ludzi,
mimo większego ich zagrożenia…
11 (59). Pogoń za przyjemnościami, wrogość,
przechwałki swojej hojności, skąpstwo,
ucisk innych ludzi, kłamstwo, słaba wola,
rozsławianie swoich uczuć, nienawiść do współmałżonka,
oto dziewięć najgorszych wrogów człowieka…
12 (60). Zachowanie Przykazań, Praw Boga-Stwórcy Jedynego,
Praw Rodu waszego, szczerość, opanowanie,
poświęcenie, samokontrola, wstydliwość,
cierpliwość, wytrwałość, brak zazdrości,
składanie bezkrwawych ofiar,
przedłużanie Rodu, miłosierdzie, troska,
studiowanie Świętej Ra-M-Ha INTY i Starych Wed
oto szesnaście ślubowań wyznawców Wiary…
13 (61). Kto umocni tych szesnaście ślubowań
ten wyróżni się na całej ziemi;
kto przestrzega trzy, dwa lub tylko jedno z nich,
ten uznany jest za samostanowiącego;
w wyrzekaniu się wad Świata Jawi
jest klucz do Nieśmiertelności.
Mądrzy wyznawcy Wiary
ich nazywają wrotami Prawdy…
14 (62). W samorozwoju jest osiemnaście przymiotów:
powściągliwość w działaniu,
bezczynności i nastawieniu na wytyczony cel,
poskromienie niesprawiedliwości, osądzania, pychy,
niskich pragnień, gniewu niesprawiedliwego,
przygnębienia, chciwości, donosicielstwa, zazdrości,
złożyczenia, rozdrażnienia, niepokoju,
zapominalstwa, gadatliwości, zarozumialstwa.
15 (63). Tak człowiek pojmujący samorozwój…
staje się trzeźwym,
on posiada osiem cech: sprawiedliwość,
zdolność do rozmyślania,
zdolność do samopoznawania,
zdolność do badań, niewzruszoność,
uczciwość, niewinność, skupienie…
16 (64). Bądźcie prawdziwi Duszą i Duchem,
Światy trzymają się Prawdy. Ich wrotami – Prawda;
gdyż powiedziane jest na Prawdzie opiera się Nieśmiertelność.
Odwracajcie się od grzechów,
wypełniajcie ślubowania i przykazania.
Takie postępowanie, stworzone w Jednym Bogu,
przez Prawdę prowadzi do Nieśmiertelności…
Zachowajcie ludzie niezmiennymi Święte Pisma:
Ra-M-Ha INTU i Stare Wedy.
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Santia V
1 (65). I spytał Pioruna Gromowładnego, Ogniesław,
Kapłan Wielkiej Świątyni Inglii, z Rodu Swiatorusow:
Ty, powiedz-opowiedz, Piorunie-Ojcze,
co w przyszłości potomków czeka
wszystkich Rodów Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego?
Jaki los czeka ich, po odejściu naszym,
do Prawi Niebieskiej, ku Przodkom naszym…
2 (66). Odpowiedział Ogniesławowi, Bóg wielce mądry:
Posłuchaj mnie, Wielki Strażniku Pierwotnego Ognia…
i wy wyznawcy Bogów Świętej Rasy i Rodu Niebieskiego…
Podobnie jak Niebieski Iriju
co dzieli poł-Swargi Niebieskiej,
Wielkie Zmiany przyniesie
potok Rzeki Czasu w prądzie swoim…
3 (67). Zmieni oblicze swe
Święta ziemia Rasy Wielkiej.
Wielkie Ochłodzenie przyniesie wiatr da’Aryjski
na ziemię tę i Marzanna na trzecią cześć roku
swym Białym Płaszczem okrywać ją będzie.
Nie będzie żywności dla ludzi i zwierząt w czasie tym
i zacznie się Wielkie Przesiedlenie
potomków Rodu Niebieskiego za góry Ripiejskije,
którzy bronią na zachodnich granicach
Świętą Ruseńską…
4 (68). I dojdą oni do Wielkich Wód,
Ocean-morza Zachodniego,
i przeniesie ich Siła Niebieska,
na ziemię Bezbrodych ludzi,
ze skórą koloru płomienia Świętego Ognia.
Wielki Wódz zbuduje w ziemi tej,
Świątynię Trójzębu Boga Mórz.
I będzie Nij – Bóg Mórz
posyłać nim niezliczone dary swe,
i stanie ochraniać ziemie ich przed Żywiołami Zła…
5 (69). Ale wielki dostatek
otumani głowy wodzów i kapłanów.
Wielkie Lenistwo i życzenie cudzego owładnie rozum ich.
I zaczną oni łgać Bogom i ludziom,
i zaczną żyć według własnych praw,
zrywając przymierze Mądrych Przodków
i Prawa Boga-Stwórcy Jedynego.
I będą wykorzystać
Siłę Żywiołów Ziemi Midgard
dla osiągania swoich celów…
I rozgniewają oni czynami swoimi
Nija – Wielkiego Boga Mórz…
6 (70). I zniszczą Nij i Żywioły ziemię tę,
i ukryje się ona w głębinach Wielkich Wód,
tak jak skryła się w czasach starożytnych
w głębiach północnych wód – Święta Daarja…
Bogowie Rasy uratują ludzi prawych
i Siła Niebieska przeniesie ich na wschód,
w ziemie ludzi ze skórą koloru Mroku…
a bezbrodych ludzi,
ze skórą koloru płomienia Świętego Ognia,
przeniesie Siła Wielka na skraj ziemi
na zachodzie Jariły-Sołnca leżące…
7 (71). Ludzie ze skórą koloru Mroku czcić będą
potomków Rodu Niebieskiego jak Bogów…
i będą uczyć się od nich wielu nauk.
Ludzie z Wielkiej Rasy
zbudują nowe Grody i Świątynie,
i nauczą ludzi ze skórą koloru Mroku
hodować trawy i warzywa…
Cztery Rody Rasy Wielkiej zmieniając jeden drugiego,
będą uczyć Starożytnej Mądrości nowych Kapłanów…
i budować Trirany-Grobowce,
jako Góry rękodzielne, czterograniaste…
8 (72). Inne zaś Rody Rasy Wielkiej
rozsieją się po całym obliczu Ziemi-Midgard…
i przejdą za Himawat-góry…
i nauczą ludzi ze skórą koloru Mroku,
Mądrości Świata Świetlistego…
Ażeby przestali przynosić
ofiary straszne, krwawe,
swojej bogini – Czarnej Matce
i Żmijom-Smokom ze Świata Nawi,
a odzyskali nową Boską Mądrość i Wiarę…
9 (73). Liczni z Rodów Rasy Wielkiej
rozejdą się po wszystkich krajach Midgard-Ziemi,
za Ripiejskimi górami,
i postawią nowe Grody i Świątynie
i zachowają Wiarę praprzodków,
i ukryte Wedy jakie Tarchom Dadźbog dał…
z innymi Jasnymi Bogami…
Liczne Rody z Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego
będą paść niezliczone stada zwierząt,
i przechodząc z miejsca w miejsce,
spowinowacą się z innymi Rodami z Rodu Niebieskiego…
10 (74). Ale przyjdą ze Świata Ciemności cudzoziemscy wrogowie,
i zaczną schlebiać Dzieciom Ludzkim
słowa schlebiające, przez kłamstwo przykryte.
I będą zwodzić starych i małych,
i córki Człowiecze będą brać za żony…
Irynirować będą między sobą…
i między ludźmi… i między zwierzętami…
I przyuczać do tego zaczną
wszystkie narody Midgard-Ziemi,
a tych, którzy nie będą słuchać słów ich,
i naśladować czynów żałosnych Cudzoziemców,
poddadzą męczarniom i cierpieniom…
11 (75). niektórzy z nich i w obecnej chwili
próbują przeniknąć na Midgard-Ziemię,
ażeby czynić swoje czyny ciemne,
odwracać od drogi Sił Światła
synów i córki Rasy Wielkiej.
Cel ich, zgubić Dusze Dzieci Ludzkich,
ażeby nie osiągnęły nigdy
Jasnego Świata Prawi i Asgardu Niebieskiego,
klasztory Bogów-Opiekunów
Rodu Niebieskiego i Rasy Wielkiej.
A także Niebieskich Ziem i Osiedli,
gdzie odzyskują spokój Światli Przodkowie wasi…
12 (76). Po szarej skórze ich,
poznajecie Cudzoziemskich wrogów…
Oczy koloru Mroku u nich i dwupłciowi oni,
i mogą być żoną, jak i mężem.
Każdy z ich może być ojcem albo matką…
Pokrywają oni farbami twarze swoje,
żeby upodobnić się do Dzieci Człowieczych…
i nigdy nie zdejmują odzień swoich,
ażeby nie obnażyła się nagość zwierzęca ich…
13 (77). Kłamstwem i pochlebstwami nieprawymi
zdobędą oni liczny kraje Midgard-Ziemi,
jak już postępowali na innych Ziemiach,
w wielu Światach w Czasach poprzedniej Wielkiej Assy,
ale zostaną zwyciężeni oni,
i zesłani w kraj Gór rękodzielny,
gdzie będą mieszkać ludzie ze skórą koloru Mroku
i potomkowie Rodu Niebieskiego
pochodzący z ziemi Boga Nija.
I dzieci Człowiecze zaczną uczyć pracy ich,
ażeby mogli sami hodować zboża
i warzywa dla żywienia dzieci swoich…
14 (78). Ale brak chęci pracowania,
zjednoczy Cudzoziemców,
i opuszczą oni kraj Gór rękodzielnych,
i osiedlą się we wszystkich krajach Midgard-Ziemi.
I stworzą oni wiarę swoją,
i ogłoszą siebie synami Boga Jedynego,
i będą krew swoją i dzieci swoje
składać w ofierze bogu swemu,
ażeby istniał krwawy związek
między nimi a bogiem ich…
15 (79). I będą Światli Bogowie  posyłać do nich
Wędrowców wielce mądrych,
gdyż nie posiadają oni ani Ducha ani Sumienia.
I Cudzoziemcy będą słuchać Mądrego Słowa ich,
a wysłuchawszy będą przynosić życie Wędrowców,
w ofierze bogu swemu…
I stworzą oni Złotego Tura,
jako symbol swojej potęgi,
i będą kłaniać się jemu,
jako bogu swemu…
16 (80). I poślą do nich Bogowie… Wielkiego Wędrowca,
miłość niosącego, ale kapłani Złotego Tura
poddadzą go śmierci męczeńskiej.
I po śmierci jego, ogłoszą Bogiem go…
i stworzą Wiarę nową, zbudowaną
na kłamstwie, krwi i ucisku…
I ogłoszą wszystkie narody niższymi i grzesznymi,
i wezwą przed oblicze przez nich stworzonego Boga
kajać się i prosić o wybaczenie za czyny
dokonane i nie dokonane…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Santia VI
1 (81). I powiedział Mędrzec Swiatozar,
z sławnego Rodu Swiatorusow,
Piorunie Wiecznieprzepiękny:
Ty, powiedz-opowiedz, Piorunie-Ojcze,
co że będzie ze Świętą ziemią Rasy Wielkiej
i Wiarą Przodków naszych?
Odpowiedz-powiedz Jasny Boże,
Jeśli przyjdą czasy ciężkie
dla Synów Rasy Wielkiej, to,
kto może uratować świętą ziemię Rasy…
i potomków Rodu Niebieskiego?
2 (82). Mówił Bóg wielce mądry, takie słowa:
Wiedzcie ludzie, co ciężkie czasy…
przyniesie potok Rzeki Czasów
na świętą ziemię Rasy Wielkiej…
I ostaną na ziemi tej,
jedynie kapłani-strażnicy Starej Wiedzy
i Mądrości Ukrytej…
… Gdyż wykorzystają ludzie
Siłę żywiołów Midgard-Ziemi
i zniszczą Mały Księżyc
i Świat swój piękny…
I obróci się wtedy Swaroży Krąg
i przerażą się ludzkie Dusze…
3 (83). Wielka Noc okryje Midgard-Ziemię…
i Ogień Niebieski
zniszczy liczny krainy ziemi…
Tam gdzie kwitły piękne ogrody,
będą rozciągać się Wielkie Pustynie…
Miast urodzajnych pól
morza szumieć będą,
a tam gdzie pluskały się fale mórz,
pojawią się wysokie góry
śniegiem wiecznym okryte…
4 (84). Ludzie chować się będą przed deszczami zatrutymi,
śmierć niosącymi w pieczarach,
i żywić się będą ciałami zwierząt,
gdyż owoce drzew trucizną się wypełnią
i liczni ludzie pomrą,
skosztowawszy tego jedzenia…
Otrute wody strumieni wiele śmierci przyniosą
Dzieciom Rasy Wielkiej
i potomkom Rodu Niebieskiego,
i cierpienia ludziom przyniesie pragnienie…
5 (85). I po radzie Cudzoziemców,
skrycie przybyłych na Midgard-Ziemię,
ludzie pozbawiać zaczną jeden drugiego Życia…
dla łyku świeżej wody,
dla kawałka czystego pożywienia…
I zaczną zapominać oni Starą Mądrość
i Prawa Boga-Stwórca Jedynego…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Wielka Izolacja przyjdzie w Świcie Midgard
i tylko kapłani-strażnicy
Świętej ziemi Rasy Wielkiej
będą zachowywać czystość Starej Wiedzy,
nie bacząc na trudy i śmierć…
6 (86). Ale Rzeka Czasu znów przyniesie
zmiany w prądzie swym…
I znowu nastąpi złączenie Rodów Rasy Wielkiej…
Ich połączy Stara Mądrość,
zachowana w pieśniach
i legendach ludowych,
podawanych z ust do ust,
zapisana na kamieniach w Sanktuariach i Świątyniach,
i spisana w San’tii Wielkiej…
Wiele Mądrej Wiedzy
będzie straconą dla Rodów wielu,
lecz pamiętać będą oni,
że są Potomkami Rodu Niebieskiego…
i nikt nie zdoła zwyciężyć
i pozbawić wolności ich…
7 (87). Mnóstwo Kręgów Życia przeminie
Midgard-Ziemia po Drodze Swarożej…
Dzieci Człowiecze znów zbudują Grody i Świątynie
tym Bogom, których pamiętają…
Życie prawe i szczęśliwe
wróci na ziemie Wielkiej Raszeni…
Ale kapłani Cudzoziemscy…
ze świątyń Złotego Tura
… i kapłani Przybitego Wędrowca,
zechcą unicestwić ich świat i spokój,
gdyż kapłani ci żerują na owocach pracy cudzej…
8 (88). I przyjdą kapłani Cudzoziemscy
w ziemię Rasy Wielkiej
udając handlowców i bajarzy,
i fałszywe legendy przyniosą oni,
i zaczną uczyć życia nieprawego
ludzi Rasy Wielkiej,
nie kierowanych Złem i Oszustwem…
I wielu ludzi da się zwieść
wpadną w sieci Pochlebstw i Oszustwa,
i zamienią Świat Prawi na dziewięć wad:
rozpusta, kłamstwo, zarozumialstwo, brak duchowości,
nieobowiązkowość, niewiedza,
niezdecydowanie, lenistwo i obżarstwo…
9 (89). I odrzeknie się wielu ludzi
od Świętej Wiary Przodków swoich
i wsłuchiwać się będą słowom Cudzoziemskich kapłanów,
które są kłamstwem nieprawym,
odwodzącym Dzieci Człowiecze
z drogi Sił Światła…
Czasy krwi i bratobójstwa
przyniosą Cudzoziemscy kapłani
na przestrzenie ziem Rodów Rasy Wielkiej,
i nawracać zaczną ludzi na Wiarę swą…
10 (90). Ludzie Rasy będą prosić
o pomoc Cudzoziemskich kapłanów,
służąc Cudzym bogom
i Bogu Świata Ciemności…
I kapłani Przybitego Wędrowca
z fałszywą gorliwością będą pocieszać ich,
i zdobędą Dusze ich,
i bogactwem Dzieci Człowieczych…
I ogłoszą ludzi Rasy Wielkiej niewolnikami Boga,
którego sami zabili…
I wmawiać im będą,
że w cierpieniu dobro się przejawia,
gdyż cierpiącego Boga ujrzą…
11 (91). Na siedem Kręgów Życia okryje Ciemność
ziemie Rodów Rasy Wielkiej…
Wielu ludzi zginie od metalu i ognia…
Ciężkie nastaną czasy
dla narodów Midgard-Ziemi,
brat wystąpi przeciw bratu,
syn przeciw ojcu,
krew będzie lać się jak rzeki…
Matki będą zabijać
swe nienarodzone dzieci…
Głód i Duchowa pustka
zasnują mgłą głowy wielu ludzi Rasy Wielkiej
i stracą Wiarę oni w sprawiedliwość…
12 (92). Ale nie dopuści Bóg-Stwórca Jedyny
i Ród Niebieski do zagłady Rasy…
Odrodzenie Rasy Wielkiej
i przebudzenie ducha-opiekuńczego
synów Rodu Niebieskiego
przyniesie Biały Pies,
Posłany przez Bogów
na świętą ziemię Rasy Wielkiej…
Oczyści się święta ziemia
z tysiącletniego niewolniczego jarzma Cudzoziemskich wrogów,
którzy składają w ofierze
krew i ciało dzieci swoich,
i kłamstwem i pochlebstwami nieprawymi
trują Dusze dzieci Rodu Niebieskiego…
13 (93). Feniks Niebieski wskaże
Naczelnemu Kapłanowi Pierwotnego Ognia,
syna Kapłana Lasu z Rodu Trójksiężyca
i wychowa Naczelny Kapłan z niego
Mądrego Wielkiego Kapłana,
będą pomagać Jaśni Bogowie…
I odrodzi Wielki Kapłan
Starą Wiarę praprzodków
na świętej ziemi Rasy Wielkiej…
i zbuduje Świątynie Wedy,
Świętą Stelle i Sanktuaria,
ażeby poznawały wszystkie Rody Rasy Wielkiej
i potomkowie Rodu Niebieskiego
Starą Mądrość i życie prawe…
14 (94). I poznają sługi Ciemności, że nadeszła ich zagłada…
i będą oni kłamać na Wielkiego Kapłana…
i nakłaniać uczniów i bliskich jego,
bogactwem niezliczonym i błogością błędnym…
Ażeby nie osiągnęli
Duchowych wierzchołków Świata Prawi,
a byli wiecznymi niewolnikami Świata Ciemnego…
I oni będą robić wszystko,
żeby zniszczyć Wielkiego Kapłana,
ażeby nie odrodziła się Stara Mądrość
i Wiera praprzodków na świętej ziemi Rasy…
15 (95). Siły Ciemności dołożą wszelkich sił,
ażeby nigdy nie zapalił się Święty Ogień
wobec Obrazów i Stelli Bogów
i Światłych Przodków waszych…
Cudzoziemcy napuszczać będą
jeden naród na drugi,
wzywając ich do wojen,
ażeby zabijali się wzajemnie
za posiadanie dóbr ziemskimi…
Ale dobre te, po zakończeniu wojen,
zawsze dostają się Cudzoziemcom…
16 (96). Miliony żyć zabiorą bezmyślne wojny
dla zaspokojenia życzeń Cudzoziemców,
gdyż czym więcej będzie wojen…
i śmierci między Dziećmi Człowieczymi,
tym większe bogactwa
zyskują wysłańcy Świata Ciemności
i posiądą wpływ nad umysłami
licznych z Rasy Wielkiej…
Ciemne moce dla osiągnięcia swych celów
zastosują także Faszę-Niszczyciela
i Ogniste Grzyby śmierć niosące
podniosą się nad Midgard-Ziemią…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Santia VII
1 (97). Powiedział do Pioruna, Wiedzyświat, żołnierz z Rodu h’Aryjskiego,
takie słowa: ty, powiedz-opowiedz
Jasny Wodzu nasz, czy uratuje Wielki Kapłan
Świętą Wiarę praprzodków…
na świętej ziemi Rasy Wielkiej od Cudzoziemskich wrogów?
Dlatego cię pytam,
bo z Rodem Trójksiężyca jesteśmy Krewnymi…
2 (98). Odpowiedział Jasny Bóg żołnierzowi:
Ty, posłuchaj mnie, Dobry Druchu.
Ciężki los dla Wielkiego Kapłana przeznaczony…
Niezrozumienie ludzi będzie otaczać go,
bo Stara Mądrość niezrozumiałą stała się,
dla wielu Dzieci Człowieczych
z Rodów Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego…
I jego zadaniem wyjaśnić ludziom
podstawy Starej Wiedzy i sens Obrazów Run
zachowanych w Prawach Boga-Stwórcy Jedynego….
3 (99). Wielka Kapłanka przyniesie Nowe Życie
na przestrzenie świętej ziemi Rasy,
i poznają wszystkie Rody Rasy Wielkiej
i potomkowie Rodu Niebieskiego
Życiodajne Światło Starej Mądrości,
które ochraniali Kapłani Wielkiej Świątyni Inglii…
Szczęście i Życie Prawe
umocni ona po całej ziemi Rasy,
ażeby Światowa Jasna Dusza DŻYWY
znalazła sobie schronienie
w sercu każdego człowieka,
z Rodu Niebieskiego i Rasy Wielkiej, zaczynając
z odrodzonego Asgardu Iryjskiego…
4 (100). Znów spytał się Pioruna,
Wiedzyświat – Żołnierz z Rodu h’Aryjskiego:
powiedz-opowiedz Jasny Wodzu,
jak zrodzi się Wielka Kapłanka?
Z jakich Rodów będą Rodzice jej?
I jak Światło Mądrości Pradawnej
oświetli cały Świat Midgard-Ziemi?
Odpowiedział Piorun żołnierzowi Rodu h’Aryjskiego:
posłuchaj, żołnierzu słów mych,
jak skończy Naczelny Kapłan Pierwotnego Ognia
czternastoletnią naukę…
syna Kapłana Lasu, z Rodu Trójksiężyca,
to ogłosi go spadkobiercą swoim,
i przeprowadzi go przez trzy Wtajemniczenia…
5 (101). W dzień Wielkiego Święta,
wezwą do sobie Jaśni Bogowie i Wielce Mądrzy Przodkowie
Naczelnego Kapłana Pierwotnego Ognia,
gdyż wypełnił on w całości
misję swą na Midgard-Ziemi…
Nowy Najwyższy Kapłan, z Rodu Trójksiężyca,
zacznie czyny swe wędrując z Grodu do Grodu,
głosząc Starą Mądrość Wiary praprzodków,
i uzdrawiając chorych Duszą i ciałem…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
6 (102). Wróciwszy do Asgardu Iryjskiego,
on wezwie do sobie uczniów,
i będzie uczyć ich Podstaw Starej Mądrości,
i zacznie budować Świątynie
Starej Wiary przodków
Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego…
I kiedy nadejdzie czas,
przyprowadzą do Naczelnego Kapłana
czternastoletnią córkę Wielkiej Wieduny,
z Rodów znów przybyłych,
aby studiowała Mądrość Starą, tajemną…
I uczyć zacznie Wielki Kapłan
córkę Wielkiej Wieduny Wiedzy Tajemnej,
i będzie wychowywać z niej
Kapłankę Białej Świątyni…
7 (103). I matka jej, Wielka Wieduna,
będzie uzdrawiać Dusze i wychowywać dzieci
Rodów Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego…
I otoczy Naczelny Kapłan
córkę Wielkiej Wieduni troską i miłością,
i chronić ją będzie od sług Świata Ciemności,
ażeby nie zdobyli Duszy jej,
i nie skierowali córki Wielkiej Wieduny
drogą ciemną, bezduszną,
prowadzącą Dusze ludzi w przepaść Piekielną,
w ciemnych otchłaniach Świata Nawi leżącego…
8 (104). Gdyż wiedzą sługi Świata Ciemności,
co córka Wielkiej Wiedunji,
otoczona przez troskę i miłość Wielkiego Kapłana,
urodzi piękne Dziecię,
które zostanie Wielką Kapłanką,
Zbawczynią świętej ziemi…
i wszystkich Rodów Rasy Wielkiej,
i potomków Rodu Niebieskiego…
W Świętym Roku powinno zrodzi się Dziecię to,
gdyż od tej pory przyszłej Wielkiej Kapłance
będą pomagać i służyć wszyscy Bogowie Rodu Niebieskiego…
9 (105). Wilgotna Matka Ziemia… będzie ją karmić,
a Niebieska Krowa Zimun będzie poić ją swym mlekiem…
Gamajun – Wieszczy Ptak,
pieje Wielkiej Kapłance o zachowanej,
Starej Wielkiej Mądrości…
Sam Bóg Wyszen chronił będzie sny jej,
a Łada-Matka chronić ją od Zła dniem będzie…
Makosz-Mateńka niańczyć ją będzie,
a Bóg Kryszen na fujarce zagra jej…
10 (106). Ale zjednoczą się Siły Ciemności,
i zechcą zdruzgotać Dziecię to,
ażeby zginęła Stara Wiedza, Runy
i Mądrość tajemna w Bezczasie…
Gdyż ich celem wielkim,
nie dopuścić urodzeniu Kapłanki Wielkiej,
i dołożą wszelkich sił swych,
by nie zrodziła się po powieki wieków…
I zaczną otaczać sługi Świata Ciemności,
matkę przyszłej Wielkiej Kapłanki,
kłamstwem i pochlebstwami wielkimi…
11 (107). I będą zapraszać matka, przyszłej Wielkiej Kapłanki,
na uroczystości wielkie,
gdzie i kłamstwo i brak duchowości jest cenione,
gdzie próżniactwo i samouwielbienie stają się normą,
gdzie poniżenie i perwersję ubóstwiają…
Ciemne moce będą kierować
do córki Wielkiej Wieduny,
uwodzicieli i zwodzicieli,
coby łgali na Wielkiego Kapłana
i Starą Wiarę Praprzodków…
12 (108). Wszystkie ciemne moce nakierują się na to,
coby rozłączyć Wielkiego Kapłana
z córką Wielkiej Wieduny,
gdyż wiedzą Siły Ciemności, że jeśli rozłączą ich,
wielka strata i nie urodzenie Wielkiej Kapłanki,
doprowadzą do śmierci Naczelnego Kapłana…
ponieważ misją jego wychować Wielką Kapłankę…
Ale on znów odrodzić się przez jeden Krąg Lat,
i to będzie ostatnim okresem panowania Sił Ciemności,
we wszystkich krajach Midgard-Ziemi…
13 (109). Wszechniszczący Ogień Odpłaty Sił Światła, spali
sługi Świata Ciemności i wszystkich potomków Cudzoziemskich wrogów,
co pustką bezduszną napełniali
cały Świat Ludzki… niosąc na sztandarach swoich:
kłamstwo i wady, lenistwo i okrucieństwo,
życzenie cudzego i pożądanie,
strach i zwątpienie w siły swe…
i to będzie Wielkim Końcem Świata,
dla Cudzoziemskich wrogów,
przybyłych ze Świata Ciemnego…
I nastąpi Koniec Czasów Ciemności,
dla wszystkich Rodów Rasy Wielkiej,
i potomków Rodu Niebieskiego…
14 (110). Zapamiętajcie dostojni Kapłani Bogów
Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego,
i, wy, Wieduny srebrnowłose,
i, wy, Mędrcy wielce mądrzy, słowa moje…
Nakreślcie Run ich na San’tiach
i na kamieniach w Sanktuariach i Świątyniach waszych,
coby pamiętali Potomkowie wasi o czasach ciężkich,
co przyniesie Rzeka Czasu,
na przemijających falach swych…
i byli gotowi do próby ciężkiej…
15 (111). Jeżeli Potomkowie Rodów waszych zachowają w pamięci słowa te,
i połączą Siły liczne w obronie
Wiary Mądrych praprzodków,
nic nie uratuje wrogów Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego,
od rażącego Ognia Odpłaty Sił Światła…
Gdyż kto z Dzieci Człowieczych
idzie po Drodze Sił Światła, ten zostanie uratowany, a ten,
kto kroczy drogą Sił Ciemności – zagładę wybiera…
16 (112). Po woli Boga Swaroga, Ojca mojego,
obwieściłem wam: o Wiecznych Prawach Wszechświata,
i o Wielkich Próbach w ciągu Swarożego Kręgu,
i dziewięćdziesiąt dziewięciu Kołach Życia,
co przyjdą na Midgard-Ziemię..
To Wielkiej Przeznaczanie należy dobrze wypełnić,
Wam i potomkom waszym, coby poprawnie spełniło się wszystko,
wyznaczone przez Wielkiego Ramha,
na powierzchni jaśniejących fal Rzeki Czasu,
i pod nadzorem Czisłoboga…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Santia VIII
1 (113). Powiedział do Pioruna Wielce Mądrego , Skifady,
Kapłan Świątyni Kwiatu Paproci, z Rodu Raszenów:
Ty, powiedz-opowiedz, Mądry nauczycielu,
czemu siły ciągną Cudzoziemców
porzucać swoje włości w Świecie Ciemności,
i wiodą ich do nas na Midgard-Ziemię?
Odpowiadał Kapłanowi Bóg Wielce Mądry:
Cudzoziemcy łakomią się na wszystko cudze,
a do nich nie należące…
Wszystkie ich myśli tylko o władzy,
tak nad wszystkimi Światami, o zagarnianiu bogactw,
i dzieł Jasnych Światów…
2 (114). Cel Cudzoziemców naruszyć harmonię,
panującą w Świecie Światła…
i unicestwić Potomków Rodu Niebieskiego
i Rasy Wielkiej, gdyż tylko oni mogą dać
godny odpór Siłom Mroku…
Sługi Świata Ciemności liczą,
że tylko im są należne wszystkie Światy,
które stworzył Wielki Ra-M-Ha…
I przybywając na Ziemię kwitnącą,
starają się Dzieci Człowiecze Chciwości nauczyć,
gdyż Chciwość gubi Poznanie,
kiedy Poznanie zabite – i Wstyd umiera…
3 (115). Kiedy zabity Wstyd, Prawda znika,
z zagładą Prawdy i Szczęście zginie…
Kiedy Szczęście zginie, Człowiek ginie,
a jeśli zginie Człowiek, to wszelkie bogactwa jego,
swobodnie Cudzoziemcy zagarniają…
Oni w bogactwie widzą swą najwierniejszą podporę,
i budują swój Świat na bogactwie…
W Świecie Ciemności życie dostępnie tylko tym,
kto bogactwo posiada człowiek biedny,
jak martwy na pustyni…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
4 (116). Oni odbierają dostatek ludziom,
w sile Oszustwa swego pokładając nadzieję…
Wiedząc, że jeżeli odbiorą ludziom oparcie i Wiarę,
cel w Życiu i Ducha Wolności,
to samych ludzi zgubią…
w tej sytuacji Dzieci Człowiecze  w Świecie Jawi,
drogę śmierci wybierają,
i broń swą skierują
przeciw cudzoziemcowi-złoczyńcowi,
gdyż lepiej chwalebną śmierć przyjąć,
w bitwie sprawiedliwej z Cudzoziemskimi wrogami,
niż ukorzyć się wrogom…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
5 (117). Ludzie słabi Duchem tracą rozum,
albo we władanie Cudzoziemca-wroga wpadają,
inni zaś w pragnieniu posiadania,
do Cudzoziemców idą na posługę…
Nieszczęścia takich zagubionych ludzi gorsze od śmierci,
ponieważ śmierć, zgodnie z Prawami,
jest Wieczną drogą Świata,
i nie ma nikogo, w Świecie Jawi żyjącego,
kto śmierć przewyższyłby…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
6 (118). Cudzoziemscy wrogowie, Dzieci Człowiecze
o obłęd przyprawiają, i ludzie
wszyscy coraz bardziej tracąc rozum,
dokonują występków okrutnych…
… Do naruszenia Przykazań Krwi,
ludzie dochodzą w swoich ciężkich przestępstwach,
a dla winnych mieszania się z krewnymi,
Piekło otworzy swe szerokie drzwi…
… I jeżeli, człowiek nie odrzuci tego wszystkiego,
i jeżeli nie obudzi się on,
to udaje się prosto do Piekła…
i Bogowie mu nie pomogą,
gdyż sam swą Drogę wybiera…
7 (119). Przebudzenie człowieka tylko poprzez Poznanie,
i oko Poznania ratuje go…
Wyniósłszy Poznanie,
Dziecię Człowiecze znowu patrzy na Wedy,
i znowu obowiązkiem zostaje
ku Życiu Duchowemu dążenie,
a nadzorcą czynów wszelkich jest Sumienie…
Słuchając sumienia, nienawiść czuje do wszelkiego zła,
od tego Sumienie się wzmacnia,
i człowiek stwarza własne Szczęście,
w Szczęściu i sam człowiek powstaje…
8 (120). Spokojni ludzie, zawsze biegli w czynach swych
i stali w obowiązkach przed Rodem…
Bezprawnie nie myślą oni i nie postępują grzeszne.
Ludzie bez skrupułów lub nierozumni,
bądź to mężczyźni albo kobiety,
nie czynią postępów w wykonywaniu obowiązku przed Bogami i Rodem, i stają się podobni do Cudzoziemców…
… Ci, w których jest Sumienie,
czczą Bogów i Przodków swoich,
i podążają do Nieśmiertelności,
nie zaś w Świat Piekielny…
9 (121). Kto z Dzieci Człowieczych,
z szaleństwa we wściekłość wpadnie,
będzie grozić, kto dobrego znienawidzi,
tego jak Cudzoziemca – SZARYM
i godnym pogardy nazwą ludzie…
Kto po naukach Cudzoziemców,
w błędzie i chciwości
stara się odebrać dobrym ludziom Szczęście,
ten, nie panując nad sobą, nie pokona gniewu
i sam niedługo utrzyma Szczęście,
gdyż całe bogactwo zbaczających z Drogi Światła,
dostaje się Cudzoziemcom…
10 (122). I radością wypełniają się serca u wszystkich Sił Ciemnych,
kiedy Dzieci Człowiecze,
wsłuchując się fałszywym mowom Cudzoziemców,
zsuwają się z drogi Światłości…
I kroczą drogą upadku,
gromadząc dobra materialne, a nie Duchowe,
z woli Cudzoziemskich wrogów,
prowadzą swe Rody do zagłady…
I wiedzą Cudzoziemscy wrogowie,
co wszelkie dobra nieprawe
i dobrym ludziom bogactwo odebrane,
zasnuje Rozum ludzki,
i Dusze ludzi stają się zatwardziałe…
11 (123). Dzieci Rodów Człowieczych,
nie wsłuchujcie się słowom Cudzoziemców,
gdyż fałszywi oni i chcą zgubić Dusze wasze,
abyście nie znaleźli się w Asgardzie Niebieskim,
a byli wiecznymi tułaczami w Ciemności bezdennej…
… Nie dopuszczajcie Cudzoziemców do córek waszych,
gdyż zwiądą córki wasze,
i zdeprawują Dusze ich czyste,
i Krew Rasy Wielkiej zmarnują,
gdyż pierwszy mężczyzna u córy,
zostawia Obrazy Ducha i Krwi…
12 (124). Cudzoziemskie Obrazy Krwi
z Dzieci Człowieczych Światłego Ducha wypędzają,
a pomieszanie Krwi przyprowadza do zagłady..,
i wszech Ród wyrodniejąc ginie
nie mając potomstwa zdrowego,
gdyż nie będzie tej siły wewnętrznej,
co zabija wszystkie dolegliwości-choroby
którzy przyniosą na Midgard-Ziemię…
Cudzoziemscy wrogowie idące ze Świata Ciemnego…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
13 (125). Nie przysłuchujcie się nawoływaniom wrogów-uwodzicieli
i nie łakomcie się ich obietnicami fałszywymi…
Nie ma u Cudzoziemskich wrogów współczucia,
ani dla Dzieci Człowieczych z Rodu Niebieskiego,
ani dla stworzeń podobnym sobie,
gdyż każdy przychodzący ze Świata Ciemnego
albo potomek jego rodzony
na Midgardzie albo innej Ziemi,
myśli tylko życiu próżniaczym,
wykorzystując cudzą pracę,
i ufność Dzieci Człowieczych…
14 (126). Oszustwem i chytrością i kłamstwem nieprawym,
Cudzoziemcy wzbudzają zaufanie w ludziach.
Chwaląc się swoją przyjaźnią, ze starcami Rodu,
oni kłamstwem omotują Dzieci Człowiecze…
I zwodzą Dusze ich czyste,
i przyuczają czynom niegodnym…
Cudzoziemscy wrogowie swoje pożądanie zwierzęce,
nazywają – Osłodą,
a urodzenie dzieciąt – obłędem okrutnym,
i wzywają Dzieci Człowiecze,
do nie zachowania tradycji ojcowskich…
15 (127). Dzieci Człowiecze z Rodów Rasy Wielkiej
i, wy, potomkowie Rodu Niebieskiego,
bądźcie czyści Duszą i Duchem,
a niech tam czyste sumienie,
miarą waszych czynów będzie…
Wypędzajcie z wszystkich krain waszych
Cudzoziemskich wrogów i wszystkich potomków ich,
albo zgubią oni swoją Bezdusznością
Dusze Światłe wasze,
i czynami występnymi zgubią ciała wasze,
i będą wykorzystać was i potomków waszych,
w sprawach swoich ciemnych,
a z synami i córami waszymi
uciechy cielesne mieć będą…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
16 (128). Kto z was i potomków waszych,
będzie pamiętać wszystko to,
i wypędzi ze świętej ziemi Rasy Wielkiej
Cudzoziemskich wrogów i potomków ich,
ten prawdziwy Zbawiciel i Obrońca Rodu swego
i wszystkich Rodów Rasy Wielkiej i Rodu Niebieskiego…
A ci, co wsłuchiwać się będą
w fałszywe słowa Cudzoziemców…
i oddawać im będą córy swe
albo weźmie córę Cudzoziemską dla syna swego,
ten odstępca Rodu Człowieczego,
i nie będzie mu wybaczania u Bogów Jasnych
i Rodu Niebieskiego, we wszystkie dni bez reszty…
………………………………………………
………………………………………………
………………………………………………
………………………………………………
Santia IX
1 (129). I spytali Pioruna Gromowładnego,
Kapłani-Strażnicy Dróg,
prowadzących przez Wrota Gwiezdne:
Ty, opowiedz nam, nasz Mądry Nauczycielu,
co dzieje się w Swardze Wielkiej,
i dlaczego w Makoszy i w Radzie liczne Wrota zamknęły się?
I nie jaśnieją Kryształy Przepływu,
a Krąg z zarbina zgasł w półćwierci…
Igły Niebieskie kolor straciły,
i teraz z licznych Wajtmar
nie słyszymy odpowiedzi na zew wielodolny…
2 (130). Odpowiadał im Piorun wielce mądry:
Wiedzcie, Strażnicy Wrót Międzytwymiarowych,
w Swardze Wielka Assa decyduje…
W Makoszy, w Radzie, w Swati i w Rasie
teraz Wielka Brań nadchodzi,
w niej z Cudzoziemskimi wojami Piekła,
Jaśni Bogowie z Prawi
wdali się w okrutną Bitwę…
Swargę Wielką oni bronią…
i Świat oczyszczają Gmach za Gmachem,
z żołnierzy Mroku, z Ciemnego Świata…
3 (131). Z tych podstępnych wrogów,
co Ziemie kwieciste w proch obracali,
co krew rozlewali niewinnych stworzeń,
nigdzie nie szczędzili ani małych, ani starych…
Dlatego liczne Wrota zamknęły się,
żeby nie trafili wrogowie Cudzoziemscy
w Jasne Ziemie Swargi Wielkiej…
i nie spotkał ich los Troary,
co w Radzie Przeświatłej,
Mądrą Miłością Światy oświetlała…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
4 (132). Teraz Troara pustynna, bez Życia…
Krąg Wielowrotny rozerwany na części,
na liczne Igły zwalone góry…
i popiół pogorzelisk leży na siedem sążni …
Taki sam obraz, smutny, ponury
widziałem w Arkonie, na Rutty-Ziemi,
że wcześniej jaśniała w Makoszy Jasnej…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Wrota Międzywymiarowe – stopiony kamień…
Igły Niebieskie – proch przydrożny…
5 (133). Wszędzie ruiny Wielkich Świątyń,
i Grody zburzone płomieniem silnym,
co wznosił się od Rutty do nieba…
Niewiele Życia, w Ziemi tej bez Słońca,
nie ma ani roślin ani ptaków ani zwierząt…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Wiatr tylko popiół niesie po dolinach,
i zasypuje wąwozy międzygórzy…
Smętnie i cicho, w tym Świecie ruin,
gdzie niegdyś Życie zamieszkiwało wszędzie…
6 (134). Fasz-niszczyciel wyparował rzeki, morza,
i niebo wypełniły czarne chmury,
przez odór nieprzenikniony, światła promień nie przechodzi…
… i Życie nie wróci w ten Świat nigdy…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
To zdarzyło się z wieloma Ziemiami,
gdzie przebywali wrogowie ze Świata Ciemnego…
Ich przyciągały bogactwa i minerały,
które miały te Ziemie przepiękne…
Pochlebstwami zdobywszy zaufanie mieszkańców,
napuścili ludzi na siebie wzajemnie…
Tak w tych Światach wojny zostały zrodzone…
7 (135). Po tym jak skończyły się wojny,
ostatnich żywych naświetlili Cyranem…
I ludzie stracili Świadomość i Wolę,
i na rozkaz wrogów Cudzoziemskich,
bogactwa i minerały wydobywali…
Kiedy zaś w tych Ziemiach bogactw brakło,
i minerały wyczerpali wszystkie do granic,
wtedy wszystkich ludzi zgładzili wrogowie
i wywieźli wszystko co na Ziemiach zdobyli…
A te Ziemie, z których Cudzoziemców przegonili,
tam wysyłali Fasz-niszczyciela…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
8 (136). Żeby został odbudowany Krąg z zarbina,
znów zajaśniała Spirala Międzywymiarowa,
wyciągnijcie Kryształy Przepływu,
w części, co bledną promienie w półćwierci…
Zamiast Kryształów Przepływu Swargi,
co na krańcach, dla Gmachów Swarożych,
ustawcie Kryształy Inglii…
Światło Inomira, przejawiane w Nawi,
będzie w Kryształach Inglii świecić się…
i wypływając silnym strumieniem,
on przywróci zarbina świecenie…
9 (137). Gdy Krąg z zarbina przed wami,
równym blaskiem Spirali przejawi się,
znów zamieńcie Kryształy jak było,
gdyż otworzy się wam – Inomiria…
Wiedzcie, niszczycielske Światło Inomiria,
pochłania Dusze promieniowaniem…
i Rozum zgaśnie w Promieniach Inomiernych,
i nie zdoła zrozumieć, co z Duszą się stało…
A życie nierozumnych, bezdusznych stworzeń,
nie posuwa się w Swargu, a do Piekła wsiąka…
i tam oni więdną w ciemności nieprzebudzonej,
nie znając siebie, ani tego, co tam znalazło się…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
10 (138). Tak bądźcie uważni w waszych czynach
i nie prowokujcie Losu na próżno…
Licznych ludzi ciekawość zgubiła,
tych, kto próbował poznać Inomire…
Promienie Inomira szkodliwe dla zdrowia,
i ludzie nie zdołają poznać ich natury…
Tam życie, upływa według obcych Praw…
nad Ziemiami wschodzi krwawy świt.
I dziwne istoty w rodzaju pelikanów,
próbowały Wajtmary zniszczyć na wieki…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
11 (139). Wy, na Midgardzie żyjecie spokojnie,
z dawnych czasów, gdy świat umocnił się…
Pamiętając z Wed, o czynach Dadźboga,
jak on przełamał twierdzę Koszczana,
co na Najbliższym Księżycu znajdował się…
Tarch nie pozwolił zdradzieckim Koszczanom
Midgard zburzyć, jak zburzyli Dieję…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Koszczany, władcy Szarych,
zginęli razem z Księżycem w pół części…
Ale zapłacił Midgard za wolność,
Daaryję skrył Wielki Potop…
12 (140). Wody Księżyca, ten Potop uczyniły,
na Ziemię z nieba tęczą opadły,
gdyż Księżyc rozłupany na części,
Bojem Swarożym na Midgard upadł…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Zostały zerwane Starożytne Nici,
które rozciągały się do odległych Gmachów…
i część związków Międzywymiarowych urwała się…
Nie był słyszalny zew wielodolny,
wiele Wajtmar zgubiło się w Swardze..,
nim nowe Nici zrodziły się,
i został usłyszany ich zew z Gmachów.
13 (141). Wiele zginęło w ten czas narodów,
kto nie zdążył na Wajtmanach wznieść się,
albo przejść przez Wrota Międzywymiarowe,
i schronić się w Gmachu Niedźwiedzia…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Nici Gmachów naruszone znowu,
dlatego Igły Niebieskie kolor straciły,
żeby zajaśniały znów Igły kolorami,
zastąpcie Kryształy Irkamy.
zastąpcie je Kryształami Tary…
i przez Zimun odbudujcie Nici…
14 (142). Znów zajaśnieją Niebieskie Igły
i odezwą się Wajtmary na wołanie wasze…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Wiara w powodzenie waszych sławnych czynów,
cóż ważniejszego w obecnej chwili…
Jeżeli czyny złączone przez Wiarę,
co przeszkodzi w dokonaniu się czynów…
Tylko w trudzie uczynionym Wspólnie,
swoje Rody okryjecie Sławą…
Tylko złączywszy Starożytną Wiarą wszystkie Boje,
obronicie Midgard wasz piękny…
15 (143). Znów odzyskane będą Stare Więzi,
i na wezwania potomków – odezwą się Przodkowie.
Nie mogą mieszać mowy tej Cudzoziemcy,
gdyż przegonią ich do Piekła ze Swargi…
Ale pamiętajcie, ludzie, co wróg mściwy jest,
i udaje, że Swarga nie interesuje go.
Lecz skrywszy się przed wzrokiem,
będzie szykować broń zemsty…
Nie wiedzą o Zaszczycie i Prawdzie Niebieskiej,
gdyż w gniewie ich jest nieobecne Sumienie…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
16 (144). Wiele Ziem Cudzoziemcy zgubili,
w różnych Gmachach Swarożego Kręgu…
Czarna Zazdrość ich spojrzenie zaćmiewa,
kiedy oni widzą dostatek wzajemny…
Zazdrość, oszustwo i życzenie cudzego, oto w czym ich cel,
nawet w Piekielnym Świecie…
I dlatego Cudzoziemcy próbują…
wszystko złapać w Swardze i Międzywymiarach…
… Pamiętajcie ludzie Rasy Wielkiej,
wszystko com opowiedział, w ten wieczór piękny…
Przede wszystkim, żeby dla waszych potomków,
Wiedza ta, nie była na próżno…
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
… … … … … … … … … … … … … … … … … …
Na tym zakańcza się pierwszy Krąg San’ti Wedy Pioruna
i pierwszy Dzień kontaktów Rasy Wielkiej
i potomków Rodu Niebieskiego
ze Światłym i wszechpięknym Piorunem.
Uwagi:
1. Asgard Iryjski – na jego miejscu znajduje się współczesne miasto Omsk.
2. Wielka Świątynia Inglii – Świątynia Pierwotnego Ognia.
3. Wajtmana – Niebieski rydwan, na którym Bogowie i ludzie podróżowali między Ziemiami. Istniały także Wajtmary – duże Niebieskie rydwany, zdolne przenosić w swoim wnętrzu do 144 Wajtman.
4. Bóg Jedyny – to Rod-Stwórca (Kreator).
5. Uraj-Ziemia – planeta Uraj w Gmachu Orła na Swarożym Kręgu.
6. Nieśmiertelność – t.j. wiecznie, w oryginale “Bezśmiercie” – przedrostek “bez” – wskazuje na nieobecność czegoś, a “Bies” – na obecność ciemnych mocy. Bezśmierć – to wieczność, biesśmierć – to zwiastun śmierci. To ważne, t.j. wcześniej nie było dzielenia na słowa w tekście.
7. Legi – bezśmiertelne istoty, zwiastuni Bogów, przynoszący ludziom wyrażenia woli Jasnych Bogów. (w tradycji skandynawskiej odpowiednikiem są alwy/elfy).
8. Midgard – stara nazwa planety Ziemia.
9. Piekło – Świat Ciemności, piekło, Jotun-Hejm, Świat znajdujący się na wschód od Midgardu, chrześcijański raj – Eden.
10. Rita – Niebiańśkie Prawa o czystości Rodu i Krwi.
11. Światy i Ziemie – Gwiezdne systemy i planety.
12. W wodach Irija – Irij, stara nazwa rzeki Irtysz, Irij – przekłada się, jako biała, czysta woda. Od tego pojęciowego znaczenia pojawiła się nazwa terytorium – Białowodzie.
13. w świętej ziemi – ziemi Świętej Rasy, t.j. w Białowodzie, Siedmiorzecze – gdzie przepływa siedem rzek: Iszym, Toboł, Irij (Irtysz), Ob, Jenisej, Angara, Lena.
14. Brońcie Rody Raszenow i Swiatorusow – to przykazanie skierowane do h’Aryjców i da’Aryjców.
15. Poganom – t.j. obcokrajowcom, ludziom innej wiary.
16. W następstwie Przykazania Krwi, które wchodzi w skład Praw Rity.
17. Trzy Kręgi Lat Życia – 432 lata, gdyż Krąg Życia tworzy – 144 Lata.
18. Skuf – osiedle, z Grodziskiem, do prowadzenia nabożeństw.
19. Himawat-góra – Himalaje.
20. Mały i Większy Księżyc – tu opisywane są czasy, gdy Ziemia miała 2 księżyce. Mały Księżyc – Fatta, z okresem obiegu wokół Ziemi -13 dni, i Duży Księżyc – Miesiąc, z okresem obiegu – 29,5 dni.
21. Suryca – napój przygotowany z miodu z dodatkiem traw i wygrzewany(?) w promieniach Słońca Jariły.
22. Rodan – wybrany przedstawiciel kilku spokrewnionych Rodów.
23. Mądrość Poznania Światów, Mądrość Świata Światłości, Mądrość Życia – trzy zbiory San’tii Starych Wedyckich tekstów, danych przez Jasnych Bogów ze Świata Prawi.
24. I każdy odpowie za swojo bezprawie – tu mówi się o Sądzie Sumienia nad człowiekiem po śmierci.
25. Testament Praojców – t.j. wspólnoty Kopnego Prawa.
26. Niebieskiemu Iriju – t.j. Drodze Mlecznej.
27. Poł-Swargi – połowę widzianego firmamentu.
28. Wiatr da’Aryjski – północny wiatr, wiejący od strony Świętej Daarii, Północnego kontynentu.
29. Marzanna na trzecią część roku okryje ją swoim Białym Płaszczem – zapowiedź śnieżnej Zimy trwającej 4 współczesne miesiące. Marzanna – Bogini Zimy i śmiertelnego spokoju Przyrody (inne imię to Mora, Morana, Marena).
30. Ripiejskije góry – góry Ural.
31. Ocean-morza Zachodniego – Ocean Atlantycki.
32. Siła Niebieska – Wajtmany i Wajtmary, Niebieskie rydwany Bogów.
33. W ziemi tej – ziemia, gdzie zamieszkał Słowiański Ród – Anty, w następstwie ziemię nazwano Antan’, t.j. ziemia Antow, starożytni Grecy nazywali ją – Atlantyda.
34. Nij – Bóg Mórz – starożytni Grecy nazywali go Posejdonem, a Rzymianie – Neptunem.
35. Ziemie ludzi ze skórą koloru Mroku – współczesna północna Afryka.
36. Najdalsze ziemie na zachodzie Jariły-Słońca leżące – kontynent amerykański.
37. Cztery Rody Rasy Wielkiej – obecnie zostało naukowo dowiedzione, że pierwsze cztery dynastie Faraonów Starego Egiptu były rasy białej.
38. W przeszłości terytoria Drawidii (starych Indii) zamieszkiwane były przez rasę negroidalną.
39. Mądrość Świata Syjani – Rig-Weda.
40. Czarnej Matce – bogini Kali-Ma.
41. Irinirować – połączą się, zlewać się, mieszać się, nie tylko na fizycznym i genetycznym poziomie ale też na innych planach.
42. Mogą być żoną, jako i mężem – t.j. hermafrodyty.
43. Na innych Ziemiach – na innych planetach.
44. Wielkiej Assy – Niebieskiej Bitwy Bogów z siłami Świata Ciemności.
45. Kraj Gór rękodzielnych – stary Egipt (rękodzielne od rękodzieło, dzieło rąk ludzkich).
46. Siedem Kół Życia – 1008 lat (7×144 lata).
47. Głód i Duchowa pustka – możliwe, że jest to zapowiedź przejęcia władzy przez ateistów-bolszewików i zorganizowanie przez nie sztucznego głodu w Powołżu, na Ukrainie i w Białorusi w latach 20-30 XX w.
48. Biały Pies – nazwa roku następującego po Kręgoleciu Boga Czasu (Czisłoboga), powtarza się co każde 144 lata, w naszych czasach odpowiada rokowi 7501 (13001) albo 1992-1993 r. n.e.
49. Fasz-Niszczyciel – Broń energetyczna – jądrowa lub termojądrowa. Wzmianka o tej broni jest też w mitach innych ludów i nacji, między innymi Sumerów.
50. Ogniste Grzyby – wybuchy jądrowe albo termojądrowe.
51. Krąg Lat – 16 lat.
52. w ciągu Swarożego Kręgu i dziewięćdziesisięciu dziewięciu Kręgów Życia – Swaroży Krąg reprezentuje okres – 25920 lat, a dziewięćdziesiąt dziewięć Kręgów Życia – 14256 lat. Wspomniany okres to 40176 lat.
53. Pierwszy mężczyzna u córy zostawia Obrazy Ducha i Krwi – t.j. pierwszy mężczyzna, który naruszył dziewiczość u dziewczyny staje się jedynym ojcem wszystkich dzieci, które ona urodzi w swoim życiu, niezależnie od tego, czy będzie z nim żyć czy też nie oraz ilości mężczyn z jakimi będzie w dalszym swoim życiu.
54. Makosz i Rad – Sławiano-Aryjskie gwiazdozbiory. Makosz – Wielka Niedźwiedzica, Rad – Orion.
55. półćwierć – stara miara wielkość, odpowiada 1/8 Koła (45 °).
56. wielodolny – dola – stara miara czasu = 72 chwilom (1s. = 2488, 32 wdn). Prawdopodobnie chodzi o sygnał szerokopasmowy.
57. Brań – t.j. wielka bitwa, totalna wojna.
58. Siedem sążni – sążeń, stara miara długości = 213, 36 cm. siedem sążni daje około 15 metrów.
59. na najbliższym Księżycu – mowa o czasach, gdy nad Ziemią jaśniały trzy Księżyce: Lela, Fatta i Miesiąc. Lela – księżyc najbliższy ziemi Midgard z okresem obiegu 7 dni.
60. Deja – Ziemia Dei, rozbita planeta, teraz pas Asteroid między orbitami Ziemi Oreja (Mars) i Ziemi Pioruna (Jowisz)
61. półczęści – półczęść, stara miara czasu = 648 częściom czasu (18,75 sekundy).
62. Swarożej – swarożycami w starożytności nazywano nie tylko Bogów ale też kule ogniste, bolidy, meteoryty, płazmoidy spadające z nieba, pioruny kuliste.
63. Zimun – Sławiano-Aryjski gwiazdozbiór Niebieskiej krowy Zimun odpowiada współczesnej Małej Niedźwiedzicy, a gwiazda polarna nosi nazwę – Tara.
……………………….

Runy użyte do napisania wed

……………………………

Nauki Wed

Fragmenty wykładu Śri Śrimad A.C. Bhaktiwedanty Swamiego Prabhupada wygłoszony 6 października 1969 roku w Conway Hall w Londynie
Czym są Wedy? Sanskrycki rdzeń czasownikowy słowa weda można interpretować różnie, znaczenie pozostaje jednak to samo. Weda znaczy “wiedza”. Czegokolwiek się dowiadujemy, jest to wedą, ponieważ wszelka wiedza pochodzi z Wed. Dopóki jesteśmy uwarunkowani, nasza wiedza obarczona jest błędem. Dusza uwarunkowana różni się od duszy wyzwolonej tym, że ma cztery wady.

1. Pierwsza wada to skłonność do popełniania błędów. Weźmy na przykład Mahatmę Gandhiego. W moim kraju uchodził za wielką osobistość, ale i on popełnił wiele błędów.
2. Druga wada to skłonność do ulegania złudzeniu. Złudzenie to przyjmowanie za prawdziwe czegoś, co nie istnieje, co jest mayą. Słowo maya znaczy “to, czego nie ma”. Każdy uważa, że ciało to on. Jeżeli zapytam kogoś z państwa, kim pan lub pani jest, padnie odpowiedź: “Nazywam się Smith; jestem bogatym człowiekiem; jestem tym; jestem tamtym”. Wszystkie te określenia odnoszą się do ciała. Ale my nie jesteśmy tym ciałem. Jeśli ktoś myśli inaczej, ulega złudzeniu.
3. Trzecia wada to skłonność do oszukiwania. Można ją znaleźć u każdego. Choćby ktoś był największym głupcem, pozuje na wielce inteligentnego. Chociaż wykazaliśmy już że ulega złudzeniu i popełnia błędy, snuje teorie: “Uważam, że jest tak i tak”, a w rzeczywistości nie wie nawet, kim jest. I chociaż ma tyle wad, pisze książki o filozofii. To jest jego choroba – oszukiwanie.
4. I wreszcie, mamy niedoskonale zmysły. Jesteśmy bardzo dumni z naszych oczu. Często ludzie rzucają nam wyzwanie: “Czy możesz pokazać mi Boga?” Ale czy masz oczy, by Go zobaczyć? Nie zobaczysz Go nigdy, jeśli nie masz odpowiednich do tego oczu. Gdyby teraz w tym pokoju zgasło światło, nie bylibyście w stanie zobaczyć niczego, nawet własnych rąk. Jaka jest więc moc waszego wzroku? Biorąc to wszystko pod uwagę, nie możemy oczekiwać, że zdobędziemy wiedzę (wedę) za pomocą naszych niedoskonałych zmysłów. W uwarunkowanym życiu, obarczeni tymi wszystkimi wadami, nie jesteśmy doskonali, ani też nikomu nie możemy dać doskonałej wiedzy. Dlatego musimy przyjąć Wedy takimi, jakimi są.

Wedy nie są zapisem ludzkiej wiedzy. Wiedza wedyjska pochodzi ze świata duchowego. Wedy określa się też mianem śruti. Słowo śruti oznacza wiedzę nabytą przez słuchanie. Nie jest to wiedza eksperymentalna. Śruti porównuje się do matki. Matka przekazuje nam tyle wiedzy. Jeśli na przykład chciałbyś się dowiedzieć, kto jest twoim ojcem, kto ci to powie? Matka. Jeśli matka powie: “Oto twój ojciec”, będziesz musiał to przyjąć. Tego, czy dana osoba jest twoim ojcem, nie da się stwierdzić eksperymentalnie. Przykład ten ilustruje zasadę, że jeśli chcemy poznać coś, co leży poza zasięgiem naszego doświadczenia, poza wiedzą eksperymentalną, musimy przyjąć Wedy. W tych sprawach nie może być mowy o zdobywaniu wiedzy drogą eksperymentów Wszystkie eksperymenty zostały już przeprowadzone. Wszystko jest już ustalone i trzeba to przyjąć za prawdę, tak jak przyjmuje się słowa matki. Nie ma innej drogi.
Wedy uważa się za matkę. Brahmę z kolei nazywa się dziadkiem lub przodkiem, gdyż to on jako pierwszy otrzymał wiedzę wedyjską. Kiedy powstał wszechświat, pierwszą stworzoną żywą istotą był Brahma. Przyswoił on sobie wiedzę zawartą w Wedach i przekazał ją Naradzie oraz innym uczniom i synom, a ci z kolei przekazali ją swoim uczniom. W taki właśnie sposób, w sukcesji uczniów, zstępuje wiedza wedyjska. Również Bhagavad-gita mówi, że jest to odpowiednia metoda otrzymywania wiedzy Wed. Jeśli przeprowadzisz eksperyment, dojdziesz do tego samego wniosku, jaki podają Wedy, ale przyjmując stwierdzenia Wed bez eksperymentowania, oszczędzasz czas. Skoro chciałeś się dowiedzieć, kto jest twoim ojcem i uznałeś, że twoja matka jest w tej sprawie autorytetem, to możesz przyjąć bez dyskusji, cokolwiek ci powie. Rozróżnia się trzy rodzaje dowodów: pratyaksa, anumana i śabda. Słowo pratyaksa znaczy “dowód bezpośredni”. Tego rodzaju dowód nie ma wielkiej wartości, gdyż nasze zmysły są niedoskonałe. Codziennie widzimy słońce, które wygląda jak niewielki krążek, ale tak naprawdę jest daleko większe od wielu planet. Jaką ma wartość nasz wzrok? Niewielką. Musimy czytać książki, które dostarczą nam informacji o słońcu, gdyż – jak widać – bezpośrednie doświadczenie nie jest doskonałym źródłem wiedzy. Drugi rodzaj dowodu to anumana, wiedza indukcyjna. Są to hipotezy w rodzaju: “Być może jest tak a tak”: Na przykład teoria Darwina mówi, że może jest tak, a może inaczej. Ale to nie jest nauka. To tylko przypuszczenie, na domiar złego niedoskonałe. Za to wiedza otrzymana z autorytatywnego źródła jest doskonała. Jeżeli rozgłośnia radiowa poda swój program, zaakceptujemy go. Nie podważamy jego prawdziwości ani nie musimy robić eksperymentów, gdyż wiemy, że pochodzi z autorytatywnego źródła.
Wiedzę wedyjską określa się jako śabda-pramana albo inaczej śruti. Śruti, jak mówiliśmy, to wiedza, którą zdobywa się przez słuchanie. Wedy uczą, że aby uzyskać transcendentalną wiedzę, trzeba słuchać autorytetu. Wiedza transcendentalna to wiedza spoza tego wszechświata. O zjawiskach zachodzących we wszechświecie mówi wiedza materialna, natomiast o rzeczywistości poza nim – wiedza duchowa. Nie jesteśmy w stanie dotrzeć nawet do krańca naszego wszechświata, cóż dopiero mówić o dostaniu się do świata duchowego. Uzyskanie pełnej wiedzy nie jest zatem możliwe.
Istnieje niebo duchowe. Istnieje inny świat, poza tym, co przejawione i nieprzejawione. Ale skąd mamy wiedzieć o tym niebie, o jego wiecznych planetach i nieśmiertelnych istotach, które je zamieszkują? Wiemy o tym, ale jak udowodnić to eksperymentalnie? Nie jest to w ogóle możliwe. Dlatego musimy odwołać się do Wed, do wiedzy wedyjskiej.
Pierwotnie istniała tylko jedna Weda i to nie w formie pisanej, gdyż ludzie byli tak inteligentni i mieli tak dobrą pamięć, że rozumieli wszystko po jednorazowym wysłuchaniu mistrza duchowego. Umieli od razu uchwycić sens tego, o czym słuchali. Zaledwie pięć tysięcy lat temu, z myślą o ludziach obecnego wieku, Kali-yugi, Vyasadeva spisał Wed.y Vyasadeva wiedział, że ludzie ci będą żyć krótko, będą mieć słabą pamięć i niewielką inteligencję. Dlatego postanowił przedstawić Wedy w formie pisanej. Wtedy także podzielił jedną Wedę na cztery: Rig, Sama, Atharva i Yajur, a następnie powierzył każdą z nich jednemu ze swych uczniów. Potem pomyślał o mniej inteligentnych członkach społeczeństwa – stri, śudra i dvija-bandhu. Dvija-bandhu to ludzie dobrze urodzeni, ale pozbawieni kwalifikacji, jakich wymaga się od członków wyższych warstw społecznych. Potomka bramińskiego rodu, który nie ma cech bramińskich, określa się mianem dvija-bandhu. Dla takich osób Vyasadeva ułożył Mahabharatę (historię Indii) oraz osiemnaście Puran. Wszystkie te dzieła – Purany, Mahabharatę, cztery Wedy oraz Upanisady – zalicza się do pism wedyjskich. Upanisady są częścią Wed. Na koniec Vyasadeva streścił całą wiedzę wedyjską w dziele zwanym Wedanta-sutrami, przeznaczonym dla uczonych i filozofów. Wedanta-sutry to ostatnie słowo Wed.
……………………………

Haratie (księgi)

Przypisy
Komentarze do Księgi I
1)

Na początku Lata Kapłanki Ognia, na pięćset siedemdziesiątym szóstym Kręgu Życia od Wielkiego Przesiedlenia z Daarii, według Kręgolecia Czisłoboga naszego,

Z powyższego opisu wynika, iż Harati Vedy powstały 28963 lata temu! Przeniesienie z Daarii nastąpiło 111819 lata temu. 576 Kręgów Życia to 576*144 =  82944 Lata. Lato Kapłanki Ognia to 131 Lato w Kręgu Życia czyli 82944 – (144-131) = 82931. Jednakże przeniesienie z Daarii odbyło się nie w pierwsze, a w 75 Lato Kręgu Życia, tym symym do dopełnienia pierwszego kręgu brakowało 69 lat, co oznacza, że od liczby 82931 należy odjąć jeszcze 75 lat co daje wartość 82856 lato od przeniesienia z Daarii. 111819-82856=28963 lata temu.
Inny sposób wyliczenia to:

• 69 lat – dopełnienie 1 Kręgu Życia od przeniesienia z Daarii
• 82656 lata – 574 pełnych Kręgów Życia po 144 lata
• 131 Lato Kapłanki Ognia na Kręgu Życia

111819-69-82656-131=28963 Lata temu.
Obliczenia wykonane są na rok 7521 od ZPGS czyli 2013 naszej ery.
2) w Dzień trzech Księżyców – Święto trzech Księżyców; w dzień, gdy trzy Księżyce połączyły się na firmamencie, rozpoczęto budowę Asgardu Iryjskiego i Wielkiej Świątyni Inglii (Wielkiej Świątyni Świętego Pierwotnego Ognia), ten dzień jest uważany za dzień powstania Świętego Miasta Bogów u zbiegu rzek Irij i Om.
3) Asgard Irijskij – As – to Bóg żyjący na Ziemi; gard miasto, Grad Bogów nad rzeką Irij (współcześnie Irtysz) został zbudowany w Lato 5028 od Wielkiego Przeniesienia się z Daarii (104778 r. pne.), na jego miejscu obecnie znajduje się współczesne miasto Omsk, które także zlokalizowane jest na zbiegu rzek Om i Irtysz (daw. słowian. naz. Irij. W przekładzie z dawno-h’Aryjskiego Irij – biała, czysta woda. Od tego pojęciowego znaczenia pojawiła się nazwa terytorium – Białowodzie).
Asgard Iryjski został zburzony  przez Dżungarów w Lato 7038 od Stworzenia Świata (1530 r.), a 130 lat później Rosyjski historyk-kartograf Siemion Riemiezow, sporządzał mapę Syberii, przebywając w miejscu zburzonego Asgardu, pisał do cara Aleksieja Michajłowicza Romanowa, iż na zbiegu Omu i Irtyszu należy odbudować zniszczone miasto. Jednakże zagarnąwszy władzę w Rosji Romanowom stary Grad Bogów nie był potrzebny, gdyż nie wpisywał się w nowożytną historię, którą zaczęto już spisywać dla Rosji. Dlategoteż Siemion Riemiezow to samo napisał na 21-m arkuszu swego Atlasu Syberii, który ukazał się drukiem już za syna Aleksieja Michajłowicza Romanowa – Piotra I, w Lato 7204 (1696 r.). 20 lat po wydawaniu Atlasu Syberii S. Riemiezow w Lato 7224 (1716) zgodnie z ukazem cara Piotra I u zbiegu Oma i Irtysza została zbudowana Omska Twierdza, a w późniejszych czasach powstało miasto Omsk. W starożytnej historii runicznej wspomina się o czterech ziemskich miastach, noszących nazwę Asgard, to: Asgard Daaryjski, znajdował się na wierzchołku góry Świata (Miary), w Świętym kraju Daarii, na zatopionym Północnym kontynencie (Arktyda, Hyperborea, Siewierja); Asgard Iryjski, o nim jest wyżej; Asgard Sogdyjski, znajdował się w Środkowej Azji koło Aszchabad, w Sogdianie, jedynym kraju, który dał godny odpór wojskom Aleksandra Macedońskiego; Asgard Switodski, znajdował się na terytorium Skandynawii, po wielkim pożarze, w którym Asgard został spalony, na jego miejscu wybudowano nowe miasto, zwane Uppsała.
4) Haratii – Święte Teksty, duchowo-filozoficzne traktaty i opowiadania historyczne, zapisane na pergaminowych arkuszach.
5) Darrung – darrungiem nazywano człowieka obdarzonego darem łączenia obrazów runicznych, opisujących bieżące wydarzenia, zdolnego zapisać spójny Obraz wydarzeń w szłoki, które były nanoszone na drewniane deseczki, skórę, pergaminowe arkusze (Haratii) i płyty z metalu szlachetnego (Santie). Darrungiem nazywano także człowieka spisującego kroniki – Kronikarz.
6) Pard – Pard albo Pardus, zwierzę z rodziny kotowatych istniejące w starożytności na terytorium współczesnej Rosji, z wyglądu podobny był do śnieżnego irbisa.
7) Wielki Ra-M-Ha – (Ramha, sanskr. Bramo, Brahma) – Pierwotna Jedyna niepoznawalna Istota, promieniująca Życiodajnym Światłem Radości i Pierwotny Ogień Wszechświata (Inglii), z którego powstały wszystkie istniejące Wszechświaty, a także wszystkie zamieszkiwane Światy i Realności.
8) Wielki potok Inglii – Życiodajne (rodzące życie) Światło i Pierwotny Ogień Wszechświata, z którego wyłoniły się Wszechświaty oraz nasz System Słoneczny Słońca-Jariły wraz z Ziemią-Midgard.
9) Wielkie Drzewa Światów – Wszechświatowe struktury Światowe. Na Midgard-Ziemi struktury te przekształciły się obrazy (wizerunki) Świętych Drzew, do tej pory czczone u białych ludzi: Igga (Iggdrasila), Dębu, Bereza, Jesionu i innych. Te Święte Drzewa także uosabiały Jasnych Bogów: Igg – z Bogiem-Wojownikiem Odynem; Dąb – z Bogiem-Gromowładnym Perunem; Brzoza – z jasnolicą Ładą-Bogorodzicą, a Jesion – z hojnym Tarchem Dadźbogiem.
10) Niebieski Iryj – w dawnych czasach Niebieskim Iryjem nazywano Złotą Drogę rozwoju duchowego, poza tym Niebieskim Iryjem zwano także Drogę Mleczną.
11) Wyryj Sad – Niebieskie Mieszkania, w których żyją Jaśni Bogowie i wielce mądrzy Przodkowie wszystkich Sławiano-Aryjskich Rodów, które obecnie zaludniają Ziemię-Midgard.
12) Swaróg – Jasny Sławiański Wysoki Bóg, kierujący Niebiosami i Życiem w naszym Wszechświecie.
13) Świat Duchowej Siły – Wielowymiarowy i różnorodny Świat, znajdujący się na wyższych poziomach Złotej Drogi w porównaniu z Jawnym Światem Ziemi-Midgard.
14) Ziemiami – Ziemiami Sławianie i Aryjczycy nazywali ciała niebieskie, obracające się wokół centralnego ciała niebieskiego – Słońca albo Gwiazdy.
Komentarze do Księgi IV
1) Lato Kapłanki Ognia – 131 Lato na Kręgoleciu Czisłoboga.
2) Daaria – Święty kraj, znajdował się na kontynecie, który zatonął w oceanie północnym. Daarię różne narody nazywały po swojemu: Arktyda, Hiperborea, Siewieria, Arktogeja itd.
3) We wszystkich siołach Święta Rasy – tj. we wszystkich 16 obwodach Białowodzia, nazywanego także Siemirieczje.
4) Asgard Iryjski – gród Bogów na Iryj (Irtysz). Współcześnie na jego miejscu znajduje się współczesne miasto Omsk.
5) wielka Assa – Niebiańska Bitwa między Jasnymi i ciemnymi mocami.
6) cztery Gmachy Swargi – cztery gwiazdozbiory: Makosz – Wielka Niedźwiedzica; Rada – Orion; Rasa – mały i duży Lew; Swati – nie ma analogii we współczesnych gwiazdozbiorach.
7) Midgard-Ziemia – starożytne Sławiano-Aryjskie określenie dla planety Ziemia.
8) Darrung – dosłownie Strażnik Runa, Kronikarz.
9) Ta-Kiemi – dawna nazwa kraju, istniejącego na północy kontynentu Afrykańskiego, na terytorium współczesnego Egiptu.
10) Antłan’ – Kraj Antow, znajdował się na dużej wyspie, która zatonęła w Oceanie Atlantyckim około 13000 lat wstecz. Starożytni Grecy zwali Kraj Antow Atlantydą.
11) wielka Wienieja – Kraj, w którym mieszkają Rody i Plemiona Wenedów, terytorium współczesnej Europy.
12) plemiona ze skórą koloru Mroku – negroidalne narody północy kontynentu Afrykańskiego.
13) plemiona ze skórą koloru zachodzącego Słońca – przodkowie poszczególnych semickich narodów, w szczególności Arabów.
……………………..

HYMNY RIGWEDY

przełożył z sanskrytu Franciszek Michalski
MANDALA 1 Hymn 1 | Do Agni
MANDALA 1 Hymn 89 l Do wszystkich bogów
MANDALA 2 Hymn 12 | Do Indry
MANDALA 4 Hymn 42 | Indra i Waruna
MANDALA 5 Hymn 63 | Mitra i Waruna
MANDALA 7 Hymn 46 | Do Rudry
MANDALA 7 Hymn 86 | Do Waruny
MANDALA 7 Hymn 99 | Do Wisznu i Indry
MANDALA 9 Hymn 51 | Do Somy
MANDALA 10 Hymn 14 | Do Jamy
MANDALA 10 Hymn 16 | Pieśń pogrzebowa
MANDALA 10 Hymn 18 | Obrzęd pogrzebowy
MANDALA 10 Hymn 72 | Początek bogów
MANDALA 10 Hymn 81 | Wiśwakarman
MANDALA 10 Hymn 82 | Wiśwakarman
MANDALA 10 Hymn 90 | Purusza
MANDALA 10 Hymn 116 | Do Indry
MANDALA 10 Hymn 119 | Monolog pijanego
MANDALA 10 Hymn 121 Do nieznanego boga
MANDALA 10 Hymn 129 | Początek rzeczy
…………………………..

Księga Welesa

w przekładzie (z rosyjskiego) N. Słatina
 Deseczka 1 (II 1)
Dlaczegoż nie pamiętamy dawnych chwalebnych czasów, zmierzając niewiadomo dokąd.
Spoglądamy wstecz i mówimy, że wstydzimy się poznawać obie strony Nawii-Prawii-Jawii i
wszystkiego wokół doświadczać i rozumieć.
Oto Darzbog stworzył nam to i tamto – wszystko co istnieje. Światło gwiazd lśni dla nas, i w
tej otchłani Darzbog zawiesił ziemię, aby była tak utrzymywana, Oto dusze przodków które
świecą nam gwiazdami z Iru.
Ale oto Grecy napadli na Ruś i niegodziwość szerzą w imieniu swych Bogów. A my –
mężowie, nie wiemy dokąd biec i co robić. Wszak co zostało przewidziane Darzbogiem w
Prawii – jest nam nie widoczne. A w ślad za nią – jak ta oto wojna – Jawia się porusza, i ta
tworzy nasze życie. Kiedy odejdziemy – to śmierć. Jawia jest ruchem, tym co stworzone
przez Prawię. Nawia – jest przed nią , i po niej – Nawia. A przecież w Prawii istnieje Jawia.
Otrzymaliśmy mądrość o starożytności i dusze pogrążyliśmy w nią. Oto ona, wiedza nasza,
jakbyś nie uważał – i tak już coś innego następuje. Oto wszystko wokół nas tworzy siłę
Bogów. Widzimy to w sobie, otrzymaliśmy to jako dar Bogów, i na Ich potrzeby. Zatem robić
to znaczy podążać za Prawią.
Oto dusze naszych bohaterów spoglądają na nas z Iru. I Żalia płacze tam nad nami i mówi, że
lekceważymy Prawię-Nawię-Jawię. Lekceważymy ją i jesteśmy głusi na prawdę. Nie
jesteśmy godni być darzbożymi wnukami. Jako że jedynie modląc się do bogów i dusze nasze
czyste mając, i ciała, możemy życie otrzymać z praojcami w Bogach, zlewając się w prawdę
jedyną! Jakeśmy wnuki Darzboga.
Spójrz, ruski rozumie, jakże wielki jest Rozum Boski! Głoście więc jego chwałę, i temu się
poświęcajcie i z Bogami obrócicie się w jedność… Ulotne jest nasze życie i musimy , tak jak
nasze kone, pracować, mieszkając z cielętami, owcami i bydłem naszym na ziemiach swoich,
od wrogów ratując się, podążać na północ…
Deseczka 2а (II 2а)
Nie ten jest mężem prawym, kto się obmywa i o którym mówią ze jest bogobojny, ale ten u
którego w pełni pokrywają się słowa z czynami. Dlatego już w starożytności było
powiedziane, abyśmy jak dziadowie nasi dobro tworzyli. I my będziemy orać pola nasze i
sławni będziemy.
Takoż i w czasach Zielonosława , Boruś i Ruś porąbana była wrożym ramieniem i szerzyło
się zło i niegodziwość. Kniaź nasz był w niemocy. i posłał synów swoich na bitwę, a oni
zostali przez wrogów pokonani. Wiecu nie posłuchali i co było postanowione nie
przestrzegali. I dlatego zostali pobici i w niewolę pojmani.
Czyż nie takoż dzisiaj powiadamy? Kniaziami są naszymi i nie powinni chodzić na południe
aby ziemie zdobywać dla nas… i dzieci naszych. A tam Grecy na nas napadli, jak tylko Boruś
od nas się oddzieliła. I była siecz wielka i wiele miesięcy.
Sto razy Ruś się odradzała i sto razy była rozbita od północy do południa. I tak jak praojcowie
nasi trzodę prowadzali i byli przez Oriego – ojca do ziemi ruskiej przywiedzieni. I na
cierpienia liczne nie zwracali uwagi i rany i zimno. Tak oto dotarli do tego miejsca i osiedli
onegdaj na ziemi ruskiej.
I dwakroć ćma czasu minęła, a po tych dwuch ćmach przyszli Waregowie… I ziemię
Chazarów, u których byliśmy w poddaństwie, zabrali w swoje ręce.
A jeszcze był naród Ilmerów liczący od stu do dwustu rodów. Naród nasz osiedlił się pośród
Ilmerów, jako że przybył do ziemi ruskiej później. A przecież oni braćmi są naszymi i do
nas… podobni. Jakże odróżnić jeszcze, przecież nas od zła chronili.
I u nich wiec był nieraz, i to co powiedziane było … na wiecu, to po prawdzie było. A czego
na wiecu nie przyjęto, tego być nie miało prawa… Od zgromadzenia do zgromadzenia razem
kniaziów wybieraliśmy i tak oto żyliśmy i pomoc im okazując i tak było. My trawy znaliśmy i
wiedzieliśmy jak dzbany w ogniskach wypalać, jakoż i oni dobrymi garncarzami byli, jak
bydło prowadzać i ziemię orać – wszystko rozumieli… Takoż i nasi ojcowie. I napadł na nas
zły ród. I dlatego …
Deseczka 2b (II 2b)
… musieliśmy ukryć się w lasach i żyć tam jako myśliwi i rybacy, aby uniknąć
niebezpieczeństwa. Tak przeżyliśmy ćmę jedną i zaczęliśmy miasta stawiać i wszędzie wokół
paleniska zakładać. A po ćmie drugiej nastąpił chłód wielki, ruszyliśmy więc na południe
gdyż miejsca tam są zbożorodne. A tam rzymianie nasze bydło brali po cenie, która była
umówiona i słowa dotrzymywali. I powędrowaliśmy na południowy … zielone trawy i
mieliśmy mnóstwo bydła…
Deseczka 3а (II 3а)
Modlimy się do Welesa, Ojca naszego, aby puścił na niebo Konnicę Suriego i aby Suria
wkroczył na niebo aby obracać wieczne złote koła. Przecież to słońce nasze, które oświetla
nasze domostwa i przed którego obliczem bledną oblicza palenisk domowych. Ogieńkowi
temu, Semurgle Bogowi mówimy aby się pojawił i pokazał na niebie i oddał się pracy swej,
aż światło stanie się błękitem… Nazywamy go jego imieniem „Ognieboże” i idziemy
pracować. I jak co dzień odmówiwszy modlitwę i nasyciwszy ciało posiłkiem idziemy w pole
aby podjąć trud nasz. Tak jak nakazali bogowie każdemu mężowi aby pracował na chleb
swój.
Jesteśmy wnukami Darzbożymi, ulubieńcami bożymi i boże rodło w prawicy dzierżąc,
opiewamy sławę Cudownego i do wieczora pięciokroć Bogów wysławiamy codziennie.
Suricę pijemy na znak wdzięczności i obcowania z bogami, którzy w Swarogu istota, takoż
piją za nasze szczęście.
Kiedy opiewamy sławę Cudownego, złoty koń Suriego galopuje po niebie. A kiedy wracamy
do domu, utrudzeni, rozpalamy ogień i posilamy się jedzeniem. I mówimy Jakaż jest miłość
boska do nas i odchodzimy w sen, jako że dzień przeszedł i ciemność nastała.
I jeszcze oddajemy dziesiątą część naszym Ojcom i setną władzy. I tak pozostajemy mili
bogom, o ile Bogów sławimy i modlimy się do nich z ciałem obmytym wodą czystą.
…………………….

Biała Droga

Kroczą ludzie drogą życia swego
I nie wiedzą po co zostali zrodzeni?
Dlaczego Bogowie posłali ich w Świat Jawi,
Jakiż cel w życiu i co potem?
Dokąd przywiedzie ich  ta droga życia,
Czy ku Światłu Białemu, czy też w Ciemność?
Takie myśli nie opuszczają ludzi,
Od urodzenia w Świecie Jawi aż po śmierć.
I te rozmyślania nie dziwne wcale,
Gdyż czas obecny  – Noc Swaroża.
Owa Noc Swaroża nie na podwórzu stoi,
A w sercach ludzkich leży.
I jeśli zapomni kto pradawny Ród swój,
To i nocna mgła na serce jego położy się.
I nikt przecież, prócz ludzi samych
Nie ma sił rozgonić nocnej Ciemnicy.
I dopóki nie poznają ludzie Światła,
I nie pójdą za nim po Białej Drodze,
Dopóty ta nocna Ciemność
Będzie żyć w sercach ludzkich.
Gdyż najgorsi wrogowie ludzi,
Gnieżdżą się w gniewie u nich i w Duszach ich.
I tylko ludzie swymi czynami,
Które nakierowane są na wspaniałość Rodów,
Mogą wyrzucić z siebie, wszelkie to Zło,
Co zamieszkało w Duszach i Sercach ich.
Lenistwo i Obżarstwo i Życzenie cudzego
Przyćmiewa cały Rozum ludzki.
I ludzie dalej nie widząc Białej Drogi,
Błąkają się niespokojni po Świecie.
I wszystkie poszukiwania ich daremne, gdyż oto,
Chłód Ciemności skuł Serca i Dusze ich.
Wielka zawierucha i Smutek śmiertelny
Zaczynają gryźć od wewnątrz ludzi.
Tylko powrót ku swym dawnym korzeniom,
Pomaga powrócić na Białą Drogę.
Drogę tę ludzie zaczynają w Swardze,
I dopiero później w Jawny Świat wpadają.
Bogurodzica Dżywa rodzi ich Dusze,
Darując dla życia przeogromną Mądrość.
Gwałtownie Dusze lecą ku Gmachom
I na Ziemie kwieciste następnie trafiają.
Dusze do życia sobie Rody wybierają,
Aby narodzić się w Rodach tych Wielkich.
I być pod nadzorem Wielkich Bogów,
Którzy opieką Rody otaczają.
Wielka Makosz Losy ich uzgodni,
Ze Światami, Bogami i Sumieniem umocni.
Urodzenie w Jawi ich wiedzie ku twórczości,
I ku życiu Duchowemu daje dążenie.
Poznanie całej Swargi i Świata Ziemskiego,
Dla człowieka zacznie się od Mądrości Rodu.
Mądrość ta – nieprzekłamana, odwieczna,
Ona na początku z korzeni Rodu wychodzi.
Ale wszystkich poprowadzi w przyszłości,
Po Białej Drodze, co w Prawi wnika.
U różnych narodów własna Droga-Przeznaczenie
I w różnych Światach oczekują ich powrotu.
Dla Rasy Wielkiej Biała Droga przygotowana
I tylko ona po niej wyłącznie wchodzi.
W sławne Światy wypełnione Światłem
W Światy, gdzie potomków spotykają ich Bogowie.
Związek nierozerwalny między Światami w Prawi,
I Światło pierwotne im dane na początku.
Dusze dążą tam od narodzin w Jawie,
Ale nie każda Dusza tych Światów dostępuje.
Gdyż Ciemne Siły, z przedwiecznych Światów,
Starają się wszystkie Dusze zwabić w swe piekło.
Kłamstwem i Pochlebstwami, Obżarstwem i Pożądaniem
Starają się oni Dusze napełniać codziennie.
Aby zbłądziły i miotały się w mroku,
I nie zaznały Białej Drogi swej najdroższej.
A droga ta nie jest prostą, z gorliwości słynie,
Trudu Twórczego i Wiary pradawnej.
Każdy zrodzony tworzyć zaczyna
Własny Świat według Swarożego Prawa.
W dzieciństwie szałasik z gałązek drzewnych,
Lub zamek piaskowy na brzegu rzecznym.
A później, zgodnie z Rodzicielską wolą,
Dla dobra Rodów on stwarzać zaczyna.
Tylko w trudzie, tworząc tylko dobroć,
W Jawie zrodzony Białą Drogę odnajduje.
Idąc po Białej Drodze, on sumienia słucha,
I dawni Bogowie w na różne sposoby go instruują.
Od starców Rodów poznaje on całą Mądrość,
Co w Duszę włożyła Bogurodzica Dżywa.
Tylko Mądrość poznawszy i ciałem okrzepłszy
Rodzinny związek tworzyć zaczyna.
Miłość, Radość, Szczęście i dawna Wiara,
Obdarują potomstwem w związku uświęconym.
Dzieci napełniane Światłem Mądrości Rodu
U nich uczą się najczystszego spojrzenia
Którym obejmują Świat ten piękny
I poznają tajny Sens Wszechświata.
To ujawnia w zrodzonych Światło Siły,
Co oświetla Białą Drogę Wznoszenia.
Z Jawy, zrodzony, w Sławi Świat wpadają,
Gdzie Przodkowie Rodów radośnie go spotykają.
I tam on kontynuuje tworzenie
Które zaczął wykonywać w Jawnym Świecie …
Ale wszystkim Ciemnym Światom nie miłe podstawy,
Według których żyją wszyscy zrodzeni w Świetle.
Nie podoba się im Biała Droga Wznoszenia,
I czarna Zazdrość całe ich spojrzenie zaćmiewa.
Im ciężko i ciasno w tym Piekielnym Świecie,
Gdzie Chciwość i Złość uprawniona wszędzie.
Tam brak Miłości, Pomyślności, Szczęścia,
Tylko Korzyści, tak do Zysku dążenie.
Pragnienie Cudzego, Oszustwo i Rozpusta,
Jedyny sens Piekielnego życia.
Nie wiodą w Świecie tym życia życzliwego,
Co wyjście daje tylko jedno Tworzeniu.
I porzucają swoje Piekło, Siły Ciemne,
Spojrzenie swe kierują ku Światom Jasnym.
Gdzie wnętrze ziemskie bogactwami wypełnia się,
A mieszkający tam, Kłamstwa, Oszustwa nie zakosztowali.
I pędzą oni ku przestrzeniom bezkresnym,
I na Ziemie kwieciste skrycie przybywają.
Wykorzystując Kłamstwo i słowa nader pochlebne,
Zdobywają głębokie zaufanie mieszkańców.
Jak tylko u mieszkańców zdobędą zaufanie,
Zgłębiać zaczynają ich dziedzictwo pradawne.
Poznawszy wszystko, co można w Dziedzictwie pradawnym,
Na swój użytek interpretować je zaczynają.
Siebie ogłaszają Bożymi Posłańcami,
Ale Światu przynoszą tylko Spory i Wojny.
Wykorzystując chytrość i czyny przewrotne,
Oni młodych odciągają od Mądrości.
W próżniactwie bezczynnym ich żyć przyuczają,
Do nieprzestrzegania Tradycji ojcowskich.
I ten, kto usłucha wysłańców Piekła,
Traci swą Drogę i nieśmiertelną Duszę.
Bezdrożami brodzą oni w swoim Świecie,
Lecz Duszę później oni w Piekle pogrążają …
Tylko ten, kto nie posłucha obłudników z Piekła
Ujrzy Białą Drogę, co w Swardze idzie.
Idący w Ciemność, w Ciemności przebywają,
Dążący ku Światłu, Swargę poznają.
Każdy żyjący swoja Droga wybiera,
Swoimi czynami on Wrota otwiera.
Jednym, wrota w Swardze otworzy Bóg Weles,
Innym, Wij do Piekła wskaże drogę …
Tylko żyjącym Bożymi podstawami,
Pomagają z wszech miar wszyscy Jaśni Bogowie …
I ludzie niezmiernie posuwają się w Swardze,
Białą Drogą, według Praw Swarożych.
Iść tą Drogą pomaga im Sumienie,
Ono kieruje na uwieńczenie czynów.
W Chwale Rodów, w Wielkości Ojczyzny,
I odwracając się od wszelkich spraw nieprzyzwoitych.
Wszyscy przodkowie Rodów pomagają idącym,
Aby nie przerwała się ich nić Rodowa …
Nie przetarte szlaki za czartami śmierci,
Dla tych, którzy zrodzili się pod światłem Jariły.
I dlatego Biała Droga ukazuje żyjącym,
Gdzie oni odzyskają wszystkie dawne Siły …
…………………….

Źródło Życia

W dawnych i dobrych czasach na wspaniałej Midgard-Ziemi, we wspaniałym dawnym kraju, w dawnej i potężnej Asii [1], której ziemie leżały na wschód od Ripiejskich gór [2] i rozciągały się po za granice morza h’Aryskiego [3] i od lodowatego morza Daaryjskiego [4] do największych gór Himawat [5], mieszkały cztery wielkie Rody Asów [6], potomkowie dawnych Jasnych Bogów, cztery wielkie Rody Rasiczów. W pradawnych i dobrych czasach wielcy i bardzo mądrzy Asowie [7] zaczęli przesiedlać się do Azji ze Świętego kraju Daarii [8]. I rozpoczęli Rodowo żyć-współżyć [9] w tym wspaniałym starym kraju od początku czasów pomyślności, gdy jeszcze nasi Wielcy praprzodkowie widzieli na własne oczy na nocnym niebie trzy księżyce [10]. Starożytne i mądre Wielkie Asy nazywały ten wspaniały kraj Świętym krajem, krajem Rodów Asów [11] albo ziemią Świętej Rasy.
Liczne Rody mądrych Asów przywędrowały do tego wspaniałego kraju Asii [12] ze Świętego Północnego kraju, gdzie nasze Trójświetlne Jariło-Słońce [13] nie pragnęło iść na spoczynek [14], byle widzieć na własne oczy błogosławione czyny wszystkich Jasnych niebieskich Bogów i dzieła ich wspaniałych potomków na wspaniałej Midgard-Ziemi.
Początkowo liczne Rody pradawnych i mądrych Asów osiedlali się tylko wzdłuż Irija najcichszego [15], niosącego swoje białe czyste wody po błogosławionej Midgard-Ziemi na Północ ku wielkiemu krajowi Daarii [16], gdyż ziemski Irij [17] był przedłużeniem majestatycznego Niebieskiego Irija, który zwali także Perunową Drogą lub mleczną rzeką z muślinowymi brzegami. Dostojny i piękny Niebieski Irij, upiększający całą Swargę Przeczystą [18], opadał z bezkresnych niebios na Irijskie góry [19] w Wielkiej Asii. On niósł w sobie po Midgard-Ziemi [20] Ożywczą Siłę Swargi Preczystej, napełniając wspaniałościami świętą ziemię pradawnych i wielce mądrych Asów, i ludzie Rodów słusznie nazywali go Czystym Źródłem Życia. Od niebiańskiej czystości wód majestatycznego najcichszego Irija, zamieszkanego przez prastare i mądre Asy wspaniały kraj nazwali Białowodziem [21]. Stary Wszechsław [22] takie nam słowo głosił:
Jak w rodzinnym kraju, w Białowodzieńku,
W świętej ziemi w tak Boskiej
Przepływał szeroki Irij-Ojczulek,
Rozległym nurtem płynąc ku Daarii.
Od Irijskich gór torował on swą drogę,
Przez tysiące wiorst ku morzu niebieskiemu
Przez lasy płynął i dąbrowy,
Źródła żywił, małkie rzeczułki.
Wiele zaznał na drodze swej,
Oglądał piękność na Midgard-Ziemi,
Zachowywał ciepło Jasnego Słoneczka,
Darując je Sławnym Rasiczom [23].
Lecz na wielkich i sławnych przestrzeniach Świętego i wspaniałego Białowodzia oprócz czystego Źródła Życia znajdowało się jeszcze potężniejsze źródło obdarowujące wielką Siłą Witalną. I wielce mądrzy Rasicze nazywali je Największymi Źródłami Życia. Tymi nie wysychającymi źródłami Życiowej Siły były dla Rasiczów Stara Wiera ich praprzodków [24] i najdroższe Źródło Życiowej Siły. Ta Stara Wiera praprzodków podtrzymywała liczne Rody wszystkich potężnych i Sławnych Rasiczów w ciężkich czasach nieurodzaju i surowych życiowych prób. Ta Stara Wiera praprzodków obejmowała wszystkie strony Życia wszystkich starych Rodów Wielkiej Rasy i wszystkich potomków Rodu Niebieskiego. Z niej stale czerpali Pradawną Mądrość i Wielką Siłę dla swych twórczych czynów. W Starej Wierze liczne Rody nader potężnych i Sławnych Rasiczy znajdowały odpowiedzi na wszelkie pytania, które pojawiały się w ich błogim życiu. I zostało opowiedziane baja-słowo to o wielkim Źródle Życiowej Siły w odległych i zamierzchłych czasach, gdy na bardzo wielkie targowisko wielkiego Wiendogarda Irijskiego [25] zjeżdżali się synowie Rodów Rasy Wielkiej i liczni potomkowie Rodu Niebieskiego tak z wszystkich krajów i krain ziemskich [26] … i przed rozpoczęciem wielkiego targowiska, wszyscy przychodzili do Świątyni Rodu i Świątyni wszystkich Jasnych Bogów. I znosili bezkrwawe ofiary Dobremu i Wielce Świętemu Bogu Rodowi i swoim Jasnym Rodowym Bogom i wszystkim niebieskim Bogom-opiekunom za jeszcze jedno pełne dobra i urodzaju lato. Wtedy były niezwykle urodzajne czasy we wszystkich wsiach Białowodzia i Rassienii, gdzie przyjemnie mieszkali i pracowali mądrzy synowie Rodów Wielkiej Rasy. Wszyscy niebiescy Bogowie i matka-przyroda szczodrze obdarowywali swych potomków, wielkich twórców-rzemieślników … Wielka dobroć i opieka ku wszystkim żyjącym swym trudem idzie od wielkodusznego Boga Rodu, mieszkańcy Wiendogarda Irijskiego uważali i czcili go ponad innych Trójświatłych niebieskich Bogów i Bogiń.
I ustanowili na cześć Jasnego Boga Rodu wielkie targowiska i wesołe uroczystości. I przychodzili na te wielkie targowiska z wszystkich uroczysk [27] i pustelni Urmanskich [28] mądrzy srebrnowłosi starcy-bajarze, aby opowiedzieć ludziom Mądrość Starą, którą zachowały ich Rody przez wiele tysięcy pokoleń Rasiczów … i zbierało się w te radosne i szczęśliwe, łaskawe i pamiętne czasy [29] przeogromne mnóstwo ludzi z dalekich i bliskich Rodów Rasiczy, coby posłuchać śpiewne podania Sławnego i mądrego wołchwa Ratimira, przezwanego Słowikiem za śpiewny głos.
Przekazał Ratimir wszystkim ludziom zgromadzonym, Wieści Stare, Wieści Sławne, Wieści Mądre i przepiękne.
Wieść Pierwsza
To nie Czas Ptakiem kolorowym przeleciał,
To nie Matka Swa nad Midgardem krążyła,
To samo Wielkie Życie tę pieśń ułożyło.
Nie Jariło-Słńce oświetlało to, co było pieśnią tą,
A Złoty i Jarowielki Dażbóg-Słońce [30],
Który zrodził Życie na Ingard-Ziemi.
A Ingard-Ziemia [31] ta, w Swardze Przeczystej
Wszystko rozkwitło przecudownym kwieciem,
Pachnącym najczystszą Mądrością swą,
Która wieloma strumykami rozpływała się
Po najbliższych Ziemiach [32] Jasnych Światów [33]…
W tamtych odległych i zamierzchłych czasach,
Gdy liczni Przodkowie naszych prapraszczurów
Z wszystkimi Bogami niebieskimi bratali się
I nowe ziemie w Swardze zamieszkiwali,
Zrodził się na przepięknej Ingard-Ziemi,
W cieniu czułego Dażbog-Słoneczka,
Młodzieniec bardzo piękny i urodziwy.
Przyjął Światło od Dażbog-Słoneczka,
Znajdując się w rękach Ojca z Matką,
A od nich dostał Miłość czułą …
Obejrzał cały Świat, w którym był zrodzony,
Uniósł ręce ku Swardze mateczce,
I nazwał Ojciec syna imieniem,
Ładaadom stał się młodzieniec urodzony.
Obdarzony był Siłą Cudowną,
Siłą bojową, Siłą Sławną,
To był boży dar, Dar od Swaroga …
Pod ojcowską pieczą Ładaad wzrastał,
Poznawał Świat, Mądrość Starożytną.
Od siwych dziadków poznał Źródło [34],
W Świat rodzony początkowo był …
I do kręgu lat [35] Ładaad dowiedział się,
O innych światach w Swardze Mateczce,
Jak w tych Światach płynie Życie,
Jak wypełnia się tam Wolę Bożą [36] …
W błękicie nocy, kiedy księżyce [37] śpią,
Patrzył na gwiazdy on, w myślach zatopiony.
W inne światy kierował swe spojrzenie
I Dusza rwała się w ślad za myślami.
Lecz znał on Rodowy Filar [38],
Że dwa kręgi lat ma być z Rodzicami [39].
Od Ojca poznać powinien on,
Jak kierować sprawami zgodnie z Sumieniem …
Jak przyszła pora, zmężniała postawa,
Siłą nalało się ciało dziarskie,
Ładaad poszedł po Ingard-Ziemi,
Poszukać Losu swego [40] i towarzyszy [41].
Z lekkim sercem ruszał w drogę,
Za Losem swoim podążając [42],
I z rodzicielskim błogosławieństwem [43] …
Pierwotna droga jak Tradycja każe,
Ładaada skierowała w Święty Las [44],
Gdzie w ciszy lasów stała pustelnia-sanktuarium [45].
W pustelni leśnej Starzec stary żył,
Znał on Bogów, wszystkie Światy z gwiazdami [46]
Doświadczenie Życia miał wieloletnie.
Starzec żył w lesie dziewięć wiecznych lat [47]
Przecież po to była Wyższa Wola Swaroga [48].
W tej pustelni leśnej Ładaad przeżył
Osiem długich lat i trzy miesiące [49]
Poznawał on istotę wielu rzeczy …
Osiągał sukces w trudzie, tworzenie z rozkoszą
I mądrość poznał w rozmyślaniu,
On u Starca długowiecznego był w naukach.
Starzec ukazał mu Sens Wszechświata [50],
Jak materializowało się Prawo Bogów Światła,
I Życie kwitło w ziemiach dalekich [51] …
I w wyznaczony czas [52] Ładaad wiedział
O ośmiu Drogach [53], co miedzy gwiazdami leżą,
Jak płynie w nich czas przemijający [54] …
Miarową drogą [55] związał Ingard i Midgard,
Światy Złotych Słońc w rękawie jednym [56].
Aby przejść tę drogę, trzeba odwiedzić
Mnóstwo ziem obok jaskrawych gwiazd [57].
Duszę Midgard  zwał korowodem snów,
Gdyż zebrała Mądrość liczny gwiazd [58],
Którą zachowują zamieszkujący ten Świat [59].
W Świecie tym dalekim, a bliskim Granicy [60]
Jest Źródło Życia na świętej ziemi
Ono żywi Dusze żyjących na Midgardzie …
Lecz mnóstwo czasu w Swardze upłynęło
I zmieniło się Życie na tej Midgard-Ziemi,
Gdzie niegdyś przebiega Rasy cudowna Droga [61].
Dla czterech Światów [62] rodzinnym stał się Midgard
I podzielił się Świat na mnóstwo narodów,
Gdzie każdy zachowywał tylko pamięć o Bogach.
Stateczność ruchu naszego Świata [63]
Po Swardze najczystszej była pierwotną,
Lecz droga jego często Granicę przekracza [64] …
I Bogowie nieustannie wyglądają za Midgardem
Chroniąc Źródło Życia przed tymi, co zrodzili się
W Piekielnym Świecie, co w Bezdennej Otchłani.
Złote wajtmary [65] ten Midgard ochraniają
Od sił nieznanych z Mroku zszedłszych [66],
Aby nie czynili rzeczy niepotrzebnych.
Nieżyty i nieludzie i wszelkie biesy [67]
Starają się napić ze Źródła Życia
Aby Siły mieć równe Swardze.
Sumienie, jako Najwyższe Prawo wszechświata,
Nakazuje zachować wszelkie Źródła Życia,
Coby rozwój w Swardze wrócił [68] …
I Bogowie niosą na Midgard swoją Mądrość
Świetlnych potomków swych nakłaniając ku temu,
Coby tylko Sumienie miarą było.
Z różnych gmachów Swarożego Kręgu [69]
Na Midgard schodzili Jaśni Bogowie [70]
I każdy ludziom dawał instrukcje …
Dla prawego Życia w Czasach Ciemnych [71]
Kiedy ten rękaw znów powróci do Światła
I Bogowie ze Swargi wrócą do Potomków …
Tak nauczał Ładaada ten Starzec w pustelni,
Co stał wśród Świętych Drzew
Dających Siły w poznaniu długim …
Przeminęło wiele lat od tej pory wspaniałej
Wyrósł-zmężniał Ładaad na Ingardzie
I wypełnił wszystko, co przewidziane przez Ród …
Zebrał razem współbraci-towarzyszy
Na niedużą ognistą wajtmarę
Los ich niósł z Ingardu po świecie …
Miarowo mknęli drogą po Swardze
Poznali wiele Światów i Losy ich
I wkrótce przybyli do Midgardu …
Z zaszczytem i honorami ich przyjęli
Głowy Rodów i wyznawcy Słońca,
Co zaludniali Świętą Ziemię …
Żyć zaproponowali w Asgardzie na Iriju [72],
Oczami ujrzeć piękno Białowodzia,
Ucieszyć biesiadami ze starszymi Rodów.
W jednomyślnej zgodzie współbraci-towarzyszy
To zaproszenie z czcią przyjęli,
Czym radość sprawili Rasie Wielkiej.
Dwudziewięć dni [73] trwała uczta przewielka
Na chwałę przybyłych z praojczyzny dawnej,
Gdzie żyły Rody Pradawnej Rasy [74] …
Ale czas przyszedł i uczty ucichły
W różnych krajach całej Ziemi Świętej Rasy
Współbracia-towarzysze w drogę się zbierali.
Zobaczyć naocznie cudowną ziemię
W kręgu równości oni postanowili,
Aby wszystko później opowiedzieć przyjaciel-przyjacielowi.
Tylko Ładaad zostawał w Asgardzie
Na prośbę Strażników Mądrości Starożytnej
Rozmawiając z nimi o wieczności Życia …
Poprosił ich by opowiedzieli o miejscu
Gdzie zachowane jest Życia Źródło
Ażeby naprawdę jego Siłę poznać …
Na to pytanie nie odpowiedzieli Starcy
Cień rozmyślań ich oblicza skrył
I milcząc rozeszli się z dąbrowy …
Kilka dni Strażnicy Mądrości
Spór wiedli gorący na ten temat,
Warto li gościa wpuszczać do Źródła …
Nagła jego wszelka dobroć to li wybieg,
Coby do Źródła Życia dotrzeć,
Aby uczynić tam niegodne czyny …
Przecież jeszcze w pamięci żywe zdarzenie,
Jak spróbowali z Piekła przychodzący
Wypić ze Świętego Źródła Życia.
Podawali się za Strażników
Na Midgard przybyłych z Rady Trójświetlnej,
Co Mądrością wiele Światów oświetlała …
Spór rozwiązał Darysław wielce mądry,
Najstarszy z długowiecznych,
Który przeżył już sześć Kręgów Życia [75].
Przed wprowadzeniem gościa do Źródła
Niech on opowie Słowo Magiczne,
Co otwiera Sens Wszechświata …
Ładaad z Darzysławem na długo skryli się
Przed wzrokiem ludzkim w Gaju Świętym,
Gdzie Starcowi odkrył Magiczne Słowo …
Chwałę wznosił Ładaad wszystkim Strażnikom
Za to, że chronią oni Życia Źródło
Od nieżytów wszelkich z Piekła zszedłszych.
Dary z Ingardu wręczył Strażnikom
Z czystego serca, z Sumieniem jasnym,
Aby zniknął w sercach ich trwoga …
Przyjęli dary wielce mądrzy Starcy
W Sanktuariach Kapiszcza je umieścili,
Coby na nie ludzie Rasy patrzyli …
A najpiękniejszym i potrzebnym dla Rasy
Zestaw przykazań jasnych uznawali,
Nakreślili je runami w Santiach …
Wieść Druga
W tamtych odległych i zamierzchłych czasach,
Biło się Czyste Światło [82] z Siłą Piekielną,
Porodził on Życie w Swardze Mateczce,
Piękno Światło niosło w Pierwotny Świat.
Lecz nie chciała Ciemność Światłu ustępować
I wydobyła  Piekło na Świat boski.
Zachciało się Ciemności Swargę zawłaszczyć,
Wszystkie Światy wywrócić, tak na Ciemną Drogę.
I nie dać pięknem Świat otulić cały,
A zasiać w nim kłótnie ze sporami.
Odgłosy bitew wnikały w Świat,
Co zamieszkały był na Midgard-Ziemi.
Na samym pograniczu [83] była ta ziemia
I na niej żyła Rasa Światła Czystego [84].
O Bogach i witeziach wspominają ludzie,
Jak oni ochraniali na Midgardzie świat.
Tysiące lat minęły jak nie było Leli,
Co jaśniała na niebie także w boży dzień.
Lela [85] nad ziemią Ciemności zebrała siły,
Coby Midgard poruszyć, Swobody i Bogów.
Tarch [86] dowiedział się o planach i zniszczył Lelę,
I wszystkie wojska ciemne rozbił Dadźbog.
Ale wieki minęły i znów Siły Piekła
Na ziemię przeniknęły i czyniły zło.
Witeziowie i Bogowie bili się z Piekłem mocno
Nie szczędzili życia, coby Ciemność usiec.
Bitwy były długie, tylko Bogowie pamiętają
Ilu w tych sieczach [87] bojów poległo.
Wielu nie wiedziało, po co ta rzeź
Ile krwi rodów zlało ziemię.
Ale chronili wierni Światłu i Swarogowi
Naczynia Źródła Życia od najazdów zła.
Podanie jedno zachowało się o bitwie
Jak Radmir-wojownik Źródło ochraniał.
Było to wydarzenie pod twierdzą Arkolny [88],
Co chroniła sioła na południe Ripiejskich gór.
Kiedy setki żołnierzy odeszły do Skitji [89],
Coby od ruiny chronić pogranicze.
W Arkolnie został tylko ranny żołnierz,
Nad którym wołchwy tworzyli potwory [90].
Zabliźniali mu wszystkie rany od cięć,
Jakie Radmir otrzymał na pograniczu.
Nikt nie mógł wiedzieć na jak długo wybyli
Sławni witeziowie do Skitiji Jasnej.
Droga ku pograniczu długa, nie bliska,
Miesiąc dla konnych, a pieszo znacznie więcej …
Życie płynęło cicho w siołach Arkolny,
Dawno na Źródło nie było najazdów.
Wołchwy zaleczyli wszystkie rany Radmira,
Każdego dnia do Źródła go prowadzili.
Ale szybko przyniósł kruk czarne wieści,
że wróg podkrada się do Źródła Życia,
Wołchwy postanowili powiadomić Arkolnę
O czarnych wieściach im wiadomych.
Z Rodami zdecydowali, jak strażnice postawić,
Coby zburzyć ten plan ciemny.
Radmir pokłonił się z mężom wielce mądrym,
Zamysł swój do roważenia im przedstawił.
Obsiać pola wokół Źródła Życia
Cudo-trawa, co Swarożą zwie się.
Skryje ona przed wrogami to Źródło,
I zginą wrogowie od Swarożego Gniewu.
Ta cud-trawa jak głosiło podanie,
Widzenia rodzi z pomysłów naszych.
I każdy, wdychający aromat cudotrawny,
Z Woli Swarożej siebie osądza.
Dawno tej trawy nie widzieli na świecie,
Tylko u Żerców nasiona te są przechowywane …
Spierali się długo Wołchwy srebrnowłose,
Siać trawę li zebrać oddział ochotniczy.
Dij [91] Swiatogor rozwiał wszelkie wątpliwości
Nakazał wykonywać dwa rozwiązania.
Radmirowi wydać nasiona ze składu,
Coby obsiał pola wokół Źródła.
Tak w dwa tygodnie [92] zebrali oddział ochotniczy,
Coby obronić Arkolnę przed wrogami …
Wszystko zostało wykonane według Dija słów
Pola wszystkie obsiane i boje wszyscy zebrani.
Dij Swiatogor potajemnie powiedział Radmirowi
O cud-trawie i cennym Źródle.
Jak Życia Źródło wszystkich siłami obdarza
Ludziom, Bogom i rozlicznym roślinom.
Że odkrywa ono w Istocie każdej,
Jakimi darami ono Życie obdarza …
W Bogach otwiera ono skryte Siły,
Ludzi obdarza ono zgodnie z ich myślami.
Tajemnice narodzin traw wokół Źródła
Dotychczas nieznane ludziom wszystkim były …
Rośliny każdej obok Źródła
Właściwości zamieniało i wzrost pierwotny.
Grzyby rosły do arszynu [93] nad ziemią,
Ale kamiennym ciałem były obdarzone.
Kobyla trawa wzrastała do piędzi [94],
A jagoda śpiączki [95] wyrastała jak drzewa.
Co tyczy się z Swarożej trawy,
Kiedy godzina wybije i zaczną się wzejścia?
Co da trawie Życia Źródło,
Na to pytanie  Kapłanie odpowiedzi nie mieli.
Zostało li tylko powierzyć siebie w ręce Boże
I przygotować się do spotkania z wrogami …
Dwa długie tygodnie upłynęły niepostrzeżenie,
Trawy Swaroże wzrosły na pół miary [96].
Nikt z Rodów nie chodził do Źródła,
Tylko Radmir widział na własne oczy cud-trawę.
On ze wzgórza kierował spojrzenie w doliny,
Mając nadzieję ujrzeć zbliżających wrogów.
Na początku siódmego od siewu tygodnia,
W dali zakłębiły się chmury pyłu.
To wrogowie pędzili na koniach, jak cienie,
Mając nadzieję skrycie dostać się do Źródła.
Zostały li tylko dwa wschody Jariły
I wróg dosięgnie Źródła Życia.
O tym opowiedział Radmir Swiatogorowi
I Starcom-Żercom, co w Kapiszcie byli.
Przyjęli Żercy całkowicie słowo bojowe
I teby Bogom przynieśli wszelakie [97].
Swiatogor dał Radmirowi swoje całowanie [98]
I słowo dobre na drogę walczyć idącym [99].
I odszedł Radmir ku Źródłu Życia
Ciało swe on skrył pod kolczugą.
Zasadzkowy schron [100] wyprawił [101] w dąbrowie
Nikt nie zauważy i spojrzeniem nie znajdzie.
Obok schronu na polance przy Kamieniu [102],
Najdroższe Źródło Życiowej Siły.
Odkryło w Radmirze sens Życia,
Więź Rodową z jego Przodkami odkryło.
Stali oni wokół niego zwartym szykiem,
Każdy mówił rady wielcemądre.
Jak wyniszczyć wszystkich wrogów Światła Czystego,
Jak obronić to Źródło najdroższe.
Zbliżała się północ w najdroższej dąbrowie
Ucichły wszystkie ptaki, nie słychać ich trelów.
Miesiąc niebieski migocząc z gwiazdami,
Oświetlał księżycowym światłem las i polany,
Tak wiatry Strzyboże z diabłami grały
Szmer nocny chowając wśród drzew.
O północy dąbrowa napełniła się szumem
Rżeniem koni i oddechem śmierdzącym,
Mowy krtaniowe w cudzym narzeczu,
Mieszały się ze skrzypieniem i dźwiękiem broni.
Jak tylko wrogowie na polanę wstąpili
Uwagę przykuł aromat cudotrawny,
On napełniał serca ich niepokojem.
Przed wzrokiem u nich zradzały się widzenia,
One wypływały z głębi ich świadomości
I materializowały się w nieprzerwane koszmary.
Przed wrogami ze schronu Radmir pojawił się?
Za nim wieloszeregiem zjawiły się drużyny.
Światło rodu Radmira, wielce mądrzy Przodkowie,
Potomkowi w walce pomóc postanowili.
Piękni witeziowie w zbrojach jaśniejących
Miecze obnażywszy rzucili się na wrogów.
Dziwna bitwa zaczęła się pośrodku polany,
Widma biły się na równi z żywymi.
Wszystkim wrogom witeziowie majaczyli wszędzie,
Blask ich mieczów oślepił oczy bezlitośnie.
Bitwa mieczami do świtu dzwoniła,
W niej padli wrogowie, miedzy sobą walcząc.
Rankiem w promieniach wschodzącego słońca,
Brodził po polanach Radmir samotnie.
On słowo pełne dobra dawał swoim Przodkom,
Za pomoc okazaną w bitwie wielkiej.
Uśmiechali się do Radmira szczęśliwie,
I przepadli w wieczność poszedłszy przez dąbrowę.
Tak ochronione zostało najdroższe Źródło
Od wszelkiej szkody i wrogów zniszczenia …
Na tym skończył Ratimir swoją pieśń. Wieść o Radmirze w sercach wszystkich została, ona będzie żyć na ustach Jasnej Rasy, w rodach jej opowiadać będą potomkom …
Na następny dzień kontynuował opowiadanie i nową Wieść opowiedział wszystkim ludziom …

1. « Rodzinny Związek wasz, który pogłębiony Starą Wierą praprzodków waszych, niech powstaje na wielkiej zasadzie, niosącej Duchową Swastykę »
2. « Wiedzcie, że Równowaga [76] wlewa się do przeciwległych gmachów Kręgu Swa [77], oprócz swastycznego [78] i trójswastycznego [79], gdyż te niebieskie gmachy rodzą nie Równowagę, a wzajemną miłość i płodność »
3. « Zachowujcie ludzie w wielkich i w małych Rodach waszych Starą Mądrość praprzodków waszych i niebieską Mądrość Jasnych Bogów waszych »
4. « Wyższa niebieska Prawda Swargi staje się dostępna i zrozumiała tylko tym z ludzi Rasy Wielkiej, którzy dążą ku wyżynom kreacji wznosząc się po Bożej Złotej Drodze Duchowej i Duchowej doskonałości »
5. « Chrońcie wyższą niebieską Prawdę przed Ciemnymi Siłami i nieświadomymi ludzi z uśpionymi Duszami i z zatwardziałymi sercami, gdyż zdobywszy Mądrość o wyższej Prawdzie, przeinaczą oni niebieską Prawdę Swargi i skryją przed wzrokiem szukających Złotej Drogi Duchowej i Duchowej doskonałości »
6. « Przekazujcie Mądrość dobrego działania, co chroni Rody wasze, potomkom waszym. I tak niech przechodzi Mądrość ta z Ojców na synów i z Dziadków na wnuków »
7. « Chrońcie piękno ziemi ojczystej waszej dla potomków starych Rodów waszych, pomnażajcie piękno ziemi ojczystej, ku chwale Bogów tak i Przodków waszych »
8. « Nie wpuszczajcie zła i gniewu niesprawiedliwego w Dusze wasze, gdyż zaciemnią one Dusze wasze i serca wasze staną się zatwardziałe »
9. « Nie przysłuchujcie się głosowi tych ludzi, którzy mówią, że utracona Najwyższa Prawda Swargi i Mądrość Jasnych Bogów waszych, ponieważ oni sami nie wiedzą, o czym głoszą, albowiem nie można zgubić tego, co połączone z Duszami i sercami waszymi »
10. « Święty obowiązek każdego mężczyzny ze starych Rodów Rasy Wielkiej i wszystkich potomków Rodu Niebieskiego zrodzić synów, aby zostali kontynuatorami dawnych Wielkich Rodów »
11. « wielki obowiązek każdego mężczyzny z Rodów Rasy Wielkiej – zrodzić córki, albowiem im należy narodzić dzieci dla przedłużenia dawnych Wielkich Rodów »

Tak mówił Ładaad przed Starcami
Co strzegli całą Mądrość Midgarda
Dla wszystkich pokoleń Rasy Wielkiej …
Tylko zostało nakreślone słowo ostatnie
Do Starców przyszedł Darzysław wielce mądry
On prowadził Ładaada ku Źródłu …
Tajną Ścieżką szli po spiralach
Różne rozmowy prowadzili miedzy sobą
I obserwowali, żeby ich śladem nikt się nie skradał [80].
Jak tylko ścieżka przyprowadziła ich na miejsce
Zniknął Darzysław wśród Drzew Świętych
Gościa opuścił przy Krynicy [81] cennej …
Wypił Ładaad ze Źródła Życia
I Siły otworzyły się w nim nieznane,
Które Jasnym Bogom od Początku darowane …
Poznawszy wszystkie Siły, co w nim obudziły się
On Ród Niebieski natychmiast wysławił
I z Darzysławem do Asgardu wrócił się …
Ładaad odwiedził wśród wielu narodów
W różnych krajach na Midgardzie pięknym
Wszędzie poznawał dzieło boże …
Współbracia-towarzysze znów wszyscy zebrali się
Jeden drugiemu opowiedział wszystko, co poznali,
A po pożegnaniu, w Swargę odeszli…
Na tym zakończył Ratimir swoją pieśń. Wiadomość rozkoszna w sercach została, ona na ustach i w Rodach zachowa się … Na następny dzień na targu Wiendogarda ludziom przybyłym kontynuował opowiadanie i nową wieść opowiedział narodowi …
Wieść Trzecia
To zdarzyło się w ten odległy czas,
Gdy wracała z Drawidii [103] Rasa.
Wracali [104] do swego Białowodzia,
Do rodzinnych ognisk i do Źródła Życia.
Długo szła Rasa obok rzadkich osiedli,
Które spotykało się w tej Arimii [105] pradawnej.
Wszak niegdyś Chwała żyła wśród Arimów [106]
I Bogowie bywali [107] w kraju Podniebnym [108].
Póki ich władca [109] Prawa nie naruszył
Postanowiwszy połaszczyć się na dzieła Rasy [110].
Dostatek i szczęście uniósł Wiatr Boży [111],
Smutek i przygnębienie wszystkich Arimamów dopadły.
Wielki Smok [112] pokonany został w bitwie,
Gdzie z Rasą Wielkiej on bić się próbował [113].
Kiedy Letni Krąg od nowa rodził się [114],
Aryman [115] i Asur [116] nowy świat uczynili [117],
Coby ich ludzie żyli w pokoju i przyjaźni,
I wszelkich nieszczęść innym nie przysparzali.
Nie można stwarzać zbędnych czynów,
I niszczyć dzieła o szczęściu marząc.
Nikt nie może tworzyć swej doli,
Wznosząc je kosztem szczęścia innych,
Gdyż tak z dawna nakazywali nam Bogowie,
Dobro czynić i chronić je mocno …
Drawidzi i Nagowie [118] tę Mądrość poznali,
Kiedy nasi Przodkowie podarowali nim Wedy [119].
Odstąpili od czynów nieprzyzwoitych [120],
Poznawszy odwieczne Niebieskie Prawa [121]…
Pełne dobra czyny [122] wykonywać na Midgardzie,
Całej Rasie Wielkiej nakazali Bogowie.
Według Niebieskich Praw i Sumienia słuchając
Oni tworzyć powinni w Ciemny Czas [123],
I przyuczyć żyć po Bożych Prawach [124],
Inne narody w Midgardzie pięknym …
Rodom tworzyć pomagała Boża Siła,
Na czyny pełne dobra ich Życie kierując …
Napędzało Rasę najdroższe Źródło,
Co zachowywało się w uroczyskach starych …
Przewidywali Ciemnicę na Midgardzie Bogowie,
I Rasy potomkom pomóc postanowili …
Działo się to w pradawnych czasach,
Kiedy trzy księżyce nad Midgardem jaśniały.
We wnętrzu ziemi umieszczone było Źródło,
Ale dostęp ku niego skryty w uroczyskach dawnych.
W głębinach ziemskich gromadził Siłę,
W różnych miejscach na powierzchni wypływając.
Ale wieczne Źródło Boskiej Siły
Nie w każdym kraju świętej Rasy wybijało,
A tylko w miejscach, gdzie zgodnie z podaniami,
Bogowie w Midgard Siły Życia włożyły …
Obdarzali Świat Boskim Zamysłem
Ku wielkim celom Rody kierując …
I oto, wracając ku rodzinnych chramom,
Z rodzinnych Stron nadeszły czarne wieści.
Wrogowie skrycie wdarli się w progi [125]
Niszcząc Świątynię nad h’Aryjskim morzem [126].
Ich celem odszukać najdroższe Źródło,
Aby Rasicze Siły na zawsze straciły …
Siedem kręgów [127] pośpiesznie w drogę skierowało się
Bez ustanku gnali na koniach złotogrzywych.
Za sześć dni u brzegów h’Aryjskiego morza,
Ujrzeli pogorzelisko w miejscu Świątyni pradawnej.
Na Krody [128] złożyli wszystkie ciała zabitych,
I Ogień Święty zapalili zgodnie z obrzędem.
Stypę zrobiwszy [129] po Obrońcach Światła,
Na poszukiwanie wrogów dwa oddziały pomknęły.
Jednym dowodził Irysław wielce mądry,
I trzydziewięć witeziów [130] z nim było.
Podążył oddział ich we wschodnie ziemie,
Za morzem leżące, na wschodzie Jariły [131].
Tam Rasicze wyklętych ślady znaleźli [132],
Prowadzące ku dawnemu Źródłu Życia.
Ale wróg nie dojrzał [133] tej najdroższej ścieżki,
Po której wołchwy do Źródła chodzili.
Ich licho kręgami wodziło po leśninie
Próbując zwabić do wodnika na bagna.
Drogami nieprzetartymi przy wierzchołkach Białego Kamienia
Szedł Darzysław na czele drugiego oddziału.
Ich cel – zamknąć wszystkie drogi odwrotu
Tym, którzy naruszyli spokój Świętej Rasy.
W trzecią noc od pamiętnej Stypy
Obozowisko wrogów Irisław odkrył.
Noc okryła witeziów ciemnym płaszczem
Pomagając im podkraść się do obozowiska.
Jasne Sokoły przez Bożego Ducha prowadzone
Uderzyły razem na wszystkich wrogów obcych.
Wielu wrogów z pola walki zbiegło,
Mając nadzieję skryć się przed Prawem Odwetu,
Ale w ciemnych miejscach przy wierzchołkach Białego Kamienia
Na wrogów czekała Darzysława drużyna.
Nikt z wrogów nie uszedł rozliczenia,
Według Sumienia każdy został ukarany.
Gorzka Lekcja niech wrogom będzie wieścią,
Że Ziemia Święta Rasy zła nie wybacza.
Na tym skończył Ratymir swoją pieśń. Ona będzie żyć w sercach całej Rasy, ją w Rodach opowiadać będą potomkom, a także na targowiskach u Wiendogarda …
Przypisy
1. Potężna Asija – najstarsze Mocarstwo białych ludzi w Azjatyckiej części kontynentu, w dawnych źródłach była także znana jako Wielka Tartarija (Wielka Tartaria).
2. Ripiejskie góry – Góry Ural.
3. Morze h’Aryjskie – jezioro Bajkał.
4. Lodowate morze Daaryjskie – Północny Ocean Lodowaty.
5. Himawat-Gory – Himalaje.
6. Cztery Wielkie Rody Asów – da’Aryjcy, h’Aryjcy, Rasieny i Swiatorusy.
7. Asy – potomkowie Niebieskich Bogów, żyjący na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia).
8. Kraj Daaria – znajdował się na kontynencie, który zatonął w Północnym Oceanie Lodowatym.
9. Zaczęli Rodowo żyć-współżyć – t.j. w układzie wspólnoto-rodowym.
10. Trzy Księżyce – 1). Lela, okres obiegu wokół Midgard-Ziemi 7 dni; 2). Fatta, okres obiegu – 13 dni; 3). Miesiąc, okres obiegu – 29,5 dnia.
11. Rody Asów – to Obrazowo-Runiczne wyrażenie z dawna łączony w inny Obraz – RASA.
12. Rozkoszny brzeg Asii – terytorium współczesnej Zachodniej i Wschodniej Syberii, od Ripiejskich gór (Ural) do morza h’Aryjskiego (jezioro Bajkał).
13. Trójświetlne Jariło-Słońce – Stara Rodowa Mądrość głosi, że nasze Słońce nazywają trójświetlnym, dlatego że oświetla trzy Światy: Jaw, Naw i Sław.
14. Nie pragnęło iść na spoczynek – t.j. Słońce nie zachodziło za horyzont, gdyż w tamtych czasach  Midgard-Ziemia (planety Ziemia) jeszcze nie posiadała obecnego nachylenia osi.
15. Irij najcichszy – to Obrazowo-Runiczne wyrażenie połączono w skrót – Ir-tysz, współczesna nazwa – rzeka Irtysz.
16. Wielka Daaria – północny kontynent zatopiony w czasach starożytnych, nazywany także: Arktyda, Hyperborea, Siewierija itd.
17. Ziemski Irij – współcześnie rzeka Irtysz.
18. Swarga Najczystsza – Niebieskie Światy Sławi i Prawi.
19. Iryjskie góry – mongolski Ałtaj, w których ma swe źródła rzeka Irij Najcichszy (Irtysz).
20. Midgard-Ziemia – pradawna nazwa planety Ziemia.
21. Nazwali Białowodziem – nazwa Kraju pochodzi od nazwy rzeki Irij, co oznacza biała i czysta woda.
22. Stary Wszechsław – jeden z największych bajarzy-kronikarzy. Istnieje dawne podanie o tym, że Wieszczy Bojan w młodości uczył się sporządzać hymny i podania na podstawie najstarszych Haratii, które zestawił i zapisał sam Stary Wszechsław (w oryginale: Wsiesław).
23. Rasicze – tj. przedstawiciele Wielkiej Rasy, pradawni Przodkowie narodu rosyjskiego.
24. Stara Wiera protoplasta – Inglizmu.
25. Wiendogard Irijski – starożytne miasto nad brzegiem Irtyszu. Odkryte przez archeologów w pobliżu regionalnego centrum Bolszerieczje w obwodzie Omskim. Wykopaliska rozpoczęły się w 1998 roku, Wiendogard Irijski został zaliczony przez archeologów do pomników protomiejskiej kultury i otrzymał nieoficjalną współczesną nazwę – New-Arkaim.
26. Z wszystkich Krain Ziemskich – tj. z wszystkich krain i okolic, gdzie mieszkają Rody Wielkiej Rasy.
27. Uroczyska – osady szczególnie w Świętych miejscach.
28. Pustelnie Urmanskie – osiedla w tajdze.
29. Pamiętne Czasy – tj. Czasy, o których dość dobrze i szczegółowo zachowała się pamięć w narodach.
30. Jarowielki Dażbóg-Słońce – Złote Słońce w Gmachu Rasy na Swarożym Kręgu (współczesna nazwa to beta Lwa). Jarowielkim Złotym Słońcem nazywają ze względu na jaskrawsze i intensywniejsze promieniowanie w porównaniu z Jariło-Słońcem oraz większe co do wielkości i masy.
31. Ingard-Ziemia – praojczyzna wielu Sławiano-Aryjskich Rodów, jedna z Ziem (planet) w systemie Dażbóg-Słońca, na której istnieje biologiczne życie podobne do tego na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia). Okres obiegu wokół Dażbog-Słońca wynosi 576 dni.
32. Najbliższym Ziemiom – tj. do planet w pobliskich Gwiezdnych Systemach, na których istnieje życie, i z którymi mieszkańcy Ingard-Ziemi utrzymywali przyjacielskie i braterskie stosunki.
33. Jasnych Światów – tj. galaktyk i Gwiezdnych Systemów, znajdujących się pod kontrolą i opieką Jasnych Boskich Sił.
34. Źródło – Haratii Światła.
35. Krąg Lat – tj. 16 lat.
36. Jak wypełnia się tam Wolę Bożą – tj. wykonywane są Przykazania i Prawa Jasnych Bogów, prowadzące Jasne Światy ku szczęściu, rozkwitowi i harmonii.
37. Księżyce – Ingard-Ziemia w systemie Dażbog-Słońca ma 2 Księżyce – Dużą i Małą. Duży Księżyc o okresie obiegu wokół Ingard-Ziemi 36 dni, a Mały Księżyc – 9 dni.
38. Rodowy Filar – Dawna Mądrość i Zasady, których przestrzega Ród niezależnie od tego, w jakich Światach (galaktykach) i na jakich Ziemiach (planetach) mieszkają przedstawiciele Dawnego Rodu.
39. dwa kręgi lat być z Rodzicami – zgodnie z zasadami Rodowego Filaru mężczyzna w ciągu 32 lat od urodzenia winien był nabywać od swojego ojca i starców swojego Rodu Dawną Rodową Mądrość, niezależnie od tego czy stworzył własny Rodzinny Związek czy też nie.
40. Poszukać Losu swego – tj. poznać u Strażników Losów skryty Wielki Cel, którego wykonanie w obecnym Życiu jest niezbędnym, by kontynuować swe posuwanie się po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
41. Towarzysz broni – tj. mający podobny Los i Wielki Cel.
42. Za Losem swoim podążając – kroczenie za przeznaczeniem Losu do Wielkiego Celu.
43. z Rodzicielskim błogosławieństwem – ani jednego czynu ani jednej Drogi nie zaczynano bez pobłogosławienia Rodziców, gdyż uważano, że bez błogosławieństwa każdy wielki czyn to czyn pozbawiony powodzenia, a to oznacza, że nie przyniesie Radości i spokoju Duszy.
44. Święty las – tj. las, w którym rosną obdarzające siłami i bardzo szanowane w Najstarszych Rodach Święte drzewa.
45. Pustelnia-sanktuarium – Święta osada.
46. Znał on Bogów, wszystkie Światy z gwiazdami – tj. wiedział i utrzymywał stosunki z Bogami, a także odwiedził wszystkie galaktyki i Gwiezdne systemy znajdujące się pod kontrolą Związku Jasnych Światów.
47. Dziewięć Wiecznych Lat – 2304 lata. Jedno Wieczne Lato odpowiada 256 latom, tj. 16 Kręgom Lat.
48. Wyższa Wola Swaroga – niewzruszona Zasada, która niechybnie spełnia się Wybrańcom zanim przyjdzie czas przejść w Nowe Życie w Najwyższym Jasnym Świecie.
49. Osiem długich lat i trzy miesiące – 4716 dni. Rok na Ingard-Ziemi trwa 576 dni i składa się z 16 miesięcy po 36 dni każdy. Tydzień, podobnie jak i na Midgardzie, trwa 9 dni.
50. Sens Wszechświata – tj. sedno spełnienia Niebieskich Praw wznoszenia się po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
51. Ziemie dalekie – planety w oddalonych galaktykach, znajdujące się na Niebieskich Granicach między znanymi Wszechświatami.
52. W wyznaczony czas – tj. w tym kontekście po zakończeniu okresu nauki.
53. Osiem Dróg – najkrótsze Niebieskie Drogi, łączące dziewięć Światów (galaktyk). Te Niebieskie Światy współbrzmiące ze Światami Bogów, o których opowiada stara sławiano-skandynawska tradycja.
54. Czas przemijający – tj. szybki bieg czasu. Odpowiednie potoki szybko płynącego Czasu były wykorzystywane do błyskawicznego pokonywania odległości między dwoma Gwiezdnymi Systemami.
55. Miarowa Droga – tj. określona, znana, zmierzona odległość.
56. Światy Złotych Słońc w Rękawie jednym – nasza galaktyka posiada swastyczną formę, w jednym z jej rękawów znajdują się nasze Jariło-Słońce i Dażbog-Słońce (beta Lwa).
57. Mnóstwo Ziem koło jasnych gwiazd – tj. planetarnych systemów.
58. Mądrość wielu Gwiazd – tj. Starą Mądrość, którą przesiedleńcy z innych Światów przynieśli na Midgard-Ziemię (planetę Ziemia).
59. Zamieszkujący ten Świat – przedstawiciele Białej Ludzkości jako pierwsi w pradawnych czasach zaludniali i zagospodarowywali Midgard-Ziemię (planetę Ziemia).
60. Granica – niewidzialna granica między galaktykami, które znajdują się pod kontrolą Jasnych i ciemnych mocy.
61. Gdzie niegdyś przebiega Rasy cudowna Droga – początkowo Midgard-Ziemia od momentu osadnictwa znajdowała się na przecięciu kosmicznych Dróg, które łączyły zamieszkałe Ziemie w różnych Światach (Gwiezdnych systemach), gdzie mieszkali tylko przedstawiciele Wielkiej Rasy, t j. Białej Ludzkości.
62. Dla czterech Światów – tj. dla przedstawicieli Ziemskiej Ludzkości, których Przodkowie przybyli na Midgard-Ziemię z różnych Niebieskich Gmachów (Gwiezdnych systemów), a mianowicie Wielkiej Rasy (Białych); Wielkiego Smoka (Żółtych); Ognistego Smoka (Czerwonych) i wielu przedstawicieli z Gmachów Mrocznej Pustki (Czarnych).
63. Stateczność ruchu naszego Świata – tj. określona droga, po której przemieszcza się nasza galaktyka.
64. Droga jego często Granicę przekracza – w określone wszechświatowe cykle raz jeden, raz inny Rękaw naszej galaktyki przecina Granica, tj. niewidzialną granicę między galaktykami, które znajdują się pod kontrolą Jasnych lub ciemnych mocy.
65. Wajtmary – Duże Niebieskie Rydwan Bogów.
66. Z Mroku zszedłszy – tj. z Gwiezdnych Systemów Ciemnych Światów.
67. Nieżyty i nieludzie i wszelkie biesy – istoty różnego rodzaju z Gwiezdnych Systemów Ciemnych Światów, które u Słowian były określane jednym słowem – Piekło.
68. Coby rozwój w Swardze wrócił – tj. przestrzegano Niebieskich Praw (praw universum) wspinaczki po Złotej Drodze rozwoju duchowego i Doskonałości.
69. Z różnych Gmachów Swarożego Kręgu – tj. z Gwiezdnych Systemów, które tworzą tak zwany Sławiano-Aryski Krąg złożony z 16 Sławiano-Aryjskich Gwiazdozbiorów.
70. Jaśni Bogowie – tj. Wyżsi Bogowie, Bogowie-Twórcy, Bogowie-Patroni, Bogowie-Zarządcy, Bogowie-Opiekunowie, Bogowie-Instruktorzy z Jasnych Światów Sławi i Prawi, zarządzający Swargą Najczystszą.
71. W ponury czas – takie przejściowe okresy zwano także: Nocą Swaroga w Sławiańskiej tradycji; albo Kali-Yuga w Aryjskiej i Indyjskiej tradycji.
72. W Asgardie na Iriju – tj. w mieście Bogów nad rzeką Irtysz, aktualnie w tym miejscu znajduje się współczesne miasto Omsk.
73. Dwudziewięć dni – t j. 18 dni, dwa pełne Sławiano-Aryjskie tygodnie, które składają się z 9 dni.
74. Rody Pradawnej Rasy – w głębokiej starożytności prapraszczurowie Przodków wielu dawnych Rodów Rasy przenieśli się z Ingardu na Midgard-Ziemię (planetę Ziemia). Z czasem, żyjący na Midgard-Ziemi zaczęli nazywać siebie Wielką Rasą, a wciąż żyjących na Ingard-Ziemi – Starą Rasą.
75. Sześć Kręgów Życia – 864 lat, gdyż na Krąg Życia składa się 144 lata.
76. Równowaga – w danym kontekście to słowo oznacza Harmonię.
77. Gmachy Kręgu Swa – 16 gwiazdozbiorów, które składają się na Swaroży Krąg.
78. Swastycznego – tj. czwartego Gmachu, który odpowiada gwiazdozbiorowi Łabędzia (w sławiańskiej tradycji).
79. Trójswastycznego – t j. dwunastego Gmachu, który odpowiada gwiazdozbiorowi Łosia (w sławiańskiej tradycji).
80. Żeby ich śladem nikt się nie skradał – tj. żeby nikt po kryjomu nie szedł ich tropem
81. Krynica – źródło, struga.
82. Czyste Światło – Inglia.
83. Na samym pograniczu – przy samej Granicy, na Granicy.
84. Rasa Światła Czystego – tj. biali ludzie, zachowujący Święty Pierwotny Ogień – Inglię.
85. Lela – najmniejsza z Księżyców, który wcześniej obiegał Ziemię.
86. Tarch – Bóg Tarch Pierunowicz, nazwany w narodach dającym Bogiem albo Dadźbogiem.
87. W tych Sieczach – w szrankach, w bojach, w bitwach.
88. Twierdza Arkolna – być może jest mowa o odkopanym obecnie na Południowym Uralu Arkaimie.
89. Skitja – od słowa Skit – Kraj Świętych osiedli i miast, później nazwę zmieniono na Scytia.
90. Tworzyli potwory – odprawiali stare Obrzędy gojące rany i tamujące krwotoki.
91. Dij – Naczelny Kapłan, Władca Mądrości, głowa Rady Kapłanów.
92. W dwa Tygodnie – po 18 dniach.
93. Arszyn – sławiańskia miara długości, odpowiada 71, 12 centymetra.
94. Piędź – sławiańskia miara długości, odpowiadać 17, 78 centymetra.
95. Jagody Śpiączki – malina. Jagodą Śpiączki albo niedźwiedzią jagodą, nazywano tak przez zamiłowanie niedźwiedzi do delektowania się tą maliną. Ponadto malinowy sok bardzo często nazywano niedźwiedzią krwią, którą polewano korzenie Pierunowego drzewa czyli dębu by mrówki zjadające słodki malinowy sok niszczyły wszystkie szkodniki, które gnieździły się w dębowej korze i korzeniach.
96. Pół miary – 53,34 cm. Miara, sławiańskia miara długości, odpowiadać 106, 68 centymetra. Połowa Miary odpowiada innej sławiańskiej mierze długości, która zwała się – Stopa.
97. Teby Bogom przynieśli wszelakie – ze wszystkich miejsc przynieśli dary wszystkim Jasnym Bogom bez wyjątku.
98. Swiatogor dał Radmirowi swoje całowanie – tj. duchowe pokrzepienie i Ojcowskie błogosławieństwo, którym Ojciec błogosławi swego syna broniącego swojego dawnego Rodu i dawnych Świątyń, którymi obdarzyli Jaśni Bogowie lub mądrzy Przodkowie.
99. Dobre słowo na drogę walczyć idącym – tj. dał swoje duchowe pokrzepienie i błogosławieństwo witeziom idącym na bitwę z wrogami.
100. Zasadzkowy schron – skryty punkt obserwacyjny.
101. Wyprawił – tj. zbudował, stworzył.
102. Przy Kamieniu – tj. obok dolmena.
103. Drawidia – tak w przeszłości Rasicze nazywali dawne Indie, od nazwy najliczniejszego narodu – Drawidów.
104. Wracała – po pierwszej h’Aryjskiej wyprawie do Drawidii (dawne Indie). Było to w Lato 2893 od Z.P.G.C. (2615 r. p.n.e.), zaś rozpoczęcie pierwszej h’Aryjskiej wyprawy do Drawidii wypadało w Lato 2817 (2692 r. p.n.e.).
105. Arimia – kraj ciemnoskórych (w porównaniu z przedstawicielami Rasy), tak w odległej przeszłości Rasicze zwali dawne Chiny.
106. Arimy – mieszkańcy dawnej Arimii. Arim – oznacza ciemnoskóry.
107. Bogowie bywali – stare chińskie podania i legendy także opowiadają o wizycie w Chinach w czasach starożytnych Bogów Mieszkańców nieba.
108. W kraju Podniebnym – to obrazowa nazwa, dla swojego kraju, do dziś używana przez mieszkańców Chin.
109. Władca – władca starożytnej Arimii nazywał się Aryman, tak jak władca carstwa nazywał się Car, a Księstwa – Kniaź (książę).
110. Postanowiwszy połaszczyć się na dzieła Rasy – tj. postanowił rozpętać zaborczą, rabunkową wojnę przeciwko Wielkiej Rasie. O tej wojnie opowiada dawna a-Westa (pierwsza Wiadomość). Nie należy mylić tej a-Westy ze zniekształconą Zend-Awestą w interpretacji Zaratustry (Zoroaster). Gdyż zniekształcił Starą Wiadomość i bitwę między Światłoskórymi (Rasiczami) i Ciemnoskórymi (Arimami), odbywającą się na Midgard-Ziemi (planecie Ziemia), przekształcił w Niebieską Bitwę między Światem a Ciemnością, gdzie Bóg Światła Ahura-Mazda (Asur) zwycięża Ciemnego Boga Ahrimana (Aryman).
111. Wiatr Boży – obrazowa nazwa Wiatru Zmian, kiedy dobrobyt narodu zamienia się w jego upadek. Od tej obrazowej nazwy, pojawiła się starożytna chińska mądrość, że najcięższy czas to Czas Zmian.
112. Wielki Smok – jedna z obrazowych nazw Arimii (dawne Chiny). Do tej pory naród chiński mówi o sobie – naród Wielkiego Smoka. Na cześć Wielkiego Smoka organizowane są uroczyste festiwale. Z jaskrawych i wielokolorowych materiałów wykonywane są jego figury i wyobrażenia.
113. Wielki Smok został zwyciężony w bitwie, gdzie z Rasą Wielką bić się próbował – to wydarzenie zostało uwiecznione w historii starożytnej. Biały jeździec (Bóg, Witeź) rażący oszczepem (mieczem) smoka (pradawnego węża) umieszczany na freskach i płaskorzeźbach starych Kapiszczy (Chramów) i różnych budowlach Wielkiej Rasy. Rzeźby o tej tematyce wykonywano z kamienia, odlewano z metali szlachetnych i rzeźbione z różnych gatunków drzew. To zwycięstwo zostało utrwalone na Obrazach (ikonach) i wybite na monetach. Obecnie ten temat jest znany pod nazwą: Jerzy Zwycięzca rażący oszczepem smoka (węża).
114. Letni Krąg od nowa rodził się – Dzień równonocy jesiennej. W ten dzień Rasicze (Sławianie i Ariowie) obchodzą Nowolecie (nowy rok).
115. Aryman – władca Arimii.
116. Asur – z h’Aryjskiego As – Bóg żyjący na Ziemi, Ur – zagospodarowana, rozkoszna ziemia. Asur – to tytuł Jasnego Kniazia ziemi Świętej Rasy. Później dało to podstawy starorosyjskiemu obrazowi wyrażenia: “АЗЪ ЕСМЬ ЦАРЬ”, co oznaczało: A (As – Bóg) З (Ur – ziemia) Ъ (uczyniony, uznany) ЕС (wszystkim) МЬ (światem – społeczeństwem) ЦЕ (ce – to, ten) ЗАРЬ (Zorza – niosąca Światło) tj. “Bóg na Ziemi uznany przez całe społeczeństwo za nosiciela Światła”.
117. Aryman i Asur nowy świat uczynili – tj. zawarli traktat pokojowy między dwoma prowadzącymi wojnę mocarstwami, Wielkim Smokiem (Aryman) i Wielką Rasą (Asur). To wydarzenie uwieczniono w kalendarzu odliczając upływ czasu od Stworzenia Świata (zawarcie pokoju) w Gwiezdnej Świątyni (nazwa roku na Kręgoleciu Czisłoboga). 22 września 2013 roku, w Święto Nowolecia (nowy rok), Starowiery-Inglingi będą obchodzić Lato 7521 od roku w którym nastąpiło to wydarzenie (Z.P.G.S. – Zawarcie Pokoju w Gwiezdnej Świątyni). Wcześniej, jeszcze trzysta parę lat wstecz, wszyscy Słowianie obchodzili ten Dzień Zwycięstwa w Nowolecie (Dzień Jesiennej Równonocy), póki imperator uzurpator Piotr I z Rodu Romanowów, w Lato 7208 nie zniósł tego święta, i nie wprowadził obcego (watykańskiego) kalendarza, w którym nakazano obchodzić Nowolecie zimą 1 генваря (stycznia) roku 1700 od Narodzin Chrystusa.
118. Drawidy i Nagi – mieszkańcy Starożytnych Indii.
119. Kiedy nasi Przodkowie podarowali nim Wedy – Święte Teksty, które współcześnie znane są jako Indyjskie Wedy, pomimo, że wiele indyjskich oryginalnych źródeł, takich jak Purany, Mahabharata i inne opowiadają o tym, że Biali Nauczyciele (Riszy) przyszli zza północnych wysokich gór (Himalaje) przynieśli im Wedy i nową wedyjską Wierę (Hinduizm).
120. Odstąpili od czynów nieprzyzwoitych – tj. od krwawych ofiar z ludzi składanych Bogini Kali-Ma i Czarnym Smokom.
121. Poznawszy odwieczne Niebieskie Prawa – takich jak Prawo Karmy, Prawach Inkarnacji, Reinkarnacji i innych.
122. Pełne dobra Czyny – tj. pomoc wzajemna, kreatywność i twórczość.
123. Ciemny czas – Noc Swaroga w Sławiańskiej tradycji, Kali-Yuga w Aryjskiej albo Indyjskiej tradycji.
124. Po Bożych Prawach – tj. według Niebieskich Praw Jasnych Bogów.
125. Wdarli się w progi – naruszyli granice Białowodzia.
126. Nad h’Aryjskim morzem – koło jeziora Bajkał.
127. Siedem Kręgów – 112 żołnierzy (jeden krąg – 16 żołnierzy).
128. Krody – pogrzebowe ogniska, na których odbywało się całopalenie ciał zmarłych by ich Czysta Dusza z dymem krody mogła lekko wznieść się ku Swardze Najczystszej.
129. Stypę zrobiwszy – tj. przeprowadzili wymagane w starym Prawie Wielkiej Rasy obrzędy pogrzebowe.
130. Trzydziewięć Witeziów – 27 żołnierzy (3x po 9).
131. Za morzem leżące, na wschodzie Jariły – tj. na wschodzie od jeziora Bajkał.
132. Znaleźli – ujawnili, uzyskali.
133. Nie ujrzał – nie zobaczył, nie ujawnił.