PB: A niby dlaczego i za co mieliby przepraszać?! Nie oni to zrobili, ani ich rodzice, ani ich naród ni plemię. Nie oni zorganizowali Szoa i nie oni zabijali Zydów. Zydzi nieprzeprosili ani swoich zgładzonych przez syjo-hitlerowców, ani Polaków dodatkowo zamordowanych i zniszczonych przez sowieto-żydostwo i żydo-komunę, a obecnie dojonych i niszczonych przez żydo-liberałów. Douczyć się historii, Wysoki Sądzie! Białostocka dintojra sieje nienawiść do Polaków. Tym samym zakłamuje Szoa i Holokaust. Za to wszystko grożą surowe kary, Wysoka Dintojro!
To tak jak obarczyć Syryjczyków winą za użycie broni chemicznej przez bandytów Obomby na chrześcijanach…
……………………..
Skazani za „Nie przepraszam za Jedwabne”
Marian Baginski | 23 września 2013
Sąd w Białymstoku zdecydował, że hasło „Nie przepraszam za Jedwabne” to nawoływanie do nienawiści na tle różnic narodowościowych i wyznaniowych. Tym samym, oskarżonym o to mężczyznom, podtrzymano wyroki wydane przez wymiar sprawiedliwości niższej instancji.
Sprawa zaczęła sie od 2011 roku, kiedy to podczas Marszu Jedności, przeciwna Marszu kilkudziesięcioosobowa grupa skinheadow wykrzykiwała hasła: „Precz z komuną”, „Naszą bronią nacjonalizm”, „Nie przepraszam za Jedwabne”, „Bóg, honor i ojczyzna”, „Jedna Polska narodowa”.
Trzeba wspomnieć, ze w czasie tego protestu nikt nie został aresztowany. Ostatecznie, po uzyskaniu opinii biegłego oceniającego treść okrzyków, oskarżono pięciu młodych mężczyzn. W akcie oskarżenia wymieniając okrzyk “Nie przepraszam za Jedwabne”. Po wydarzeniu zatrzymano pięciu mężczyzn. Oskarżono ich o nawoływanie do nienawiści. Żaden z nich nie przyznał się do stawianych zarzutów.
Sąd jednak uznał ich za winnch. Jeden z nich został skazany na dziesięć miesięcy, a pozostali na sześć miesięcy, pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata.Dodatkowo Ci ostatni musieli zapłacić po pięćset złotych grzywny. Na ich niekorzyść pprzemawiała kryminalna przeszłość.
26-latek Paweł E. ma na koncie już trzy wyroki. Za wymuszenie rozbójnicze, za narkotyki, a ostatnio został skazany prawomocnym wyrokiem na rok i 4 miesiące więzienia za bijatykę w Ostrowi Mazowieckiej (lokalni bandyci, wykorzystując skinów jak wojsko, walczyli o kontrolę nad bramkami; w strzelaninie zginęła jedna osoba). Student prawa Marcin S. też zadarł z wymiarem sprawiedliwości – został skazany na pół roku więzienia w zawieszeniu na trzy lata za “ustawkę” po meczu w Szepietowie. Karol P. goni kolegów. Siedzi na ławie oskarżonych za motywowaną rasowo napaść z maczetami w centrum miasta. Jest też w kręgu podejrzanych o atak na policjantów . Był również spisany przez policję niedaleko miejsca, gdzie wiosną przed rokiem skatowano Ormianina, a w jego samochodzie znaleziono kominiarki i metalowe pałki. Najmłodszy, 19-letni Paweł A., nie był co prawda karany, ale po “kontrmarszu” trafił do izby wytrzeźwień. Bywal tam czestym gosciem.
Odwołano się od wyroku. Mecenas Juliusz Kołodko, obrońca jednego z oskarżonych, przytoczył badania opinii publicznej. Wynikało z nich, że 48 procent respondentów uważa, iż Polacy nie powinni przepraszać za mord w Jedwabnym. Stwierdził też, że oprócz ustaleń Instytutu Pamięci Narodowej z roku 2002 są publikacje, które poddają w wątpliwość aktywny udział Polaków w przeprowadzaniu zbrodni. W końcu mecenas powołał się na konstytucyjną wolność słowa.
Nie przekonało to jednak sędziów z Sądu w Białymstoku. Wyrok z niższej instancji został podtrzymany. Tak więc , witamy w Absurdystanie. Sąd w Białymstoku uznał, iż hasło “Nie przepraszam za Jedwabne” to “mowa nienawiści” i podtrzymał wyroki dla 4 mężczyzn.
( Por.źródło: wp.pl, nacjonalista.pl)
Oskarżeni są winni siania nienawiśći
W uzasadnieniu sędzia Ewa Dakowicz podkreślała, że wszyscy oskarżeni brali udział w zdarzeniu, i to udział aktywny. Z opisu czynu wyeliminowała określenie “zgromadzenie publiczne”, ponieważ organizatorzy mogli nie dopełnić formalności, co jednak nie znaczy, że było to zgromadzenie nielegalne.
– Były to jednak hasła skandowane publicznie. Intencje organizatorów marszu były wszystkim znane, oskarżeni nie znaleźli się tam przypadkowo, a wznoszone przez nich okrzyki nie były zgodne z ideą marszu. Najistotniejsze jest to, że nie manifestowali oni swoich poglądów, ale głosili hasła będące nawoływaniem do nienawiści na tle narodowościowym. Zwłaszcza że hasła te padały w określonym kontekście – aktów wandalizmu wymierzonych przeciwko mniejszościom narodowym i wprost odnosiły się do idei marszu, torpedowały ją. Oskarżeni nie tylko głosili swoje antysemickie poglądy, ale także – poprzez okrzyki i towarzyszące im gesty, jak wymachiwanie rękami – siali nienawiść. Nawoływali do tego, by poczuć wrogość, złość, brak akceptacji wobec Żydów. Takie zachowanie jest karalne – mówiła sędzia Ewa Dakowicz.
(Por.http://bialystok.gazeta.pl/bialystok/1,35241,13529156,_Nie_przepraszam_za_Jedwabne__sieje_nienawisc__Wyrok.html#ixzz2fa1AGPMm)
Na nic przydały sie tłumaczenia obrońcy oskarzonych, ze badania opinii publicznej, z których – jak mówił – wynika, iż 48 proc. respondentów uważa, że Polacy nie powinni przepraszać za mord Żydów w Jedwabnem.
Wspomnial, że oprócz ustaleń IPN w tej sprawie, jest wiele rzetelnych bezpropagandowych publikacji, które w sposób rzeczowy i naukowy kwestionują udział w tej zbrodni Polaków. Obrońca powoływał się też na konstytucyjną wolność słowa i prawo do wyrażania poglądów.
Wszystkie apelacje sąd uznał jednak za bezzasadne i wyroki utrzymał w mocy. Hasło “Nie przepraszam za Jedwabne”, to mowa nienawiści na tle narodowościowym – mówiła w uzasadnieniu sędzia Irena Rybska.
Odnosząc się do argumentu obrony o korzystaniu z wolności słowa, sąd zwrócił uwagę, że nie jest ona niczym nieograniczona. Przypomniał, że w Konstytucji jest też zakaz dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe, etniczne czy narodowe, a także zapis zapewniający obywatelom polskim należącym do mniejszości, wolność zachowania i rozwoju własnego języka, obyczajów, tradycji i kultury.
Sąd zwrócił też uwagę na przepisy prawa międzynarodowego, których Polska jest stroną, m.in. Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych.
Rybska mówiła, że problem staje się coraz bardziej widoczny “w obliczu rosnącej wieloetniczności i utrzymujących się stereotypów dotyczących różnych grup ludności”, a ta wieloetniczność i stereotypy są wyzwaniem dla organów państwowych. Nie zgodziła się z opinią obrońcy, że to media stworzyły problem i to z tego powodu doszło do procesu.
“Bardzo dobrze się dzieje, że to media reagują na takie sprawy, że informują społeczeństwo o takich przypadkach. I bardzo dobrze się dzieje, ponieważ przez ten kraj przetacza się debata społeczna, i to zjawisko w sposób wyraźny zostaje dostrzeżone” – powiedziała sędzia.
Mówiła, że zauważalna jest w sądzie większa liczba takich spraw. “Te dane obrazują, że następuje eskalacja tego rodzaju zachowań i mowy nienawiści” – powiedziała i zwróciła uwagę, że w ostatnim czasie wiele incydentów na tle narodowościowym miało miejsce w województwie podlaskim.
Rybska przypomniała ustalenia IPN, dotyczące odpowiedzialności za mord Żydów w Jedwabnem w lipcu 1941 roku.
“To są oficjalne ustalenia poczynione przez IPN i nikt tego nie może bagatelizować. Musimy uczyć się na błędach historii i historia jest sumieniem nas wszystkich, Polaków, i musimy się z tymi faktami liczyć. I wznoszenie tego rodzaju okrzyków (“nie przepraszam za Jedwabne”), oczywiście, że jest mową nienawiści na tle narodowościowym” – mówiła sędzia.
Sąd przypomniał, że biegła powołana w sprawie badała lokalny kontekst sprawy i słów, które padły. Biegła stwierdziła, że zakłócenie Marszu Jedności nie było odosobnionym wybrykiem młodych ludzi. “Lecz nabiera głębszego znaczenia, które odzwierciedla rasistowskie i antysemickie poglądy tej grupy, czy też pewnego środowiska, tworząc tym samym klimat, który może niepokoić tamtejsze wielokulturowe społeczeństwo” – cytowała sędzia. Jest to swego rodzaju curiosum, jak sie mowi o „wielokulturowym spoleczenstwie” w Bialymstoku.
Zapewne sędzia Rybska niedoczytała do końca kontrowersyjnej nieopartej na wszystkich faktach i obecnie dostepnych dokumentach (2013) decyzji IPN z 9-tego lipca 2002 roku:”Co do udziału polskiej ludnosci w dokonaniu zbrodni n a l e z y ( podkreslenieM.B.) przyjąć, ze byla to rola decydujaca o zrealizowaniu zbrodniczego planu. W tym stanie rzeczy stwierdzic nalezy (pokr. M.B.),ze zasadne jest przypisanie Niemcom, w ocenie prawnokarnej sprawstwa sensu largo tej zbrodni”.
Mowienie IPN o „roli decydujacej ludnosci w realizowaniu zbrodniczego planu „ jest w obecnym stanie badań nad zbrodnią w Jedwabnem co najmniej przesadą i zaprzeczniem faktom zawartym w dokumentach obecnie dostępnych w 2013 roku ( niemieckie archiwa-sąd nad Sheaperem w Duisburgu w roku 1964, skazujacego Sheapera na kare więzienia za mord w Jedwabnem, przerwane interview z tym ostatnim, archiwa Żydowskie wskazujące na nazistów niemieckich jak bezpośrednich sprawców, częsciowa ekshumacja- gdzie znaleziono niemieckie luski i naboje z lat 1941 -42,czy odkopana w grobie przestrzelona czaszka. Częsciowy raport Prof Koli z tej częściowej ekshumacji wtedy utajniono.).
Stwierdzenie IPN:”należy przyjąc”- jest oznaczeniem hipotetycznym ,oznacza to w języku polskim hipotezę.”Stwierdzic nalezy”(IPN) – jest to wyrażenie mocniejsze – w tym wypadku można już mowić o jakiejś teorii.
Niestety , nie kto inny , ale Lech Kaczynski- ówczesny minister sprawiedliwosci zabronił dalszej ekshumacji, gdy zaczeto „wykopywać” dowody zaprzeczające wyssanym z palca teoriom J.T.Grossa, jak też powielanym przez innych wypowiedzi o rzekomym udziale Polakow w tym mordzie. Jak słussznie zauważyli poważni i znający temat recenzęci „Sąsiadów” J.T.Grossa, nie chodziło mu o przedstawienie historycznej rzeczywistości, ale na tle wieloznacznego obrazu mordu insunuować rzekomy współudział Polaków w mordowaniu Zydów na okupowanych przez nazistow niemieckich polskich terenach.
Juz sam napis na obecnym monumencie upamietniajacym ta zbrodnie nie wskazuje na Polaków jak sprawcow czy współsprawców.”Pamieci Zydów z Jedwabnego i okolic , mężczyzn kobiet i dzieci, współgospodarzy tej ziemi, zamordowanych, żywcem spalonych w tym miejscu10 lipca 1941 roku.”
Stąd teź niech sąd mnie też ukarze za: „Nie przepraszam za Jedwabne”.
Zorganizujmy akcje wysyłania listów, e-mails do Sądu Okręgowego w Białymstoku”Nie przepraszam za Jedwabne”.
Adres : Sąd Okregowy w Bialymstoku
Ul. M. Sklodowskiej-Curie 1
15-950 Bialystok tel 857459360(363) e-mail boi@bialystok.so.gov.pl
Odwiedz :www.internationalresearchcenter.org
Idźmy w ślady posła Janusza Wojciechowskiego
Janusz Wojciechowski, posel PiS: “Skaż mnie sądzie – ja też nie przeprosiłem za Jedwabne!”
Za Jedwabne powinni przeprosić Niemcy i Rosjanie, którzy wspólnie i w porozumieniu, we wrześniu 1939 roku, najechali i zniszczyli państwo polskie – to państwo, w którym Polacy i Żydzi, w miasteczku Jedwabne i w tysiącu innych miast, żyli razem od pokoleń, mieli swoje domy, sklepy, kościoły, synagogi, byli równi wobec prawa, nie walczyli ze sobą i nie zabijali się nawzajem.
3. Za Jedwabne powinni przepraszać Niemcy i Rosjanie, którzy wyłamali polskie szlabany graniczne, okrążyli ze wszystkich stron i rozbili polską armię, zniszczyli i wymordowali polskich oficerów, policjantów, prokuratorów, sędziów, księży, którzy rozbili polskie więzienia i uwolnili tysiące kryminalistów, którzy miliony niewinnych Polaków zapędzili do łagrów, obozów koncentracyjnych, do bunkrów głodowych, na szubienice, do komór gazowych i dołów śmierci.
To Niemcy i Rosjanie rozkazywali i pozwalali żydowskim kryminalistom mordować niewinnych Polaków, a polskim kryminalistom mordować niewinnych Żydów.
4. Gdyby nie ich diabelski pakt Ribbentrop-Mołotow, gdyby nie ich straszny wrześniowy najazd – Jedwabne miałoby teraz dziesięć tysięcy mieszkańców, w tym siedem tysięcy Żydów, żyjących w zgodzie z Polakami.
Gdyby nie ten diabelski pakt i najazd, to Polska – zgadzam się z Szewachem Weissem – miałaby dziś 50 milionów ludzi, w tym 10 milionów Żydów i byłaby liczącą się w świecie potęgą gospodarczą.
I żadna polska dłoń nie wzniosłaby się do mordowania jedwabieńskich, ani innych polskich Żydów.
Janusz Wojciechowski
Poseł do Parlamentu Europejskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości.
Cytowane za portalem wPolityce
—
Marion Baginski