Kiev chiefs of staff: we’re on a verge of a disaster
7.7.2014, translation Piotr Bein
According to a Kiev source, Ukrainian chiefs of staff panic: a catastrophic defeat of ‘anti-terrorist operation’ in S.E. Ukraine is expected shortly. Prepared by the chiefs of staff and implemented since early June, the operation plan has been repeatedly distorted under pressure from Ukrainian Security Service SBU and s.c. advisors. Partly, the plan provided for cutting the lines Dmitrov-Debaltsevo and Amvrosiyevka-Debaltsevo in order to isolate Donetsk and make secure the left wing of own forces that approach from the south along the state border towards Izvarino and Krasnodon.
While advancing on Debaltsevo from Dmitrovka stopped near Gorlovka w/o tragic consequences, the failed assault from Amvrosiyevka direction means a critical situation for Kiev forces. Not only were Amvrosiyevka and Snezhnoye not taken, but also the Saur-Mogila heights remain in insurgent hands.
As the insurgents used heavy vehicles incl. tanks for the first time in large numbers (Kiev says 15 tanks) at Snezhnoye, and as Donetsk republic units applied anti-aircraft weapons, Kiev chiefs of staff insisted on a plan correction, but SBU leaders and their advisors wanted to continue the flawed assault along the border, w/o having secure wings.
In effect, the core of junta’s southern forces, incl. a large number of tanks, armoured vehicles and artillery, advanced 60 km along the state border, leaving behind a 7-8 km corridor between Saur-Mogila hill and the border. All military supply transport is thus exposed to insurgent fire — on a clear day one can see the Azov Sea 90 km away, never mind the narrow corridor closer to the hill. Between mid-June and the end of “ceasefire”, insurgents attacked and partly destroyed more than 20 supply convoys. At the moment, junta forces occupying Dolzhanski border crossing and having advanced from south to Sverdlovsk, may run out of supplies, both ammo and food.
72nd mobile brigade is junta’s essential force in the semi-encirclement. Its troops don’t excel in combat enthusiasm against Donbass insurgents. While up to July 4, advancing junta forces w/o flanks secured seemed acceptable in view of insurgent shortage of assault capacity, panic broke out among Kiev chiefs of staff after Strelkov’s exit from Slaviansk next day.
The panic is accompanied by an episode lately, in which the chief of Ukraine staff Kutsin was seriously wounded in “friendly fire”. Right away, ministry of defence, SBU, Ukrainian army, National Guard and ‘volunteer’ battalions started a fight for who should replace Kutsin.
Nevertheless, the panic infected all of the campaign participants: makeshift measures were adopted, incl. extra troops to storm Saur-Mogila in the open field, against high-caliber machine guns and artillery bombardment. Luckily, not regular army soldiers but volunteer “Azov” battalion suffered the heaviest losses (up to half of men, mostly disobedient head-hunters and neonazis).
The fresh fact that mighty artillery dominates Saur-Mogila environs woke up the chiefs of staff to the need for immediate troop withdrawal from Dolzhanski and Sverdlovsk, but the campaign is directed by “professionals” like Hitler was in Stalingrad seige.
Many officers in the general chiefs of staff HQ succumbed to demoralization due to diletante leadership by SBU who head for a disaster. The officers also get depressed because the SBU, advisors and National Guard turned a logical and even beautifully simple campaign plan into a massacre of troops and a series of war crimes from which they try to distance themselves.
At the same time, all the Ukrainian army officers are under constant stress and expectation of “peace extortion” by Russia. Clear-minded Kiev army officers realize that the ‘anti-terrorist’ campaign has no chance for success, stated goals are not being achieved, military resources are running out, while resistance of secessionist republics is growing…
……………………………….
Sztab junty kijowskiej: będzie katastrofa
7.7.2014, przekład Piotr Bein
Wg źródła w Kijowie, sztab Ukrainy wpadł w panikę: wkrótce nastąpi katastroficzna klęska kampanii ‘anty-terrorystycznej’ na Płd.-wsch. Ukrainie. Przygotowany przez sztab i wdrożony od początku czerwca, plan kampanii wielokrotnie pozmieniano pod presją bezpieki SBU i “doradców”. Plan przewidywał w części odcięcie linii Dmitrow-Debalcewo i Amwrosijewka-Debalcewo celem izolacji Doniecka i zabezpieczenia skrzydeł sił własnych, nacierających od płd. wzdłuż granicy państwowej ku Izwarino i Krasnodon.
Jeśli parcie na Debalcewo z Dmitrowki stanęło pod Gorłowką bez tragicznych skutków , to nieudany atak z kierunku Amwrosijewki oznacza sytuację krytyczną dla sił junty. Nir dość, że junta nie wzięła Amwrosijewki ani Sneżnoje, to wzgórza Saur-Mogiła pozosyają w rękach powstańców.
Skoro powstańcy po raz 1-szy użyli ciężkich pojazdów w znacznych ilościach, w tym czołgi (wg junty 15 czołgów) pod Sneżnoje, a jednostki republiki Donieck pokazały broń p-lot, to sztab kijowski domagał się korekty planu. Jednak przywódcy SBU z doradcami obstawali przy błędnym parciu wzdłuż granicy, bez zabezpieczenia skrzydeł.
Toteż rdzeń płd. sił junty, łącznie z dużą liczbą czołgów, wozów opancerzonych i artylerii, posunęły się o 60 km wzdłuż granicy, zostawiają c z tyłu wąski korytarz 7-8 km między Saur-Mogiłą a granicą. Całe zaopatrzenie wojsk wystawione jest więc na ogień powstańców — w pogodny dzień widać M. Azowskie 90 km dalej, a co mówić o kotytarzu u podnóża wzniesień. Od połowy czerwca do końca “rozejmu” powstańcy atakowali i częściowo zniszczyli ponad 20 konwojów z zaopatrzeniem wojsk. Obecnie siły junty okupujace przejście graniczne Dołżański, podszedłszy od płd. pod Swierdłowsk, mogą wyczerpać zapasy amunicji i żywności.
72. brygada zmechanizowana to zasadnicza siła junty w tym pół-okrążeniu. Wojsko nieceluje w entuzjazmie bojowym przeciw powstańcom donbaskim. Jeśli do 4. lipca natarcie siły junty bez zabezpieczonych skrzydeł było do przyjęcia wobec ograniczonej zdolności ataku powstańczego, to po wyjściu Striełkowa ze Słowiańska nasyępnego dnia, w sztabie kijowskim zapanowała panika.
Do paniki przyczynia się niedawny przypadek ciężkiej kontuzji szefa sztabu Ukrainy, Kucyna w wewn. porachunkach. Z miejsca, ministerstwo obrony, armia Ukrainy, SBU, Gwardia Narodowa i ‘ochotnicze’ bataliony rzuciły się do walki o zajęcie stołka po Kucynie.
Panika zaraziła wszystkich uczestnków kampanii… przyjęto prowizorkę w tym dodatkowe wojska na szturm Saur-Mogiły na otwartym polu, pod ogniem wysokiego kalibru broni maszynowej oraz artylerii. Na szcęście nie regularne wojsko, tylko batalion Azow oberwał najbardziej (do połowy wojów, w większości łowcy głów i neo-nazi).
Nowa realka dominacji ciężkiej artylerii w okolicach Saur-Mogiły obudziła sztab do potrzeby niezwłocznego odwrotu sił z Dołżanski i Swuerdłowska, ale kampanią dowodzą ‘profesjonaliści’ jak Hitler oblężeniem Stalingradu.
Wielu oficerów sztabu uległo demoralizacji z powodu dyletanckiego dowodzenia przez SBU idących na zgubę. Oficerowie ulegają też depresji widząc jak SBU, doradcy i Gwardia Narodowa schrzanili logiczny, piękny w swej prostocie plan kampanii w masakrę wojsk do ciąg zbrodni wojennych, od których umywają ręce.
Wszysycy ukraińscy oficerowie są też pod ciągłym stresem wobec możliwości “wymuszenia pokoju” przez osję. Zdrowomyślący wojskowi w Kijowie wiedzą, że kampania ‘anty-terrorystyczna’ nie ma szans powodzenia, zakładane cele nie są realizowane, zasoby wojskowe wyczerpują się, a opór repulik secesyjnych rośnie…
…………………………….
Генштаб Украины: мы накануне катастрофы

Источник из Киева сообщает что в украинском Генштабе царят панические настроения – со дня на день ожидается катастрофическое поражение сил АТО на южном направлении.
Сообщается, что план проведения операции, разработанный в Генштабе и реализующийся с начала июня неоднократно и грубо нарушен под давлением СБУ и так называемых “советников”.
В частности, план предусматривал рассекающие удары по линиям Дмитров-Дебальцево и Амвросиевка-Дебальцево с целью изолировать Донецк и обеспечить безопасность левого фланга сил АТО, наступающих с юга вдоль границы на Изварино и Краснодон.
Если наступление сил АТО на Дебальцево со стороны Дмитрова, закончилось на окраинах Горловки, но не повлекло за собой трагических последствий, то неудачный удар со стороны Амвросиевки поставил всю АТО в критическую ситуацию. Мало того что не удалось “с налёта” захватить саму Амвросиевку и Снежное, но в руках ополчения так же осталась высота Саур- Могила.
С учётом того, что в боях за Снежное ополченцы впервые применили бронетехнику (в том числе и танки) в больших количествах – украинская сторона говорит о 15 танках, а так же того, что отряды ДНР активно использовали средства ПВО, украинский Генштаб настаивал на корректировке планов операции, но руководство СБУ и “советники” настояли на продолжении лихого наступления вдоль границы с необеспеченными флангами.
В результате подобной корректировки оперативных планов со стороны спецслужб и закордонных спецов, основная группировка южных сил АТО, с большим количеством танков, прочей бронетехники и артиллерии продвинулась вперёд более чем на 60 километров вдоль
границы, оставив у себя в тылу узкий “перешеек” между горой Саур-Могила и российской границей – не больше 7-8 километров. То есть все колонны снабжения сил АТО оказывались как на ладони перед ополченцами – в ясную погоду с Саур-Могилы видно даже Азовское море, до которого 90 километров.
Наказание за головотяпство последовало незамедлительно – с середины июня до конца “перемирия”, по данным украинского Генштаба, на юге разведывательно-диверсионными группами ДНР были атакованы и частично уничтожены более 20 колонн снабжения.
В данный момент группировка сил АТО, занявшая пропускной пункт “Должанский” и подступившая с юга к Свердловску боеспособна условно, поскольку испытывает недостаток горючего и продуктов питания.
Основой сил АТО в этом “полукотле” является 72-я отдельная гвардейская Красноградская Киевская ордена Красного Знамени механизированная бригада, бойцы которой в принципе не испытывают особого энтузиазма при ведении боевых действий против ополчения Донбасса.
Но если до 4 июля продвижение сил АТО с необеспеченным флангом являлось просто авантюрой, проводимой в расчёте на то, что у ополченцев не имеется резервов для наступления, то на следующий день, 5 июля, когда в Киеве стало известно, что гарнизон Славянска во главе со Стрелковым прорвался из осаждённого города и прибыл в Донецк и Снежное, в Генштабе Украины началась откровенная паника.
Паника усугубилась тем обстоятельством, что 3 июля в результате “дружественного огня” (распространённая практика в ВСУ) был тяжело контужен начальник Генерального Штаба Украины Михаил Куцин. В результате этого, а так же в силу того что сразу же начались
подковёрные игры и интриги на тему того кто займёт место Куцина, невеликое взаимодействие между МВД, ВСУ, СБУ, Национальной Гвардией и “добровольческими батальонами” было нарушено окончательно.
Тем не менее Генштаб заразил своей тревогой всех участников процесса – и кое-какие спешные меры были приняты: силы АТО (которые возможно было наскрести и доставить на место в течение суток) отправились на решительный штурм горы Саур-Могила. В лоб, по открытой степи, на крупнокалиберные пулемёты, и, как выяснилось, под уничтожающий артиллерийский огонь – с закономерным результатом.
Единственный утешающий момент – наибольшие потери (до половины личного состава) понёс добровольческий батальон “Азов” (скопище мало управляемых уголовников и нацистов), а не военнослужащие ВСУ.
Тот свежий факт, что на Саур-Могиле и в её окрестностях ополченцами был создан мощный артиллерийский кулак, привёл Генштаб в полное уныние – по-хорошему в данной ситуации надо срочно начинать отводить войска от Должанского и Свердловска, но руководством АТО в целом занимаются люди настолько же вменяемые, как Адольф Гитлер в ситуации со Сталинградским “котлом”.
В данный момент многие офицеры Генштаба Украины деморализованы и подавлены. Деморализованы тем, что военными действиями руководят дилетанты из спецслужб, которые ведут ситуацию к краху и поражению; подавлены тем, что из логичного и даже красивого плана АТО, СБУ, “советники” и “нацгвардия” сделали мясорубку и совершили множество военных преступлений, от ответственности за которые пытаются дистанцироваться.
Надо так же сказать, что весь офицерский корпус ВСУ находится в состоянии постоянного стресса в ожидании операции по “принуждении к миру” со стороны ВС РФ.
Так же для грамотных киевских офицеров ясно, что перспектив у АТО не просматривается никаких, заявленные цели не достигнуты, ресурсы заканчиваются, сопротивление мятежных республик нарастает…
Роман Нестеренко,
Центральное информационное агентство Новороссии
Novorus.info