Tytuły a la o zgrozo! 🙂 Kanadyjcy jak to lemingi przesraszeni, widzę po rodzinie i znajomych, nie śmię przytoczyć “teorii” spiskowych na temat.

Nowość 17.11.2015 Wypadek na rowerze ocalił Kanadyjkę od obiadu w zaatakowanej restauracji Le Petit Cambodge w Paryżu

To by było na tyle… żadnych wspomnień ze szpitala, gdy wnosili dziesiątki zakrwawionych ofiar z miasta… Jako rowerzystę, bardzo mnie ten reportasz pszekonał o terroryzmie islamskim,  jutro pedałuję do Syrii walczyć z ISIS, tzn.po zakupach piwa w  monopolowym, gdzie stoi skarbonka “Na uchodźców z Syrii”, a kasjerka nie wiedziała, czy pytam o % alkoholu w piwsku, czy wymieniam % prawdziwych uchodźcow wśród miglanców :)))

17.11.2015 “Jestem wojownikiem-lekarzem” — ratował ofiary Hebdo i 13 XI

W art. czytamy: Doktor [uniwersytetu czy flag terroru? – pb] Patrick Pelloux to expert od obrażeń tak fizycznych jak psychologicznych [spec w spec-suszpach od psycho-wojny,w tym merdia, społ-sieci i propaganda?]. Doświadczenie to pogłębił jako lekarz pogotowia. Ale dopiero atak na redakcję [zżydłaconego] magazynu satyrycznego Charlie Hebdo w styczniu br. zrobił Dra Pelloux autorytetem. Pisał dla tego magazynu w tym czasie [co za traf dla doktora! miejscowa razwiedka sytuacji?], z łatwością mógłby wtedy być obecny na zebraniu redakcyjnym,  kiedy uzbrojeni wtragnęli do biur redakcji i strzelali do personelu, często z bliskiej odległości, zabijając 11 osób. Dr Pelloux był akurat na innym zebraniu, ale jako jeden z 1-ych przybył na miejsce rzezi  i próbował ratować życie kolegów, których znał od lat. [Więc znał ich od lat czy dopiero zaczął pisać dla Hebdo? Jaki lekarz ma na to czas?].

13 XI też były suszpy na prawo i lewo — ćwiczenia kontr-terrorystyczne 🙂 :(((( …A wiadomość ścierwomediom francuskim zapodał… tenże doktorek!!!

Przypadkiem (le hasard a fait) rano przy [?] paryskiej grupie pogotowia medycznego SAMU, zaplanowano ćwiczenia wielomiejscowego ataku.

Toteż byliśmy przygotowani. Trzeba wiedzieć, że zmobilizowano policję, straż pożarną, grupy pogotowia medycznego, stowarzyszenia przybyłe do pomocy  [udziału] i próbowaliśmy uratować możliwie jak najwięcej ludzi.

Stowarzyszenia aktorów i dziennikurew kryzysowych?

Doktor o 13 XI do CBC: “To była wojna. [Toteż wojną “przeciw” PI musi Zachód odpowiedzieć w Syrii – pb.] Zaatakowano ludzi bronią wojenną w całym Paryżu. Podziurawiono ich pociskami  , a terroryści wysadzali się w powietrze, by zabić więcej ludzi. Włożyli śruby i kawałki metalu w kamizelki by ranić jak najwięcej osób.” [Prosimy o fotki: (1) ran, a jak nie wolno dla ochrony wrażliwych,  to ślady krwi na podłogach i chodnikach, (2)  zakrwawionych szczątków kamizelek, śruby i szrapnel, jeśli nie wolno pokazać mięsa, mózgów i wnętrzności samobójców na ścianach i sufitach.]

Dr Pelloux mówi, że Francja i in. kraje muszą zmienić metody szkolenia służb ratunkowych, by radzić sobie z  tym, co wydaje się już wszechobecnym zagrożeniem. [Służby mają sobie radzić ze suszpami.] […] Choć nie pisze już dla Hebdo, Pelloux nie wychodzi bez ochrony osobistej. [Widocznie b. ważny w suszpach.] Kiedy spotkaliśmy się w piwiarni w ub. weekend, uzbrojeni żołnierze stali na zewn. na straży. [LOLLOLLOL].

Wg Pelloux, od stycznia służby ratunkowe spotykają się z  medykami wojskowymi; przyjęły metody traktowania ran od pocisków i odłamków.  […] “Jestem przekonany, że służby ratunkowe na całym świecie muszą zmienić plany reakcji w sytuacjach wyjątkowych”. [Jeśli tak mówi ważny suszpista-hasbarnik, chroniony jak mąż stanu, to lepiej słuchajmy.]

[…] Dr. Pelloux ma silne uczucia co do konfrontacji Francji, Europy i Zachodu z grupami jak ISIS [które sami utuczyli i nadal karmią]. “To zawoodowi terroryści. Toteż trzeba ich zabić, nie wolno z nimi negocjować. Musimy ich wszystkich wykończyć.” [A przy okazji Asada i opróżnić Bliski Wsch. pod W. Izrael?]

15.11.2015 Bataclan: Fotki z fatalnego koncertu, przemysł muzyczny w żałobie

Ciarki mnie przeszły, że zobaczę zapowiadany w ścierwomediach i społ-sieciach horror… A tu fotki z koncertu, publika dobrze oświetlona i na krzesłach. Skąd więc ciemność egipska na filmiku z perkusistą, skąd sala z trupami bez krzeseł?

Fotka odgrzebana przez Jima Stone (z lewej) i oficjalna w ścierwomediach

Fotograf zawodowy i świadek domniemanego ataku, Manu Wino dużo mówi o okropnościach, lecz nic konkretnego.

Wino powiedział CBC News w niedzielę, że nie chce dać wywiadu o tym, co tam przeżył. Widocznie wstydliwy facet, bo na pejsbóku podał “mnóstwo” detali: Bo życie toczy się dalej. Bo nie mogą wygrać. Bo to straszne i nikt nie może powrócić do normalnego życia. Bi zbyt wielu przyjaciół (znanych i nie) zginęło w piątek wieczorem. Bo to tylko Rock & Roll… Zamieszczę moje fotki z koncertu... Bo tam byłem by się bawić i robić zdjęcia.

Widocznie fani death heavy metal uwielbiają śmierć i satanizm, a jak staną w ich obliczu, to ręce drętwieją, profesjonalna kamera zacina się. Wino kończy posta: Pokój, Miłość i Death Metal.

Artykuł dodaje: Wszyscy członkowie zespołu bezpiecznie uszli z sali podczas ataku. A ja myślalem, że co najmniej perkusista poległ:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jiMeMZbUvNQ?feature=player_detailpage&w=640&h=360]

Czy zobaczymy w końcu nagrania od amatorów? Czy karmić nas będą dziennikurwami, ich rodzinami, zsatanizowanymi członkami pszemysłó mózycznego na usługach żydomasonerii i suszpizdami fałszywych flag?

14.11.2015 Świadectwa paniki w Bataclan i na stadionie

To by było na tyle… świadectwa paniki wywołanej wybuchami (petardy, prawdziwe i samobójcze  bomby?), strzelaniną (ślepaki, broń w rękach suszpowych zabijaków?), obecnością służb ratowniczych i policji na ćwiczeniach od rana, jak i histerią z tych powodów na pejsbókach. Jak to dziś modne w sprzężonych ścierwomediach, pełno cytatów ze społ-sieci. Co do jasnej obchodzą mnie opinie lemingów, wypranych gojów? Czy zdjęcia prasowe aktorów, hiteryczek nad świeczkami zabitych “przez terrorystów” w fałszywej fladze?

Ja chciałbym zobaczyć twarde dowody i mordy winnych rzezi niewiniątek. Do nich zaliczam dziennikurwy jak McMillan reporter z USA, świadek następstw na zewn. teatru Bataclan. Mieszkał i był wtedy przy tyłach teatru, a mówi: Po jakimś czasie zdaliśmy sobie sprawę, że coś się dzieje na zewnątrz i później zabrało mi kilka godzin, aż dowiedziałem się dokładnie, co się stało. Nie sądzę, że ludzie chcą wiedzieć, co się dokładnie stało, ale było mnóstwo krwi.

Qrva chcą wiedzieć i po to jesteś qrva reporterem, by raportować qrva!  Nie wyłaziłeś z mieszkania przez kilka godz. ale wiesz, co się stało! Z opowiadań qrva aktorów czy dra qrva Pelloux?! Żaden sąd z prawdziwego zdarzenia nieprzyjmuje takich “świadectw”!!!

Nic dziwnego, że tyle szajsu w ścierwomediach,  jeśli reporterowi zabiera kilka godz. zorientować się. Ludzie wiszą na ścianie, trupy leżą przy wejściu, ulicą ciągną ciała po jezdni (nie robi się tego rannym,  bo można pogorszyć stan, a ranny zostawia smugę krwi — nic z tych rzeczy dla jednegpo z trupów!)… Czemu ruch poszkodowanego kulawego i ciągnięcie ciała zachodzą w kierunku wgłąb zaułka, zamiast w drugą stronę, na pobliski boulevard, dokąd służby ratownicze mogą łatwiutko dotrzeć! Organizatorzy spektaklu nie chcą przyciągnąć uwagi, zrobili sobie w zaułku mini-Hollywood, gdzie nakręcą jaką bzdetę chcą? Przez czas nakręcania można było zdjąć Spider-mana i Bio-kobitę drabiną? Tylko że można byłoby dostać kulą…

Z komórką w łapie, setki – tysiące miejscowych dookoła, którzy mogliby przywołać pomoc (wystawioną na ćwiczeniach do wzięcia w całym mieście!),  a ten niegramotny… Nie myśli, że ludzie chcieliby wiedzieć! Qrva SSqurvySSyńskich jelit  żydłackich!

Kwintesencję celu fałszywej flagi nieopatrznie  uchwyciło żydoCBC w zwierzeniach  niejakiego Aarona Watkinsa z Kanady. Podpis CBC pod jego fotką: opisał surrealistyczne uczucie po wybuchu bomb na zewn. stadionu [mamy nadzieję ze strony przeciwnej niż siedział Hollande]. A opisał tak: Atmosfera była bardzo paniczna. Wszyscy byli na granicy nerwów, ale spokojni pomimo to. Wtedy nagle zdaje mi się ktoś krzyknął czy wrzasnął [ciekawe kto i po co] i stało się czyste zamieszanie, wszyscy zaczęli uciekać i chować się. I to był moment w moim życiu, że myślałem że umrę. To było dosyć szalone. 

Należy się lemingom, którzy nie byli w wojsku, nie znają cierpienia na świecie, chodzą z setkami in. lemingów na przeludnione imprezy nikomu niepotrzebne (koncert death heavy metal, mecz!) i dają się nakręcić pejsbókowym psychozom, wybuchom i wrzaśnięciu na bakcyl dzikiego strachu i ucieczki przed widmem “terroryzmu”, który lemingi pomogli utworzyć swą ignorancją i durnotą.

14.11.2015  Paryskie ofiary: ‘Młodzież w całej swej różnorodności’

 

Do tej samej kategorii należałby podany przez ścierwomedia jako pierwsza ofiara z nazwiskiem, Valentin Ribet, lat 26, mecenas w paryskiej kancelarii międzynarodowych radców prawnych Hogan Lovell, zabity w Bataclan. Ribet uzyskał stopień magistra prawa na London School of Economics w 2014, a wcześniej studiował  na Sorbonie. Wg jego firmy prawniczej, pracował w zespole procesów anty-korupcyjnych.  Był potomkiem znanego irlandzkiego bojownika o sprawiedliwość społeczną.

Artykuł wymienia też Meksykankę Nohemi Gonzalez, studentkę z  California State University w Long Beach. Wg uniwersytetu, Gonzlales z El Monte w Kalifornii, uczyła się w Państwowej Szkole Wzornictwa w Paryżu  w ramach programu semestru zagranicznego. Gonzalez była w restauracji Petit Cambodge z koleżanką uniwersytecką z Long Beach, gdy dostała śmiertelńy strzał —  wg oficjela uniwersytetu kalifornijskiego na prasówce w sobotę.

Jim Stone (uciekł parę lat temu przed suszpami USA do Meksyku), przeglądając materiały prasowe z 13 XI, mimochodem usłyszał w meksykańskiej TV o zupełnie innym końcu Gonzales.  Na wypadek, gdyby pomieszały mu się nazwiska, szukam w artykule CBC innych ofiar związanych z Meksykiem:

• Michelli Gil Jaimez, z Tuxpan w stanie Veracruz w Meksyku, studiowała w szkole biznesu w Lyons, aktualnie nieszkała w Paryżu. Miała też obywatelstwo Hiszpanii. Władze Meksyku nie podały jej wieku ani gdzie została zabita.
• Patricia San Martin Nunez, lat 61, uchodźczyni z Chile, z córką Elsą Veronique Delplace San Martin, lat 35, były na koncercie w Bataclan z 5-letnim synem Elsy, który przeżył wg władz Chile. San Martin Nunez została wygnana z Chile za dyktatury Pinocheta, a córkę urodziła we Francji. Oświadczenie MSZ Chile opisuje [ją] jako bratanicę (siostrzenicę?) ambasadora Chile w Meksyku, Ricardo Nunez. “Zostały wzięte jako zakładniczki i o ile wiemy zabito je z zimną krwią w brutalny sposób” — powiedział Nunez dla Radio Cooperativa w sobotę. Wg niego 2 osoby z ich towarzystwa uciekły i żyją.

 

CDN