Piotr Bein, 21.2.2020
W 1936 r. Gestapo uzyskało prawo stosowania kary śmierci i zakładania obozów koncentracyjnych. Jednymi z pierwszych ofiar byli niemieccy członkowie opozycji politycznej Hitlera i partii NSDAP. Zaś NKWD uzyskało podobne uprawnienia w grudniu 1934 r., a w 1937 r. także przyspieszony tryb osądzania. Oba reżimy propagandyzowały, że działają w imieniu klasy robotniczej i dla jej dobra.
Ponadto, od XIX w. Niemcy i Rosja współpracowały gospodarczo. Niemcom brakuje zasobów naturalnych, w tym strategiczne surowce niezbędne w gospodarce i armii, więc już trzeci wiek polegają na imporcie z zasobnej naturalnie Rosji. Dla przykładu przed I wś. Niemcy importowali surowce i inne towary o łącznej wartości 1,5 mld reichsmarek rocznie. Import sowiecki drastycznie spadł po I wś., a we wczesnych l. 1930. osiągnął dołek wskutek izolacjonistycznej polityki Stalina i spadku zapotrzebowania Niemiec na surowce wobec podporządkowania się wymaganiom rozbrojenia przez Traktat Wersalski.
Nie zdziwi więc fakt, że zrodziła się bliska współpraca NKWD z Gestapo. Nie była ona ewenementem w stosunkach obu mocarstw. Wcześniej, gdy Traktat Wersalski zakazał Niemcom wystawiać armię, aparat sowiecki szkolił im specjalistów wojskowych. Zrodziła się w tych tradycjach współpraca NKWD – Gestapo. Jednym z dokumentów potwierdzających ją w latach międzywojennych jest porozumienie NKWD z Gestapo z 11.11.1938 r.
Data ta jest znamienna, gdyż następuje po październiku 1938 r., kiedy to dopiero III Rzesza zainicjowała ocieplenie wzajemnych stosunków gospodarczych z ZSRR, preludium do tajnego paktu Mołotow – Ribbentrop. Bardzo to ciekawe, może Putina “koledzy” odgrzebią w archiwach dokumenty na to, dlaczego umowę NKWD – Gestapo zrealizowano zanim doszło do umowy gospodarczej i potem do haniebnego paktu.
Niech więc nie mydli oczu Putin, że to wyłącznie mocarstwa zachodnie pofolgowały Hitlerowi po Traktacie Wersalskim i pomogły tak wywołać II wś. Bez pomocy szkoleniowej speców wojskowych i tajnej policji w tradycjach sowieckiego terroru żydowskiego, syjo-hitlerowska III Rzesza nie mogłaby tak rychło napaść na Polskę pospołu z ZSRR.
Jeszcze przed inwazją wojsk ZSRR, służby sowieckie miały gotowe listy skazanych i od razu zaczęły wysiedlenia. Na Litwie NKWD pojawiło się w 1940 r. podczas pierwszej sowieckiej okupacji. Na Białorusi też stosowało sadystyczne, okrutne tortury, nie odbiegające od tych w repertuarze Gestapo. Stalin wydał NKWD specjalną zgodę na tortury w 1937 r. Samochodowe komory gazowe wymyśliło NKWD, żeby oszczędzać amunicji w egzekucjach. System pracy niewolniczej ponad siły w obozach zagłady Niemcy skopiowali z sowieckiej Kołymy, “białego krematorium” w Archipelagu Gułag, nazwanej tak od wysokiej śmiertelności w strasznych warunkach pracy przymusowej dla skazańców politycznych na dalekiej, zimnej północno-wsch. Syberii.
Podczas gdy w III Rzeszy represje hitlerowskie objęły do 1% ludności, to w ZSRR ponad 10 – 15%, a w niektórych rejonach dwa razy tyle. NKWD i Gestapo przed egzekucją czy deportacją rabowały mienie nieszczęśników, wystawione potem na aukcje dla miejscowej ludności lub członków służb i ich rodzin.
Współpraca sowiecko – niemiecka osiągnęła apogeum po wspólnej napaści obu agresorów na II RP we wrześniu 1939 r. W marcu 1940 r. doszło do spotkań dowódców NKWD i Gestapo w Zakopanem i Krakowie. Prawdopodobnie wtedy postanowiono, że Niemcy przekażą polskich oficerów stronie sowieckiej wiedząc, jaki spotka ich los. O tym przesądziła wojna polsko – bolszewicka i klęska ZSRR w Bitwie Warszawskiej, gdy Stalin stał na czele rady wojskowej frontu zachodniego. 6.3.1940 r. biuro polityczne podjęło decyzję o zagładzie Wojska Polskiego przez rozstrzelanie przez NKWD . Nawet naziści w okupowanej Polsce nie mordowali oficerów. To była zemsta na niewinnych ludziach, którzy nie mieli nic wspólnego z sowiecką porażką z roku 1920.
Oficerowie w stanie spoczynku stanowili dwie trzecie aresztowanych w okupowanej Polsce. Akta w KGB ZSRR dotyczą rozstrzelanych i internowanych oficerów. W sumie NKWD rozstrzelało prawie 22 tys.osób w Katyniu, Starobielsku i Ostaszkowie, a ponad 7 tys. — w więzieniach Zach. Ukrainy i Zach. Białorusi (na Kresach b. II RP).
W Zakopanem czy w Krakowie ustalono również wydawanie obywateli na prośbę Niemiec: strona radziecka przekaże antyfaszystów, którzy uciekli z Niemiec do ZSRR. Aresztowano i odesłano do III Rzeszy 6 tys. antyfaszystów.
Materiały źródłowe
NKWD – Gestapo. Braterstwo krwi
Współpraca gospodarczo-finansowa niemiecko-sowiecka przed zawarciem układu Mołotow – Ribbentrop
4 comments
Comments are closed.